«Гэта гісторыя не пра сітуацыю на мяжы, а пра крывавыя фантазіі дзяржпрапаганды». Фрыдман — пра дзяржСМІ і польскага салдата
«Калі ты ствараеш прапаганду і хочаш, каб у яе паверылі, то ты павінен пастарацца зрабіць яе хоць трохі праўдападобнай. А яшчэ вельмі важна не перагнуць палку, каб не дэзавуяваць свой прапагандысцкі праект», — піша гісторык Аляксандр Фрыдман.
‒ Гісторыя польскага салдата Эміля Чэчка ‒ бяздарная гісторыя, нават па мерках у цэлым абдзеленых талентам беларускіх прапагандыстаў.
Польскі салдат, які бяжыць менавіта ў беларускую дыктатуру, каб распавесці пра «польскія злачынствы» супраць мігрантаў, — гэта ўжо дзіўна. Што перашкаджала салдату расказаць пра гэтыя «злачынствы» еўрапейскай прэсе і праваабаронцам, прадставіць доказы і заваяваць сусветную вядомасць?
Галаслоўныя заявы Чэчка аб расстрэлах мігрантаў выглядаюць яшчэ больш дзіўна.
І тут прапагандыстам варта было б спыніцца, але яны ў сваіх фантазіях ідуць яшчэ далей: Чэчка кажа, што польскія (!) салдаты забівалі польскіх (!) валанцёраў.
І гэта фінал гісторыі, якая, аднак, зусім не пра сітуацыю на мяжы, а пра абсурдныя крывавыя фантазіі беларускай дзяржпрапаганды.
Каментары