Byłaja vice-śpikierka Kaardynacyjnaj rady Volha Pavuk stała nastaŭnicaj u litoŭskaj škole
Volha doŭhi čas zajmałasia repietytarstvam pa anhlijskaj movie z padletkami i darosłymi. Ciapier jana viadzie jašče i dadatkovyja zaniatki ŭ litoŭskich dziaržaŭnych škołach. «Stolki hadoŭ užo siadžu doma na hetym anłajnie, što bolš nie mahu», — pryznajecca jana. «Naša Niva» pacikaviłasia ŭ Volhi, jak u jaje atrymałasia ŭładkavacca na pracu nastaŭnicaj u Litvie.
Kab pracavać u štacie ŭ škole, treba viedać movu na V2
Volha Pavuk pracuje ŭ troch litoŭskich škołach užo dva miesiacy. Jana viadzie dadatkovyja zaniatki pa anhlijskaj movie.
Prablem z paćviardžeńniem biełaruskaha dypłoma ŭ Litvie ŭ Volhi nie było: jana paśpieła pastavić apastyl i pierakłaści patrebnyja dakumienty jašče ŭviesnu 2020-ha. Tady Volha pastupiła vučycca ŭ mahistraturu va ŭniviersitet Vitaŭta Vialikaha.
Kab pracavać u štacie dziaržaŭnaj litoŭskaj škoły, treba viedać litoŭskuju movu na ŭzroŭni nie mienš za V2. Volha pakul pracuje pazaštatna — u jaje jość siertyfikat na ŭzrovień A2, i jana praciahvaje vyvučać movu.
«Prablem mienavita z vyvučeńniem litoŭskaj u mianie nie było. Bolš z tym, što niama, z kim havaryć na joj. I kali ja ŭładkoŭvałasia na pracu, to ja tak i kazała, što dla mianie heta dadatkovy bieniefit — zmahu kamunikavać pa-litoŭsku», — raskazvaje jana.
Uvohule znajści pracu ŭ Litvie — častka intehracyjnaj prahramy dla zamiežnikaŭ, jakuju prachodzić Volha. U jaje jana trapiła paśla taho, jak padała dakumienty na ŭciakactva ŭ 2023 hodzie, bo ŭ jaje skončyŭsia pašpart.
«Pachadziła trochi pa roznych sumoŭjach, usiaho ich było čatyry, cikavy dośvied. Zrazumieła dla siabie, što nie chaču pracavać ceły dzień z vośmaj da piataj.
Chadziła taksama ŭ dziciačy sadok, bo ŭ mianie pieršaja adukacyja — vychavacielka. Ale tam anhlijskaj movy niedastatkova, treba było vieści jašče matematyku i roznyja inšyja pradmiety. Ale heta byŭ pryvatny sadok, miešanina dziaciej z roznych krain. Małyja dzieci ŭvohule nie vielmi razmaŭlajuć, padumała, što budzie składana zrazumieć ich.
Paśla trapiłasia arhanizacyja, jakaja mahła mianie ŭziać na padmienu: kali inšyja nastaŭniki chvareli ci źjazdžali, to ja pryjazdžała ŭ tyja škoły, dzie jany viaduć svaje zaniatki, i pravodziła ŭroki pa ich płanach. Ale pakolki zarekamiendavała siabie dobra, to ŭžo ŭ hetym miesiacy my pierajšli na pastajanny farmat», — raskazvaje jana.
U siarednim Volha pracuje pa try hadziny na dzień u škołach z ruskaj, polskaj i litoŭskaj movami navučańnia.
«Kolkaść dziaciej u hrupie zaležyć ad taho, kolki baćkoŭ choča, kab dzicia atrymlivała dadatkovyja zaniatki. Jany płatnyja, ale ich možna subsidziravać ad dziaržavy. Apłatu ja atrymlivaju ad arhanizacyi, jakaja mianie naniała, — kaža Volha, ale svoj zarobak nie nazyvaje. —
U nastupnym hodzie, kali zachaču praciahvać, budzie pavyšanaja staŭka. Taksama mianie mohuć razhledzieć inšyja škoły, jakija bližej da majho doma, bo ciapier da adnoj ź ich mnie jechać hadzinu».
Volha zaŭvažaje, što pracadaŭcy ŭ Litvie bolš hladzieli na jaje ŭzajemadziejańnie ź dziećmi. Važnaja najaŭnaść empatyi.
Raniej u Biełarusi Volha vykładała ŭ viaskovaj škole. Paraŭnoŭvaje: tam dzieci nie nadta razumieli, navošta im vučyć anhlijskuju. U litoŭskich školnikaŭ uzrovień lepšy, bo ŭ Litvie niašmat dziciačaha kantentu na litoŭskaj, miarkuje Volha.
Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7
Kamientary