«Arabski šejch zasunuŭ dalary ŭ kišeniu». Błohier Vadimati Jermašuk ciapier pracuje achoŭnikam luksavych bucikoŭ
Čorny pinžak, halštuk, skuranyja boty i racyja Motorola na remieni — palitviaźnia i błohiera Vadzima Vadimati Jermašuka zdalok možna adrazu i nie paznać. Jon sam pryznajecca, što čaściej nosić spartyŭnaje adzieńnie i krasoŭki. Kaściumy ž nadziavaŭ apošni raz u Biełarusi da zatrymańnia, i toje dla paŭnaty vobraza biełaruskaha čynoŭnika. Ciapier nahoda mieć aficyjna-dziełavy łuk u Vadzima źjaŭlajecca ledź nie štodzień: u Varšavie jon pracuje achoŭnikam u handlovym centry ź luksavym adzieńniem Vitkac.
«Naša Niva» daviedałasia, jak jon tudy ŭładkavaŭsia i kolki zarablaje.
Vadzim Jermašuk — błohier z Hrodna, viadomy jak Vadimati. Prasłaviŭsia dziakujučy svajmu błohu, u jakim publikavaŭ jak sacyjalnyja roliki, tak i žartaŭlivyja — naprykład, z kramy adzieńnia na rynku, dzie niejki čas pracavaŭ. Nie davaŭ spakojna spać čynoŭnikam, źviartajučy ŭvahu na adsutnaść rovarnych ściežak, placovak dla skiejtaraŭ i inšyja prablemy.
U 2020‑m padtrymaŭ pratesty i pačaŭ publikavać u tym liku palityčny kantent, naviedvaŭ sudy. U žniŭni 2021 hoda byŭ zatrymany ŭ Ščučynie, kudy jechaŭ zdymać čarhovy rolik. Paśla 40 sutak administracyjnaha aryštu na jaho zaviali dźvie kryminalnyja spravy pavodle artykułaŭ 368 KK (abraza Łukašenki) i 370 KK (ździek ź dziaržaŭnych simvałaŭ). Jermašuk byŭ prysudžany da troch hod źniavoleńnia, adbyvaŭ termin u Babrujskaj kałonii ŭ «nizkim statusie». Vyjšaŭ na svabodu 28 červienia 2024‑ha z bukietam chvarob, siarod jakich była ankałohija. Praz paŭhoda vymušana źjechaŭ ź Biełarusi: jaho instahram pryznali ekstremisckim. Partniora Vadzima mocna źbili, patrabujučy, kab toj źlivaŭ infarmacyju pra błohiera.
Adrazu paśla pierajezdu ź Biełarusi Vadzim žyŭ u šełtary, zbor na rečy pieršaj nieabchodnaści i lačeńnie dla jaho zakryli nieabyjakavyja biełarusy. Dadatkovaj finansavaj dapamohaj stali 800 złotych (amal 700 biełaruskich rubloŭ — NN), jakija Polšča štomiesiac vydzialaje tym, chto čakaje lehalizacyi pa mižnarodnaj achovie. Ale hetaha na žyćcio ŭ Jeŭropie nie chapała, tym bolš kali ź Biełarusi zmoh vyjechać partnior, a siońnia i muž Vadzima Dzianis.
«Jość taki błohier Marcin Kram, my ź im daŭno znajomyja, ja jamu ŭ svoj čas dapamahaŭ, raskazvajučy pra jaho svajoj aŭdytoryi. A ciapier Marcin vyrašyŭ mnie dapamahčy. Jon raniej za mianie pierabraŭsia ŭ Polšču i razam z byłoj dziaŭčynaj Julaj pracavaŭ u hetym handlovym centry. Jula pryviała mianie da načalstva bucikoŭ — ja tym spadabaŭsia, usio ž ja pryhožy, mistar Biełaruś!» — paśmichajecca Vadzim, raskazvajučy, jak atrymaŭ pracu.
Vadzim i ŭ Harodni zajmaŭsia prodažami adzieńnia, tamu tut adčuvaje siabie jak ryba ŭ vadzie — prajšoŭ minimalny instruktaž i adrazu ŭliŭsia ŭ spravu. Dla vykanańnia abaviazkaŭ błohieru vydali sa składa dva kamplekty kaściumaŭ, prydatnyja skuranyja tufli ŭ jaho znajšlisia svaje.
«Ja kali źjazdžaŭ ź Biełarusi, nie viedaju čamu, ale ich pakłaŭ u valizku, prytym što ja tolki kiedy i krasoŭki našu. Čaravikam hadoŭ dziesiać, nabyvalisia ŭ Hiermanii. Jak adčuvaŭ, što spatrebiacca!»
Hrafik u Vadzima rvany — časam jaho mohuć vyklikać paachoŭvać inšyja luksavyja kramy — naprykład, Peek & Cloppenburg ci Dior. Ale zvyčajna pracoŭny dzień doŭžycca z 10‑j ranicy da 22‑j viečara, usio za vyklučeńniem abiedu — na nahach.
«Nohi, kaniečnie, aciakajuć za źmienu, mazali zajmieŭ ź niazvyčki. Ale ahułam praca niapylnaja. U handlovym centry ja nie tolki saču za paradkam, ale i sustrakaju pakupnikoŭ na ŭvachodzie i pry parkinhu, padkazvaju im, jak chutčej znajści žadany Louis Vuitton ci Balenciaga. Ja taki, viedaješ, jak chostes u hatelach.
Pryjemna, darečy, kali mianie paznajuć, raz dziesiać užo takoje zdaryłasia na pracy. Adnojčy sustreŭ tut biełarusa z Vaŭkavyska, jašče adna biełaruska paznała i paprasiła mianie abniać. Mnohija pahladzieli majo pieršaje intervju na svabodzie. A jašče ja ž našu zaŭsiody bieł-čyrvona-bieły branzalet, tak mianie dadatkova apaznajuć svaje».
Pašopicca ŭ Vitkac prychodziać sami palaki, ale vielmi častyja hości tut, naprykład, kitajcy. Niadaŭna na zakupy zajazdžaŭ arabski šejch, pravieści jakoha vypała Vadzimu.
«Jon mnie na raźvitańnie dalary ŭ kišeniu zasunuŭ, a ŭ nas ža videakamiery — ja spałochaŭsia. Pieršy raz sa mnoj takoje, što rabić? Sprabavaŭ jamu tyja hrošy viarnuć, ale jon nie braŭ. Potym ja pabačyŭ, što tam usiaho try dalary było, ale i heta taksama čajavyja, maje pieršyja. Inšym achoŭnikam, pa ich raspoviedach, zusim ničoha nie davali».
Sakret čajavych Vadzimu — niaźmiennaja ŭśmieška na tvary.
«Viedaješ, što abiazzbrojvaje ludziej? Uśmieška. U mianie tut niadaŭna byŭ kanflikt z polkaj — ja polskuju razumieju, vuču, ale razmaŭlaju jašče słaba — na sumiesi biełaruskaj, ruskaj, polskaj i anhlijskaj. I voś pani spytała ŭ mianie, adkul ja, ci nie z Ukrainy? Daviedaŭšysia, što ja ź Biełarusi, pačała pytacca, a čamu heta ja tut pracuju, a nie ŭ Biełarusi.
Ja staraŭsia joj paśmichacca ŭ adkaz i zadavać łahičnyja pytańni, maŭlaŭ, a kali b u palaka ŭ Łondanie hetak ža spytali, čamu jon nie doma, ci było b im pryjemna? Potym jašče padyšła pradavačka adnoj z kram, stała kazać, što ja dobry chłopiec, što čakaju mižnarodnuju achovu — i taja pani ŭžo sama paśmichacca pačała, abdymacca da mianie palezła, pad kaniec źmianiła nastroj».
Časam u Vadzima atrymlivajecca dapamahčy navat u prodažy tavara — adnojčy jon razrekłamavaŭ pakupnikam kurtku tak, što jamu ŭ kramie skazali: padvučvaj movu i zaprosim ciabie ŭ pradaŭcy.
Niedaskanałaje viedańnie zamiežnych moŭ jaho ni razu nie zasmučaje — u niałoŭkich situacyjach taja ž uśmieška i žesty ratujuć situacyju. «Ja ź lubym ahulnuju movu znajdu», — upeŭniena kaža novaśpiečany achoŭnik.
Kalehi Vadzima zbolšaha palaki, ale jość tut i jašče adzin biełarus, u svoj čas zatrymany za kamientary pa spravie Andreja Zielcara — u metach biaśpieki mužčyna nidzie nie adśviečvaje.
Niadaŭna Vadzim zatrymaŭ złodziejku — žančynu, jakaja chacieła vynieści z kramy Tchibo čatyry kiłahramy kavy.
«Jana zrabiła vyhlad, što idzie z toj kavaj da kasy. Dumała, što ja za joj nie sačyŭ, a ja śpiecyjalna nibyta ŭ telefon hladzieŭ, chacia nam i nielha pa praviłach, a paralelna za joj naziraŭ bakavym zrokam. Mnie dosyć lohka vyznačyć patencyjnych złodziejaŭ, bo ŭ mianie była krama adzieńnia ŭ Biełarusi, ź jakoj taksama časam imknulisia niešta skraści. Tuju žančynu ja dahnaŭ i adpuściŭ, vyrašyŭ u hetym vypadku nie vyklikać palicyju. Ja škaduju niešta ŭsich hetych ałkašoŭ…»
U bolš ekstremalnaj situacyi Vadzim pa instrukcyi musić paklikać kaleh pa racyi na dapamohu, zabłakavać dźviery i paśla čakać palicyju, jakuju vyklikajuć achoŭniki, što sočać za biaśpiekaj praź videamanitory.
«Ja mahu i sam skrucić kaho pry patrebie, nie bajusia, bo boksam zajmaŭsia, — dadaje Vadzim. — A jašče cikavy momant: jak biełarus ja adrazu bolš uvažliva hladžu na torby, pakiety, prakručvaju ŭ hałavie scenary patencyjnaha napadu terarystaŭ — spytaŭ u kaleh, a jany ŭvohule pra takoje nie dumali nikoli».
«Mnie ŭsie kazali, što ja nachlebnikam tut budu, darmajedam, što ja tolki patrabavać i prasić umieju, kryčać… A voś ja ŭžo i pracu znajšoŭ! Pry lepšych raskładach achoŭnik moža tut mieć kala 6000 złotych (kala 5000 rubloŭ — NN). Heta nie supieršmat, ale dla startu, ja liču, dobra. Tym bolš ja tut znajomstvy zavodžu karysnyja, času nie hublaju. Ja chaču pracavać ź ludźmi ŭ handli. Heta majo».
Pytańnie sa zdymnym žytłom i pracaj Vadzim zmoh zakryć, lačeńnie i lehalizacyja ŭ pracesie. Hałoŭnaje, za što ciapier pieražyvaje błohier — los jaho partniora Dzianisa. Toj u 2025 hodzie paprasiŭ prytułku ŭ Litvie, i praź biurakratyčnyja abmiežavańni, źviazanyja z Dublinskim rehłamientam, para nie moža ŭźjadnacca: jeŭrapiejskaje prava patrabuje, kab zapyt na prytułak razhladaŭsia ŭ pieršaj krainie ŭjezdu ŭ Jeŭrasajuz.
«Admyvaŭ haŭno z unitazaŭ, my tam jak samyja končanyja». Błohier Vadzim Vadimati Jermašuk — pra toje, jak žyŭ u kałonii ŭ «nizkim statusie»
Andrej Pavuk uładkavaŭsia kiroŭcam tralejbusa ŭ Vilni i raskazaŭ, jak jano
«Chacieŭ dakazać, što budu žyć, jak chaču». Były palitviazień Kučuk raskazaŭ, jak zmahaŭsia ŭ turmie suprać «nizkaha statusu»
«Choć cehłaj ściraj», abo nizki status». Hutarka z chłopcam, jakoha prymusili ŭ kałonii źniščyć tatu z Pahoniaj
Ciapier čytajuć
Miljanier Varabiej atrymaŭ prava na zabudovu centra Minska — uzamien za darahuju kliniku dla Łukašenki6
Kamientary
Reśpiekt.
Budu rady daviedacca, što i dalej usio budzie dobra i tolki lepš.
Zdaroŭja, i chaj usie budzie dobra.