«Dzied, tabie za mianie soramna nie budzie»: unučka Šuškieviča pačała haładoŭku ŭ Varšavie
Aktyvistki «Moładzievaha chabu» Stasia Hlińnik i Bažena Šamovič pačali biesterminovuju haładoŭku la budynka Jeŭrakamisii ŭ Varšavie.
Jany patrabujuć ad jeŭrapiejskich čynoŭnikaŭ uviadzieńnia novych sankcyj suprać režymu Łukašenki. Vyśvietliłasia, što Stasia źjaŭlajecca ŭnučkaj kolišniaha kiraŭnika Biełarusi Stanisłava Šuškieviča. Jaje dziadula padzialiŭsia ŭražańniami ad učynku Stasi, a taksama krychu parazvažaŭ ab padziejach u krainie.
«Maja ŭnučka robić što choča, jana vielmi samastojnaja. Stasi ŭžo bolš za 20 hadoŭ. Jana skončyła Varšaŭski ŭniviersitet, atrymlivaje zavočna jašče adnu adukacyju, pracuje i siabie zabiaśpiečvaje. Ja nie maju nijakaha dačynieńnia da jaje rašeńniaŭ. Ja b chacieŭ, kab jana narmalna pracavała i žyła, ale jana mnie kaža: «Dzied, tabie soramna za mianie nie budzie», — kaža Stanisłaŭ Šuškievič.
Pra Stasiu jon raskazvaje nastupnaje: «Ja chaču skazać cikavuju reč. Stasia była trojčy pieramožcaj mižnarodnych školnych alimpijad pa bijałohii. Atrymlivała hramaty ŭ Sietle, Stambule, dzieści jašče. Za heta Łukašenka padpisaŭ joj takuju papierku, što jana moža pastupić u lubuju biełaruskuju VNU biez ustupnych ekzamienaŭ i z pavyšanaj stypiendyjaj. Jana pastupiła na bijafak, ale ŭžo tady vychodziła na akcyi pratestu, dyk kali daviedalisia, što ŭ jaje dzied Šuškievič, to pačali ckavać jaje. U vyniku jana kinuła ŭsio — i pajechała ŭ Varšavu.
Stasia ličyła, što nie choča mieć ničoha supolnaha z hetym zbrodam, jaki asudžaje jaje za narmalnyja ŭčynki. Sam vo tolki daviedaŭsia ź internetu pra jaje naviny, jakraz źbiraŭsia pazvanić joj. Jana ŭsio vydatna razumieje, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, jana narmalny čałaviek, prystojny».
Jakija dumki ŭ Šuškieviča adnosna toj situacyi, što skłałasia ŭnutry Biełarusi paśla prymusovaj pasadki ŭ Minsku samalota kampanii Raynair?
«My ŭvieś čas zmahajemsia ź luboj «mutkaj», jakuju puścić Łukašenka. Ciapier voś dakazvajem z samalotam, što heta podłaść, falsifikacyja, što Pratasievič niezakonna aryštavany. Ale my zabyvajem, što Łukašenka ŭžo nie pavinien być kiraŭnikom krainy, kali 300 tysiač čałaviek vyjšli na vulicy Minska.
I my zabyvajemsia, što isnuje takaja vydatnaja para — Pucin i Łukašenka. Łukašenka moža zrabić toje, na što nikoli nie pojdzie Pucin, bo jon ničoha nie saromiejecca. Usio robicca dla taho, kab Biełaruś stała častkaj Rasijskaj impieryi, kab Rasija ćviła i pachła. Łukašenka vielmi dobry partnior u hetym sensie, tamu Pucin i abiacaje jamu padtrymku.
Pucin nie moža pakazać, što jon kiepska dziejničaje. Voś zabaranili nad Biełaruśsiu lotać, a Pucin dapamahaje Łukašenku, nie prymajuć samalot, jaki lacić z Aŭstryi ŭ Maskvu nie praź Biełaruś. Prosta demanstrujuć zdymak, dzie Pucin paciskaje ruku Łukašenku, tak i dapamahaje».
Jak zdaroŭje pieršaha kiraŭnika niezaležnaj Biełarusi?
«Šmat čytaju internet, siadžu za kampjutaram. U mianie pavinna było być niekalki lekcyj anłajn.
Ja ciapier u izalacyi, bo kali złaŭlu karanavirus, to mnie kaniec. U mianie dva mužy maich siaścior pamierli, pamierła stryječnaja siastra. Nie chočacca pakul im kampaniju składać. Jość žadańnie jašče pažyć, ale realizavać heta nie tak prosta».
Ciapier čytajuć
«Ja jašče moh sumniavacca ŭ sabie. Ale kali Maša takoje zrabiła!» Nieviadomyja fakty pra Viktara Babaryku raskazała jaho advakatka Natalla Mackievič77
Kamientary