«Žartam nazyvaju siabie knižnym narkamanam». Piensijanier z Baranavickaha rajona bolš za 40 hadoŭ źbiraje knihi, i ŭ jaho ich tysiačy
U chatniaj biblijatecy 76-hadovaha Iosifa Abramoviča z ahraharadka Žamčužny Baranavickaha rajona naličvajecca bolš za 12,6 tysiač knih i časopisaŭ. Pra svajo zachapleńnie mužčyna raskazaŭ vydańniu Bar24.
Chatniuju biblijateku Iosif Iosifavič źbiraje bolšuju pałovu svajho žyćcia — bolš za 40 hadoŭ.
«Pa charaktary ja vielmi cikaŭny, ad hetaha i źjaviłasia majo zachapleńnie knihami, — tłumačyć mužčyna. — I tak zachapiŭsia, što pierastać kuplać knihi ŭžo stała niemahčyma. Žartam ja siabie nazyvaju knižnym narkamanam».
Ciapier u chatniaj biblijatecy piensijaniera naličvajecca bolš za 12 650 knih i časopisaŭ. Knihi ŭ jahonaj čatyrochpakajovaj kvatery na kožnym kroku. Usie pakoi zaniatyja palicami i šafami z knihami.
«Knih niama tolki ŭ spalni žonki i na kuchni, — adznačaje Abramovič. — Adzin pakoj adviedzieny stroha pad chatniuju biblijateku. A na bałkonie raźmiaščajecca archiŭ».
«Za niekatorymi «palavaŭ» 5-6 hadoŭ»
Pa słovach Iosifa Iosifaviča, bolšaść knih jon nabyŭ u bukinistyčnych kramach Minska, častku — u Baranavičach. Kaža, što nie źbiraje tvory niejkaj adnoj kankretnaj tematyki ci rarytetnyja, dla jaho važna, kab kniha była cikavaja.
«Byvaje, hutaru ź ludźmi, i jany rajać knihu. Ja zapisvaju i šukaju. Znajšoŭ — vykraśliŭ», — tłumačyć piensijanier.
Tak što ŭ jaho biblijatecy jość tvory na roznuju tematyku. Naprykład, pra mastakoŭ — kala 250 knih, jość 200-tomnaja sieryja knih «Biblijateki suśvietnaj litaratury», navat kala 100 knih pra knihi.
«Šmat pra kachańnie, pra siamju. I pra seks jość malaŭničyja albomy, — dzielicca Iosif Iosifavič. — U mianie rastuć dźvie ŭnučki, vyrastuć, chaj čytajuć, ź litaratury chaj viedajuć usio».
Za niekatorymi sa svaich knih, adznačaje mužčyna, jon «palavaŭ» pa 5-6 hadoŭ. Daŭžej za ŭsio šukaŭ raman «Račnyja zatoki» — kala 10 hadoŭ.
«Kali doŭha šukaju knihu i narešcie znachodžu — heta śviata na sercy. Ad radaści jak dzicia, choć skačy», — śmiajecca Iosif Iosifavič.
«Pajechaŭ u sanatoryj — abyšoŭ usie kniharni»
Mužčyna kaža, što ź luboj pajezdki viartajecca dadomu z papaŭnieńniem u svaju biblijateku.
«Pamiataju, u Babrujsk pajechaŭ, u sanatoryj, abyšoŭ usie kniharni. Dadomu pryjechaŭ, jak cyhan z bazaru. Mianie tam u kniharni ŭžo paznavali i kazali: «A-a-a! Kurortnik z Baranavičaŭ». Ja tam stolki knih kupiŭ, što ledź pryvioz, — z uśmieškaj uspaminaje Iosif Iosifavič.
I choć knihi — nialohki hruz, ciažaru, pa słovach piensijaniera, kali jon jedzie dadomu z torbami ŭ dvuch rukach abo vielizarnym zaplečnikam za śpinoj, nie adčuvaje.
«U mianie taki dobry nastroj, što ja ciahnu hetyja dźvie sumki z knihami i ŭ svaje 76 hadoŭ nie adčuvaju ciažaru», — kaža piensijanier-knihalub.
«Kab nie na škodu siamiejnamu biudžetu»
Iosif Iosifavič zapeŭnivaje, što kuplaŭ knihi nie na škodu siamiejnamu biudžetu. Dla taho, kab papaŭniać svaju biblijateku, mužčyna pracavaŭ na dźviuch i navat troch pracach. Staraŭsia, kab siamja nie ciarpieła ad jahonaha zachapleńnia. Plus pakupki rabiŭ u bukinistyčnych kramach, dzie košt nižejšy i dzie za 100 rubloŭ, kaža mužčyna, jon prymudraŭsia da 30 knih kupić.
Samaja darahaja pa canie kniha ŭ chatniaj biblijatecy Abramovičaŭ — ab budaŭnictvie Chrama Usich Śviatych i jaho historyi.
«Kupiŭ u Minsku. Kaštavała jana 60 rubloŭ. Daražejšych u mianie knih niama», — adznačaje mužčyna.
Žonka, Kłaŭdzija Viktaraŭna, choć časam i adčytvaje Iosifa Iosifaviča, što jon z pajezdak z «takim ciažaram» viartajecca, ale padtrymlivaje jaho zachapleńnie.
«Usie knihi darahija i blizkija»
Pa słovach piensijaniera, vyłučyć niejkuju samuju lubimuju knihu jon nie moža, bo ŭsie jamu «darahija i blizkija, usie roznyja i vielmi cikavyja».
Jość u Iosifa Iosifaviča śpiecyjalny sšytak, kudy zapisany płan na kuplu knih u 2023-2025 hadach. Ciapier tam znachodzicca kala 70 tvoraŭ, jakija jon źbirajecca jašče dakupić. Taksama ŭ płanach piensijaniera napisać bijahrafičnuju knihu pra siabie i svaju siamju.
«Ja vieru, što kniha była, jość i budzie, i zastaniecca ŭ našym žyćci. Internet, kampjutar — usio dobra. Moža, jašče niešta prydumajuć. Ale knihi zastanucca», — reziumuje jon.
Čytajcie taksama:
«Raskručvajem čakry». Vilajčanka praktykuje stajańnie na ćvikach
Ciapier čytajuć
Alaksandr Łukašenka tak lasnuŭsia na lod na chakiei, što trybuny zamierli VIDEA118
Alaksandr Łukašenka tak lasnuŭsia na lod na chakiei, što trybuny zamierli VIDEA
«Pa-biełarusku «Słana» Filipienki nabyvali bolš achvotna, čym pa-rusku». Jakija knihi siońnia ŭ topie? Intervju z kiraŭnicaj vydaviectva Gutenberg Publisher55
Kamientary