«Kali adkaz nie padabaŭsia, to bili». U SIZA-1 padčas žorstkaj pravierki źbivali viaźniaŭ — pravaabaroncy
Da pravaabaroncaŭ źviarnuŭsia były viazień śledčaha izalatara №1, što na Vaładarskaha. Jon staŭ śviedkam uzmocnienaj pravierki ŭpraŭleńnia Departamienta vykanańnia pakarańniaŭ pa Minsku i Minskaj vobłaści, jakaja supravadžałasia žorstkimi pieratrusami ŭ kamierach i źbićciom źniavolenych. Heta paćvierdziŭ jašče adzin były viazień. Adbyłosia heta na pačatku sakavika hetaha hoda. Raniej takaja praktyka ŭ SIZA-1 nie vykarystoŭvałasia.
Pavodle byłoha viaźnia, 1 sakavika ŭ niekatorych kamierach SIZA-1 prajšli pieratrusy («šmony») «ŭ pošukach zabaronienych rečaŭ». Ich pravodzili ludzi ŭ čornych bałakłavach biez apaznavalnych znakaŭ. Pavodle jašče adnaho byłoha viaźnia, było kala čatyroch supracoŭnikaŭ, mierkavana, AMAPa. Kamandavaŭ hetym usim major Uładzimir Rabiecki. Były viazień raspaviadaje, što ŭvieś čas im usich pałochajuć, ale asabista jaho pabačyli tolki padčas hetaj pravierki.
«Šmon» pačaŭsia z zalotu ŭ kamieru niekalkich čałaviek u čornych bałakłavach — tolki adtuliny dla vačej byli i bolš ničoha. Jany byli biez apaznavalnych znakaŭ i biez zvańniaŭ».
Paviedamlajecca, što pry hetym źniavolenych źbivali.
«Bili tych, chto akazaŭsia bližej da supracoŭnikaŭ. Kryčali, kab my apuścili hołavy ŭniz i nie hladzieli na ich, abražali niecenzurnaj łajankaj. Potym zahadali chutka ŭziać rečy i biahom pa adnym biehčy na pradoł (kalidor). Kali biehli, to nam taksama adviešvali kuchtaloŭ. Na pradole zahadali stać tvaram da ściany, apuścić hołavy ŭniz i nie hladzieć pa bakach. Kali bačyli, što naski byli prycisnuty nie ščylna da ściany, to bili pa śpinie. Pakul dahladali viaźniaŭ, adnaho ź ich bili hałavoj ab ścianu».
Paśla hetaha, jak raspaviadaje były viazień, ich zavodzili ŭ asobny pakoj, dzie pravodzili asabistyja dahlady i dahlady rečaŭ.
«Na ŭsie pytańni treba było adkazvać: «Da, hraždanin načalnik». Kali adkaz nie padabaŭsia, to bili. Na «šmonie» pazabirali rečy na skład — niekatorym nie było navat u čym chadzić na prahułku».
Pavodle byłoha viaźnia SIZA-1, trymali ŭsich tvarami da ściany na kalidory izalatara kala dźviuch hadzin.
«Potym pa adnym pad kryki zahaniali nazad u kamieru. Zajšli i pytajucca: «Jesť li žałoby na obysk?» My choram adkazvajem: «Niet, hraždanin načalnik». A kudy skardzicca? Načalniku UDVP ci ŭ prakuraturu? Usio adno i toje — nichto nie budzie raźbiracca».
Raniej, jak adznačaje były viazień, takich pieratrusaŭ sa źbićciom nie było. Heta jamu paćvierdzili viaźni, jakich užo praciahły čas utrymlivajuć u SIZA. Pavodle jaho, aficyjna šukali lazo — stanki dla haleńnia. Pa zahadzie Rabieckaha raniej u viaźniaŭ SIZA-1 ich zabrali «ŭ metach praduchileńnia suicydaŭ».
«Ich potym vydavali ranicaj da 8:00, kab pahalicca, a astatni čas jany visieli kala dźviarej zvonku kamiery. Ale prablema tut u tym, kali prasili stanki, to mahli dać nie tvoj, a ŭ SIZA jość ludzi ź VIČ i hiepatytam. Ludzi bajacca karystacca stankami, bo nieviadoma, chto imi karystaŭsia».
Čytajcie taksama:
Ciapier čytajuć
Syn Siarhieja Bulby źbiraje hrošy ŭ Polščy, prydumaŭšy sabie bijahrafiju vieterana i palityčnaha ŭciekača14
Kamientary