«Prahramisty raniej byli elitarnaj kastaj. Ciapier dapamahaje ChatGPT». Inviestar pra budučyniu IT

Juryj Mielničak źviartaje ŭvahu, jak novyja technałohii ŭžo ciapier źmianili biznes.

«Raniej dla taho, kab zrabić startap, treba było niedzie znajści prahramistaŭ. Prahramisty — heta była takaja elitarnaja kasta. (…) Ty pravodziš sumoŭje z prahramistam, a zdajecca, što jon pravodzić z taboju: «A čamu ja pavinien u vašaj kampanii pracavać? Patłumačcie mnie. A jak by vy voś da hetaha padychodzili?» (…)

Ja bačyŭ šmat, jak zasnavalnikam ad biznesu ci tym, chto žadaŭ raźvić svaju ideju, davodziłasia znachodzić prahramistaŭ, užyvacca ź niejkimi antysacyjalnymi štukami. Techničny faŭndar byŭ hałoŭnym».

Ciapier, śćviardžaje Mielničak, užo jość startapy, jakija pačali realizoŭvać svaje idei biez techničnaj bazy. U hetym im dapamahaje ChatGPT:

«Ciapier, kali ŭ čałavieka jość niejkaja ideja ŭ miedycynie, teatry, mastactvie, buchhałteryi (niavažna, dzie), kali čałaviek vielmi dobra razumieje niejkuju śfieru i havoryć: «Možna voś heta zrabić», — to ciapier źjavilisia dla hetaha instrumienty. Nikoli raniej nie było tak lohka heta zrabić».

Mielničak adznačaje, što epocha, kali čałaviek vybiraŭ sabie prafiesiju na ŭsio žyćcio, skončyłasia. Ciapier za svajo žyćcio ludzi mianiajuć šmat prafiesij, i heta tendencyja budzie ŭzmacniacca.

«Prablema nie ŭ tym, što adbyvajucca źmieny, — chutkaść źmien pavialičvajecca. Tamu na pieršaje miesca vychodzić mahčymaść adaptavacca da hetych pieramien», — akcentuje ŭvahu Mielničak.

Pa słovach IT-inviestara, na siońnia siarod inžyniernych abłaściej adnosna vybuchu štučnaha intelektu adstaje robatatechnika.

«U čym tam składanaść. Hetuju aŭtanomnuju mašynu treba ŭpisać u śviet, pabudavany dla ludziej. Kali industryja budzie pierabudoŭvacca, u niejki momant budzie hety pierachodny praces (jon užo ciapier pačynajecca), kali treba rabić čałaviekapadobnych robataŭ, kab jany ŭbudoŭvalisia ŭ pracesy, dzie ŭ ciabie jość ludzi».

Pry raspracoŭcy robataŭ, pa słovach Mielnička, niedaaceńvajuć «chitraść uładkavańnia» ludziej.

«U nas usia skura — heta sensarnaja pavierchnia. Ruki — našy manipulatary. Tam jość datčyki cisku. Ja šklanku mahu ŭziać za košt taho, što ŭ mianie jość datčyk, jaki adčuvaje, nakolki palcy ściskajuć šklanku. Tamu ciapier robat uziać pamyć posud jašče nie moža».

Ale, zaŭvažaje ekśpiert, kali heta adbudziecca, ludzi pačnuć masava hublać pracu. Na pytańnie, što buduć tady rabić ludzi, Mielničak pažartavaŭ: «U kampjutarnyja hulni buduć hulać. Ja ŭpeŭnieny».

Nasamreč nie tolki ŭ ludziej, ale i ŭ dziaržaŭ, ličyć Mielničak, pačnucca prablemy.

«Kali pasłuchać rytoryku biełaruskich palitykaŭ za dziasiatki hadoŭ, to [jana ŭ tym] «jak by trymać ludziej zaniatymi». Nie tak, kab jany žyli doŭha, ščaślivymi byli, bahatymi, hałoŭnaje, kab ludzi byli zaniatyja. Kali jany zaniatyja, to nie šyburšać».

Mielničak źviartaje ŭvahu na hetuju palityku ŭ suśvietnym kantekście: «Paŭstańni i revalucyi robiać maładyja i zvyčajna maładyja biespracoŭnyja. I prablema moładzievaha biespracoŭja dalej budzie rabicca jašče macniejšaj».

• 14
• 4
• 8
• 5
• 1
• 1
• 0
• 1