Беларуска вярнулася ў вёску пасля 20 гадоў жыцця ў Аўстрыі і робіць казіны сыр
«Цяпер не ўяўляю сябе без беларускай вёскі».
Наталля Строк — гаспадыня казінай фермы ў вёсцы Высокае Бярозаўскага раёна. Пражыўшы 20 гадоў у аўстрыйскім мястэчку на беразе Дуная, яна вярнулася на малую радзіму мужа, піша sb.by.
12 першых коз з'явіліся ў гаспадарцы вясной 2021-га. Цяпер на ферме жыве больш за 100 жывёл сямі розных парод. 60 з іх трэба двойчы ў дзень даіць. Для гэтага пабудавалі пяць спецыяльных станкоў — каб падчас дойкі не гнуць спіну даярцы.
Знаёмячы са сваімі козамі, Наталля расказвае, што галоўная з іх — Бэла.
«А Наташку назвала ў гонар сябе любімай. Яна да мяне падобная: з выгляду ціхая, а заўсёды зробіць тое, што задумала».
Кожная каза штодня дае да двух літраў малака. З малака Наталля робіць пяць гатункаў мяккага казінага сыру. Шарыкі пакуюцца ў невялікія слоічкі з раслінным алеем. Кажа, што справа прыбытковая.
Наталля — дачка ваеннага, сям'я жыла ў Венгрыі. Потым бацькі пераехалі ў Бярозаўскі раён. Наташа засталася, выйшла замуж, а калі развялася, таксама пераехала на Бярозаўшчыну. Арганізавала тут макаронную фабрыку, рэстаран, кандытарскі цэх. А потым выйшла замуж у другі раз, за Івана Строка з вёскі Стрыгінь, і з'ехала з ім у Аўстрыю.
Тлумачыць, чаму вярнулася.
«Пастарэла, мабыць. Нарадзіўшыся і вырасшы ў горадзе, пажыўшы ў Еўропе, цяпер не ўяўляю сябе без беларускай вёскі. Без паветра, якое пахне ігліцай. Без Спораўскага балота. Без любімых коз».
«У Аўстрыі добрыя людзі, але яны іншыя. У нас мала агульнага: розная палітыка, розная кухня…» — заўважае жанчына.
Усе яе чацвёра дзяцей жывуць у Аўстрыі. Прыязджаюць дапамагаць. Спачатку працаваў старэйшы Аляксандр, потым год ўнікаў у сутнасць спраў малодшы Іван. Цяпер Наталля чакае мужа ў памочнікі.
Цяпер чытаюць
Іпэшнік у Мінску пісаў ананімкі на канкурэнтаў, у тым ліку і палітычныя. Зафіксавана 18 эпізодаў2
Каментары