Prapahandyst Andrej Mukavozčyk pierakruciŭ słovy Maksima Bahdanoviča.
U svajoj kałoncy ŭ «SB» Mukavozčyk piša pra represii i nazyvaje prysudy pa palityčna matyvavanych spravach nie takimi i strohimi.
«My jašče humannyja i miłasernyja. Navat, pierš čym asudžać za tyja ž danaty, nie mienš za hod raspaviadali, što heta złačynstva, što kara za jaho budzie, što ŭsich znojdziem».
A paśla niečakana pieraklučajecca na kłasika litaratury, dziŭna tłumačačy jaho słovy.
«Staradaŭniaj Litoŭskaj Pahoni, — pisaŭ Bahdanovič, nie viedajučy jašče ni pra VČK-KDB, ni pra HUBAZiK, ni navat pra DVP [Departamient vykanańnia pakarańniaŭ] MUS RB, ale pa-prarocku pradbačačy ich źjaŭleńnie i budujučy paetyčnuju tryjadu, — nie raźbić, nie spynić, nie strymać!»
«Bicie ŭ sercy ich — bicie miačami. Nie davajcie čužyncami być!» — zaklikaŭ paet sto hadoŭ tamu. Nu, voś my i bjem», — prydumaŭ Mukavozčyk, što zmahacca z demakratyčnym rucham im nibyta zaviaščaŭ sam Bahdanovič.
«A Pahoniu para ŭ ich zabirać. Jana taksama pavinna być naša», — zaklučyŭ jon.
Čytajcie taksama:
Mukavozčyk uznačaliŭ siekcyju publicystyki Sajuza piśmieńnikaŭ
Hałoŭred SB: Kali vy pačuli słovy «pravy čałavieka», viedajcie, hety čałaviek — vorah našaj krainy
U prapahandysta Mukavozčyka spytali, čamu jahonaja dačka pracuje ŭ ZŠA
Ciapier čytajuć
«Zachodziš u kamieru, a jany kažuć: «My z taboj admaŭlajemsia siadzieć». Cichanoŭski raskazaŭ, jak sutyknuŭsia z prablemaj nizkaha statusu12
Kamientary