Ale nad fotazdymkam treba było papracavać i apracavać jaho.
Kalady adznačajuć navat u kosmasie. Amierykanskaje kaśmičnaje ahienctva apublikavała vyjavu zornaj tumannaści z kłastara NGC 2264, jaki nahadvaje kaladnuju jalinku (a taksama abrys Vialikabrytanii), piša Bi-bi-si.
Daśledčyki z NASA skanstrujavali malunak, vykarystoŭvajučy danyja dvuch teleskopaŭ — renthienaŭskaj absiervatoryi Chandra i Absiervatoryi Wisconsin-Indiana-Yale-NOAO (WIYN) Nacyjanalnaha navukovaha fondu, — kab jon byŭ zialonym.
Jany taksama vykarystoŭvali infračyrvonyja danyja Two Micron all Sky Survey, kab ažyvić vyjavu jarka-sinimi i biełymi kropkami zorak, jakija mirhajuć. Vyjavu taksama pryjšłosia razharnuć na 160 hradusaŭ adnosna paŭnočnaj kropki, kab jon bolš byŭ padobny na jalinku.
Tumannaść, jakaja składajecca z vobłaka pyłu i hazu, znachodzicca na adlehłaści kala 2500 śvietłavych hadoŭ ad Ziamli ŭ suzorji Adnaroha. Šmatlikija zorki, jakija ŭvachodziać u skład NGC 2264, pa pamierach i masie jak mienšyja, tak i bolšyja za Sonca, masa niekatorych ź ich nie pieravyšaje 10% soniečnaj.
Adkrytaja ŭ 1780-ch hadach Uiljamam Hieršelem zornaja farmacyja raspaścirajecca prykładna na siem śvietłavych hadoŭ. Vakoł jaje farmujucca novyja zorki, jakija pastupova razmyvali imhlistaść na praciahu miljonaŭ hadoŭ.
Isnuje mnostva tumannaściaŭ, jakija časta nahadvajuć ziamnyja abjekty abo žyvioł, naprykład, mieduz, sovaŭ i navat chobat słana. Tumannaść NGC 6302, raźmieščanuju ŭ suzorji Skarpijona, nazyvajuć tumannaściu Matyli za hazavyja abłoki, jakija nahadvajuć kryły.
Žonka Statkieviča raskazała, pra što paśpieła parazmaŭlać ź im13
Kamientary