«Колькі можна, адкуль гэта бярэцца?» У новым стрыме Чалага дасталася ўсім — Латушку, Лябедзьку і простым беларусам
У сваім штотыднёвым стрыме аналітык рэзка выказаўся на злабадзёныя тэмы.
Аналітык пракаментаваў заклік прызнаць Беларусь тэрыторыяй, часова акупаванай Расіяй. Нагадаем, гэтую ідэю агучыў спачатку Павел Латушка, а пасля з ёй да паслоў ААН звярнулася Святлана Ціханоўская.
«Я не чакаў, што яна стане такой папулярнай — ідэя казаць пра тое, што мы акупаваныя. Я ўжо не кажу пра ідэю двайной акупацыі — Лукашэнка акупаваў краіну, Пуцін акупаваў Лукашэнку, мы ўсе такія акупаваныя. Цяпер на поўным сур’ёзе гэта робіцца лозунгам дэмакратычнага руху. Я так разумею, Павел Латушка спачатку яе высунуў: давайце даможамся прызнання Беларусі акупаванай краінай», — абурыўся Сяргей Чалы.
«Колькі можна, адкуль гэта бярэцца? Гэта трывожныя рэчы — мне здавалася, гэтая тэма ўжо была аднойчы закрытая. Не, яна працягвае развівацца!
Мой сябар, Андрэй Елісееў, піша цэлы артыкул у якім спрабуе давесці, чаму нас трэба прызнаць акупаванай краінай, і прыводзіць прыклад краін Балтыі, якія былі акупаваныя Савецкім Саюзам. І я гэты артыкул чытаю і спрабую зразумець, у чым падабенства. Ведаеце дзе? Я зноў жа цытую, не прыдумляю: таму што Беларусь — таксама краіна Балтыі, таму што ў нас палова рэк упадае ў Балтыйскае мора. І таму нас трэба прызнаць акупаванай краінай», — выказаўся аналітык.
Прайшоўся ён і па беларусах, якія крытыкавалі словы Зяленскага ў інтэрв'ю наконт Лукашэнкі. Фраза, якая выклікала неадназначную рэакцыю, тычылася сустрэчаў украінскай і расійскай дэлегацый для перамоваў на беларускай тэрыторыі і цалкам гучала так:
«Расійскі бок адчувае перамогу ў тым, што гэтая сустрэча адбылася, што гэта дадае нейкую суб'ектнасць Аляксандру Рыгоравічу Лукашэнку… Ды на здароўе. Калі мы можам скончыць вайну, а Аляксандр Рыгоравіч будзе адчуваць ад гэтага, што ён зноў у доме гаспадар — ды на здароўе. Мне, шчыра кажучы, усё роўна. Гэта ўвогуле выбар беларусаў, а дакладна не наш. Таму я пагадзіўся, калі будзе прадметная ў іх сустрэча».
«Знайшлі маленькае месца, дзе пару слоў было сказана пра Лукашэнку, і ўсе беларусы, прычым не толькі звычайныя людзі, [абурыліся]. Лябедзька гнеўны пост напісаў у сваім Фэйсбуку.
А там жа насамрэч абсалютна па кантэксце зразумелая рэч. Чалавек смяротна стомлены, з недасыпам, тым не менш, размаўляе з журналістамі з краіны, якая з ім ваюе, спрабуючы патлумачыць сваю пазіцыю. І адказваючы на пытанне, ён кажа: ды мне напляваць, дзе гэтыя перамовы могуць адбыцца, і калі проста ад таго, што яны адбудуцца ў Мінску, Лукашэнка чамусьці адчуе сябе лепей — ды мне напляваць на гэта. Вось усё, што ён сказаў!
Проста калі вы форсіце тэму акупацыі, зрабіце наступную лагічную аперацыю: адзінае, што вас уратуе — гэта перамога арміі-вызваліцеля. А варта было Зяленскаму сказаць: «ды мне напляваць, што там Лукашэнка падумае» — як жа так!? Што ж гэта? І арміі-вызваліцеля не будзе? А мы ўжо так былі гатовыя! Дзіва проста, дзіва!» — эмацыйны разважаў Сяргей Чалы.
Што будзе значыць для Беларусі, калі яе прызнаюць краінай пад часовай ваеннай акупацыяй
«Мне, шчыра кажучы, усё роўна». Ды на здароўе, Зяленскі
Цяпер чытаюць
Мараканцаў, якія зладзілі бойку ў Гомелі, высылаюць з краіны. Перад гэтым правялі публічную цырымонію іх высылкі1
Каментары