З Купалаўскага тэатра звольнілі 58 чалавек: сышлі ўсе рэжысёры і вялікая частка артыстаў. Разам з імі звольнены і мастацкі кіраўнік Мікалай Пінігін.
«Заявы на звальненне былі па асабістым жаданні. Сёння іх задаволілі.
Што адбываецца ў самім тэатры, я не ведаю, нас не пускаюць. Мне ўчора казаў вахцёр: вас пускаць забаронена. На ўваходзе таксама дзяжурыла міліцыя, — распавёў Пінігін. — Я размаўляў з новым дырэктарам, ён нармальны чалавек, які разумее, што яго часова паставілі. Ды і гэта ж не ён прымаў рашэнні, вы ж разумееце. Ім кіруюць.
Ці спрабавалі ўлады неяк захаваць калектыў, я не ведаю. Персанальна са мной ніхто на гэтую тэму не гаварыў».
Мікалай Пінігін кажа, што не шкадуе пра звальненне.
«Апошнім часам тэатр быў на пад’ёме, добра глядач ішоў… Але ж што рабіць. Такое бывае, — кажа ўжо былы мастацкі кіраўнік. — Кожны сам вырашаў, што рабіць. Не было такога, што мастацкі кіраўнік сыходзіў і пацягнуў усіх за сабой — не. І Латушка казаў трупе: вы павінны сустрэць 100-гадовы юбілей, не звяртайце ўвагу. Але я лічу, што паступіў правільна, гэта быў адзіны магчымы крок.
Што буду рабіць далей, пакуль не ведаю. Сёння я ў вёсцы на Віцебшчыне, адпачываю.
Адзінае, што дакладна не пайду ў палітыку. Ніколі гэтым не займаўся і не хацеў. Нават калі быў Беларускі народны фронт, я спачуваў, але не ўдзельнічаў.
Ці не планую я адкрыць свой тэатр? Гэта што — мастацкая самадзейнасць? Аматарскі калектыў? Я не ведаю. Тэатры за рэдкімі выключэннямі не бываюць прыватнымі. Калі яны прыватныя, то гэта папса, проста людзі з кепскім густам зарабляюць на квітках: так званае дэмакратычнае мастацтва. Бо тэатр гэта вельмі затратная рэч, таму дзяржава і фінансуе тэатры».
Азаронак напісаў пра палітэмігранта — пасля гэтага брата і бацьку таго кінулі за краты2
Каментары