21 červienia (paniadziełak). 19.00. «Teatramanija».
21 červienia (paniadziełak) na scenie Kupałaŭskaha adbudziecca premjera śpiektakla «Teatramanija». Aŭtar hetaj pjesy (jaje nazva ŭ aryhinale -- «Letysija i durnapjan»/Lettice and Lovage), anhlijski dramaturh i scenaryst Piter Šefier. Jon dobra viadomy svajoj dramaj «Amadej», kiniematahrafičnaje ŭvasableńnie jakoj u 1986 h. pryniesła aŭtaru i režysioru stužki, Miłašu Formanu, «Oskar» i «Załaty Hłobus».
Šefier -- aŭtar našumiełaj u 1970-ja kinastužki «Ekvus» (1973). Film pra maładoha čałavieka, jakoha nievytłumačalna ciahnie aślaplać koniej. Sudovy psichijatr vyśviatlaje, što sakret prahi hvałtu chavajecca ŭ relihijnaj apantanaści chłopca, karani jakoj ciahnucca ŭ dziacinstva, zapoŭnienaje panavańniem fanatyčnaj matki. Šefier pahružaje hledača ŭ śviet hłybinnych pamknieńniaŭ i stojenych žadańniaŭ čałavieka. Ci nie pieršy ŭ sučasnym kiniematohrafie Šefier hetak maštabna dakranuŭsia da chvaroby XX st. — samoty.
«Amadej» (1985) — historyja pra Mocarta, a dakładniej pra Saljery, a dakładniej pra Boha, jaki časam daje čałavieku prahu ździajśnieńnia, ale nie daje mahčymaściaŭ, kab tuju prahu natalić. Pjesa pra viečny paradoks Saljery.
Śpisany z «maleńkich trahiedyjaŭ» Puškina, maestra Saljery, u čymści simpatyčny pracaholik, — hraje ŭ trahiedyi žyćcia hienijalnuju pasrednaść, heta kab nam lepiej razvažałasia pra pryrodu abdoranaści. Stužka vielmi malaŭničaja, teatralnaja i pa-jeŭrapiejsku kamiernaja. U hetym filmie Šefier złučyŭ niespałučalnaje: maniernaść i praŭdu žyćcia. Teatralnaść nie zaminaje razumieć realny śviet. Viadomaja fraza Šefiera -- «Tvaja fantazija najlepš skaža, kim ty jość».
Toje što pieršy raz pryjšło ŭ Šefiera ŭ formie dramy, druhi raz viartajecca jak kamiedyja. «Letysija i durnapjan» —kamiedyja pra toje jak u žyćci raptam źjaŭlajecca niechta, chto ciahnie ciabie ŭ śviet inšy, śviet niečuvany i nievierahodny śviet svaich fantazijaŭ... «Teatramanija» — pra suplot ihry i rečaisnaści, teatr jak žyćcio, i žyćcio jak teatr. Pjesa, pastaŭlennaja paŭsiul u Jeŭropie mieła niaźmienny pośpiech.
U śpiektakli Kupałaŭskaha teatra zaniatyja zasłužanyja artysty Biełarusi Zoja Biełachvościk, Hieorhi Malaŭski i Uładzimir Rahaŭcoŭ. Scenahrafija i kaściumy Volhi Mackievič, pastanoŭka — Kaciaryny Aharodnikavaj.
Takim paradkam, 21 červienie na scenie Kupałaŭskaha — vydatnyja aktory, vykštałconaja dramaturhija. Ci ŭłasca śpiektakl? Dažyviem da paniadziełka.
-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Ciapier čytajuć
Staŭ hierojem Mahiloŭskaha ŭniviera, źbiraŭ falkłor, pracavaŭ na biełarusizacyju sadkoŭ — raskazvajem pra Jaŭhiena Bojku, asudžanaha za salidarnaść z palitviaźniami66
Kamientary