Pad Minskam kamunalniki zabili sabaku i źjechali. U ŽKH va ŭsim abvinavacili «kanapnych krytykaŭ»

Sumnuju historyju hibieli sabaki raspavioŭ u Threads vidavočca. Pavodle jaho słoŭ, dvoje mužčyn pryjechali na śpiecaŭtamabili na čyhunačnuju stancyju, strelili ŭ sabaku i źjechali. Pios u vyniku pamior.

«Prosta pryjechała heta mašyna z fota z dvuma ludźmi, voplesk /streł, visk sabaki. Jana adyšła mietraŭ 70-100, 5-10 chvilin sutarhi, mača liłasia. Jaje jašče žyvuju pavieźli ŭ vietkliniku, ale litaralna adrazu jana pamierła», — raspavioŭ vidavočca.

Pavodle słoŭ aŭtara pasta, na pytańnie, «što vy robicie, navošta strelili ŭ sabaku?», nieviadomyja mužčyny skazali, što ničoha nie rabili i chutka źjechali.

Post z fatahrafijaj zabitaha sabaki vyklikaŭ chvalu aburanych kamientaryjaŭ. Razabracca ŭ situacyi vyrašyła dziaržaŭnaja hazieta «Prystaličča». Praŭda, užo z samaha pačatku rajonnyja prapahandysty zaniali adzin kankretny bok — kamunalnikaŭ. Tych, chto aburyŭsia takim staŭleńniem da žyvioły, aŭtar materyjału nazvaŭ «kanapnymi vałanciorami».

U ŽKH raspaviali svaju viersiju. Jany kažuć, što zajaŭku na adłoŭ biazdomnych sabak pakinuli miascovyja žychary. Jany paskardzilisia i ŭ milicyju, siłaviki hetuju zajaŭku taksama adpravili kamunalnikam.

Pavialičyć

Adłovam biezhaspadarčych žyvioł u Minskim rajonie zajmajecca arhanizacyja «Žyliščnik Minščyny». Namieśnik dyrektara pradpryjemstva Viera Mackievič raspaviała, što zajavak pastupaje šmat. U tym liku ź Piatryšak.

Pa viersii Mackievič, skandalnaja situacyja adbyłasia tak: śpiecyjalisty vyjechali pa zajaŭcy na čyhunačnuju stancyju, strelili ŭ sabaku siedatyŭnym, ale potym z kuta vybiehli žychary vioski.

«Pačali aburacca pracaj našych śpiecyjalistaŭ i nie dali zabrać sabaku. A potym sabaku pieranieśli na terytoryju pryvatnaha doma, kudy ŭžo patrapić našy śpiecyjalisty nie mohuć», — zajaviła Mackievič.

Sudziačy pa ŭsim, miascovyja žychary nakryli zabitaha psa miaškom i padpisali: «Trup sabaki nie čapać».

Kamunalniki zapeŭnivajuć, što nie vykarystoŭvajuć jady pry adłovie sabak. Jany stralajuć siedatyŭnym preparatam. Mackievič ličyć, što sabaka ŭ Piatryškach pamior praz prablemy sa zdaroŭjem.

«My vykarystoŭvajem siedatyŭny srodak, a nie jady. Ale kali zdaroŭje ŭ žyvioły słabaje, časam zdarajecca niepradbačanaje. Vizualna ž nie vyznačyš, u jakim stanie serca ŭ kata ci sabaki… Byvali i latalnyja vyniki, ale heta vialikaja redkaść», — kaža namieśnica dyrektara.

Žyviołu, jakaja nie moža ruchacca, jak śćviardžaje Mackievič, advoziać u punkt časovaha ŭtrymańnia. Kamunalnica nazvała ludziej, jakija aburalisia, «kanapnymi krytykami» i prapanavała im źjeździć u prytułak i dapamahčy žyviołam.

«Užo tam sabaki i katy čakajuć svajho času, kali jany patrapiać u lubiačuju siamju. I tak, šancuje daloka nie ŭsim. Tamu kanapnym krytykam raju nie pisać hnieŭnyja kamientaryi, jakija nijak nie vyrašajuć situacyju, a kupić paru pakaŭ kormu i źjeździć na Hurskaha (punkt časovaha ŭtrymańnia biezhaspadarčych žyvioł. — Prim.)», — zajaviła Mackievič.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 2
• 5
• 0