Sachaščyk, Prakopjeŭ i Jahoraŭ zapisali supolny navahodni zvarot
Vadzim Prakopjeŭ zapisaŭ svaju častku zvarotu ź Ńju-Ërka, Andrej Jahoraŭ — sa Śviabodzina, a Valer Sachaščyk — z Kijeva.
U svaim zvarocie ź Ńju-Jorka Vadzim Prakopjeŭ adznačyŭ, što jon źviartajecca da biełarusaŭ jak hramadzianin, jaki adčuvaje vialikuju tryvohu za stan rečaŭ. «Kali nam jašče kali-niebudź treba ŭłasnaja dziaržava, treba ratavać stanovišča. Ukraina nie stanie tramplinam. Štab u Vilni nie buduje centra siły, addajučy pieravahu pracy ŭ jakaści Ministerstva zamiežnych spravaŭ. MZS — štuka karysnaja, adnak jon nie mianiaje ŭładu ŭ krainie. Jon afarmlaje damovy, jakija ŭžo adbylisia».
Palityk ličyć, što jość niekalki varyjantaŭ vychadu ź situacyi, jakaja skłałasia.
«Łukašenka tak staranna pazbaŭlaŭsia ad sotniaŭ tysiač niazhodnych, tak zaŭziata vydušvaŭ lišnich ludziej, što sfarmavaŭ cełuju armiju biełarusaŭ za miažoju — razumnych, talenavitych, samadastatkovych i patryjatyčnych».
Vadzim Prakopjeŭ prapanuje biełarusam zamiežža abjadnacca ŭ mahutny palityčny ruch. Dla pačatku jon zaklikaje ŭziać udzieł u vybarach u Kaardynacyjnuju radu, jak tolki praviły vybaraŭ buduć abvieščanyja.
«Hetyja dva chody — novaja Kaardynacyjnaja rada i ruch dyjaspar — jašče nie vyjhranaja partyja. Ale mocny pačatak u vialikaj hulni za budučyniu našaj krainy. Usie my pavinny namacać palityčnyja muskuły i zamiest statystaŭ stać narešcie hulcami. Fihury rasstaŭlenyja. Čas pajšoŭ. Chod za nami. Niachaj nastupny hod stanie hodam našaj dziaržaŭnaj mudraści», — padkreślivaje Prakopjeŭ.
Z Vadzimam Prakopjevym salidarny Andrej Jahoraŭ. Śpikier Kaardynacyjnaj rady zapisaŭ svoj zvarot u horadzie Śviabodzin u Polščy na fonie samaj vialikaj u śviecie statui Isusa Chrysta jak simvała viery.
Jahoraŭ adznačyŭ, što biełarusaŭ abjadnoŭvaje nie tolki prynaležnaść da adnoj nacyi, ale i viera ŭ supolny pośpiech, supolnuju pieramohu.
«Ale adnoj viery niedastatkova. Nam patrebny dziejańni. Patrebny płan pieramohi. I heta płan abjadnańnia ŭ sapraŭdy masavy ruch socień tysiač biełarusaŭ, jakija hatovyja praciahvać baraćbu. I heta płan stvareńnia našaha protaparłamienta, jaki stanie majakom dla tych, chto zmahajecca ŭnutry Biełarusi. Im pavinna stać vybranaja biełarusami Kaardynacyjnaja rada. <…> Jana stanie asnovaj dla sapraŭdnaha centra siły, mahutnaj palityčnaj alternatyvaj».
Jahoraŭ zaklikaje biełarusaŭ uziać aktyŭny ŭdzieł u budučych vybarach u Kaardynacyjnuju radu. «Tolki viarnuŭšysia ŭ palityčnuju aktyŭnaść, my atrymajem šanc nie praspać nastupnaje akno mahčymaściej i vyzvalić našu krainu ad tyranii».
Valeryj Sachaščyk źviarnuŭsia da biełarusaŭ z Kijeva, znachodziačysia kala manumienta «Radzima-maci», jaki simvalizuje hieraizm prodkaŭ, što adstajali dla nas svabodu ŭ Druhoj suśvietnaj vajnie.
Jak i papiarednija śpikiery, Sachaščyk zaklikaŭ stvaryć Kaardynacyjnuju radu takoj, kab jana «sapraŭdy reprezientavała volu narodu, vybirałasia narodam i była padspravazdačnaja narodu, i ŭpeŭniena paviała biełaruski narod da lepšaj budučyni.
Davajcie zrobim tak, kab hienakodam biełarusaŭ była ŭzajemnaja padtrymka, uzajemadapamoha, davier i žadańnie dapamahać adno adnamu. Pry vybudovie pravilnych instytutaŭ demakratyi, stvareńni sistemy strymak i supraćvah, sistemy padziełu halin ułady mienavita toje, što my pa-roznamu bačym našu budučyniu, dazvolić paźbiehnuć fatalnych pamyłak i dazvolić upeŭniena ruchacca napierad.
My znachodzimsia napiaredadni Novaha hoda. Heta čas, kali kožny čałaviek spadziajecca na pieramieny da lepšaha. Pieramieny ŭ Biełarusi niepaźbiežnyja. Ale jakimi jany buduć — vielmi mocna zaležyć ad nas».
Čytajcie jašče:
Stała viadoma, jak i kali źbirajucca pravodzić vybary ŭ Kaardynacyjnuju radu
Chutka vybary ŭ Kaardynacyjnuju radu. A viedajecie, kolki tam zarablajuć?
Trya Sachaščyk, Prakopjeŭ i Jahoraŭ pajechała ŭ turne. Pra što havorać na sustrečach ź biełarusami
Kamientary