Studentka vyjšła zamuž za vykładčyka, jaki starejšy za jaje na 31 hod, i ščaślivaja
«Pieršy raz my pacałavalisia, kali źviartalisia adno da adnaho na «vy»», — z uśmieškaj zhadvajuć Anfisa i Siarhiej toj čas, kali jany jašče byli ŭ statusie studentki i vykładčyka.
Za paŭtara hoda ŭ ich žyćci źmianiłasia litaralna ŭsio. Viadoma, pierajšli na «ty» — užo da druhoha pacałunka. Stali sustrakacca, aboje syšli z kaledža, aficyjna pažanilisia i zaviali sumiesny błoh. Roźnica va ŭzroście ŭ muža i žonki vialikaja — 31 hod (na chvilinku, Siarhiej starejšy za baćkoŭ svajoj žonki!). Što začapiła biełarusaŭ adno ŭ adnym, jak da ich šlubu pastaviłasia asiarodździe i ci časta davodzicca sutykacca ź niehatyvam? Historyju pary raskazvaje «Anłajnier».
«Ja kulturna na jaje hladzieŭ, inicyjatyvu nie prajaŭlaŭ»
Videa hetaj pary ciapier vohnienna zalatajuć u Instagram — vy taksama mahli bačyć junuju błandynku ŭ tancy, jakoj padyhryvaje mužčyna ŭ samym roskvicie sił. Anfisa i Siarhiej paznajomilisia ŭ adnym ź minskich kaledžaŭ, kudy dziaŭčyna pryjšła vučycca na charavoha dyryžora.
— Ź pieršaha kursa ja viedała, što ŭ kaledžy jość Siarhiej, vykładčyk pa vakale. Ale jon u mianie ničoha nie vioŭ, my prosta zredku bačylisia. Jon zaŭsiody byŭ viasioły, šmat žartavaŭ, pryvabny, ja adrazu na jaho ŭvahu źviarnuła. Ale nie viedała, kolki jamu hadoŭ. Dumała, hadoŭ 40, — uspaminaje dziaŭčyna.
— A vy źviarnuli ŭvahu na pryhožuju studentku? — pytajucca žurnalisty ŭ Siarhieja.
— Nu, jana zaŭsiody jarkaja była, — pryznajecca mužčyna. — Nie źviarnuć uvahu było niemahčyma. Ale ja kulturna hladzieŭ, nikoli nie vyjaŭlaŭ u hetym płanie inicyjatyvu: usio ž taki roźnica va ŭzroście vialikaja.
A dalej była čarada supadzieńniaŭ, jakija Anfisa nazyvaje «losam». Na druhim kursie dziaŭčyna ź siabroŭkaj trapiła na kancert, dzie za rajalem jakraz byŭ Siarhiej. Vykładčyk paklikaŭ achvotnych na scenu. Dziaŭčat tam było niašmat, i Anfisa vyrašyła paŭdzielničać.
— Paśla mierapryjemstva ŭ nas ź Siarhiejem zaviazałasia razmova. Jon pravioŭ mianie da kabinieta — čamuści heta zastałosia ŭ pamiaci. Ja zrazumieła, što ŭva mnie pračynajecca niejkaja simpatyja. A jašče mnie tak spadabaŭsia toj vystup, što ja razdrukavała fotku ź jaho, dzie my ź Siarhiejem udvaich śpiavajem, i schavała jaje pad čachoł u svaim telefonie, — pryznajecca dziaŭčyna.
«Pa niekalki hadzin havaryli bieź pierapynku»
Siarhiej simpatyju, mabyć, adčuŭ i zaprasiŭ Anfisu naviedvać jaho zaniatki pa vakale.
— Jana stała chadzić da mianie z chłapčukami-studentami. I pieršyja dva miesiacy my prosta šmat razmaŭlali — na ŭrokach i paśla ŭrokaŭ.
— Pra muzyku, pra pieśni, pra žyćcio — pa niekalki hadzin mahli bałbatać bieź pierapynku! — z zachapleńniem uspaminaje Anfisa.
Navat pieršy pacałunak u pary zdaryŭsia ŭ toj momant, kali jany jašče źviartalisia adno da adnaho na «vy». Statusy studentki i vykładčyka pieraškadžali pierajści da niefarmalnych adnosinaŭ. Ale vielmi chutka stała zrazumieła: supraćstajać pačućciam budzie składana.
— Užo tady ja razumieŭ, što rana ci pozna maja praca vykładčykam skončycca, — pryznajecca mužčyna. — Praz paŭhoda sam napisaŭ zajavu na zvalnieńnie, kab da mianie z hetaj nahody nie było nijakich pretenzij.
— A ja pierajšła na zavočku, ale ŭsio roŭna dypłom nie atrymała. Vykładčycki skład nie byŭ hatovy pryniać usiu hetuju situacyju, — biez padrabiaznaściaŭ raspaviadaje Anfisa.
«Ja krychu starejšy za baćkoŭ Anfisy — i nam zaŭsiody jość pra što pahavaryć»
U adroźnieńnie ad vykładčykaŭ, adnakurśniki Anfisy padtrymali jaje vybar i navat uziali Siarhieja ŭ svaju 20-hadovuju tusoŭku. Baćki z abodvuch bakoŭ niejki čas dzivilisia, ale taksama chutka pryniali situacyju.
— Ja svaim skazała, kali była ŭžo na 100% upeŭnienaja, što ŭ nas ź Siarhiejem usio surjozna. Uspryniali narmalna, adhavorvać nichto nie staŭ. Dy i jany, u pryncypie, viedajuć, što ja ich apaviaščaju, kali ŭžo ŭsio dobra abdumała, — raspaviadaje Anfisa.
— Maje spačatku dumali, što ŭ nas hadoŭ 10 roźnicy, — kaža Siarhiej. — Nu a potym, kali ŭsio vyśvietliłasia, adreahavali spakojna.
Tak atrymałasia, što muž Anfisy starejšy za jaje baćku na paŭhoda, a maci — na dva. Mužčyna žartuje: heta zručna, zaŭsiody jość ahulnyja temy dla razmovy ź cieščaj i cieściem.
— My adpačyvajem razam z baćkami. Voś niadaŭna z Homiela viarnulisia, na rečku chadzili kupacca. Siarhiej naohuł za luby ruch, jon lohki na ŭzdym, — ź piaščotaj kaža pra muža Anfisa. — A jašče moj tata na vychodnych dapamahaŭ Siarhieju z šopinham.
— Tak, jon u jaje modny taki, padkazvaŭ mnie, jak apranacca, — uśmichajecca muž.
«Źjaviłasia ŭpeŭnienaść, što heta moj čałaviek»
Ad biaskoncych žartaŭ — da surjoznych pytańniaŭ. U Anfisy spytali: jak tak atrymałasia, što jana zacikaviłasia mužčynam, jaki starejšy za jaje na 30 hadoŭ? Ci nie było sumnieńniaŭ, što heta pravilny vybar?
— Viedajecie, ja z samaha pačatku daviarałasia pačućciam, jakija nie byli ničym padmacavanyja. U mianie prosta źjaviłasia ŭnutranaja ŭpeŭnienaść, što heta moj čałaviek i mnie ź im dobra. A što tyčycca ŭzrostu… Nie baču ŭ hetym ničoha dziŭnaha. Mnie ci cikava z čałaviekam, ci nie.
— Ale što vas tak mocna začapiła ŭ Siarhiei?
— Jon spadabaŭsia mnie jak čałaviek, spadabałasia jaho staŭleńnie da śvietu. Było cikava ź im stelefanoŭvacca i razmaŭlać.
— My ź joj mahli razmaŭlać da šaści-siami ranicy… A mnie na pracu, — paćviardžaje Siarhiej. — Mnie padabałasia, što ŭ Anfisy vielizarnaja, navat nadryŭnaja luboŭ da praŭdy i sumlennaści. Heta vyjaŭlałasia va ŭsim, u kožnym słovie. My tamu i hutaryli pa vosiem hadzin, damahalisia praŭdy, prahavorvali ŭsie niuansy ŭ našych adnosinach.
Siarhiej nie chavaje: spačatku jon sumniavaŭsia ŭ tym, što hetaje zachapleńnie ŭ Anfisy praciahniecca doŭha. Navat raiŭ pašukać kaho-niebudź inšaha.
— Ja ahučvaŭ heta, nie trymaŭ u sabie. Kazaŭ: «Daremna ty idzieš pa hetym šlachu, kolki maładych, pryhožych, mocnych chłopcaŭ vakoł, z hrašyma». A potym ja ŭbačyŭ, jakaja jana sumlennaja, adkrytaja, zaŭsiody kaža, kali joj niešta nie padabajecca. Stała zrazumieła, što Anfisie možna daviarać.
«Niekalki razoŭ Siarhieja błytali z baćkam»
Niadaŭna para aformiła adnosiny aficyjna — ciapier jany muž i žonka. Viasielle było kamiernaje i ŭtulnaje. Anfisa kaža, što ŭ hety dzień im nie chaciełasia lišniaj uvahi.
Zatoje ŭ błohu muž i žonka nie saromiejucca hučna zajaŭlać pra siabie i vialikuju roźnicu va ŭzroście. Anfisa zapeŭnivaje, što robić heta ŭ tym liku dla taho, kab pakazać ludziam: tak možna, usie pieraškody — u nas u hałavie.
— Skažycie ščyra: Siarhieja kali-niebudź błytali z baćkam?
— Byvała takoje paru razoŭ, ale kab adkłałasia ŭ pamiaci jak abraza… Nie, nie ŭzhadaju. Užyvuju ludzi bajacca niejak kamientavać našu paru, tolki ŭ internecie, pad roznymi nikami. A tam šmat usiaho pišuć: navat što mnie 40, a Siarhieju 63! Usiakaha chapaje, my nie źviartajem uvahi.
Muž i žonka kažuć, što ciapier jany razam zajmajucca zdymkaj i mantažom rolikaŭ dla błoha, a jašče zapisvajuć novyja pieśni dla Anfisy. U jaje ambicyjnaja meta: stać śpiavačkaj.
Dzieci ŭ płanach u pary taksama jość, zastałosia vyznačycca z kolkaściu.
— Kali tabie dobra z mužčynam, samo saboj zrazumieła, što ŭ siamji pavinny źjavicca dzieci. A kolki ich budzie, heta ŭžo nie asabliva važna.
— I vy hatovyja apuskacca va ŭsiu hetuju historyju z pampiersami? — pytajucca ŭ Siarhieja.
— Ja navat spavivać umieju, — adžartoŭvajecca mužčyna, ale prosić nie zadavać pytańni pra jaho minuły dośvied. Muž i žonka pačali ŭsio «z čystaha lista».
Siarhiej i Anfisa ŭžo skłali dla siabie prahramu minimum na budučyniu. Jon pavinien pražyć da 125 hadoŭ, jana — da 95.
— Treba vykonvać abiacańnie i trymać siabie ŭ formie, — uśmichajecca mužčyna.
— I ja ŭpeŭnienaja, što ŭsio ŭ nas budzie dobra, — padsumoŭvaje Anfisa. — Mnie zdajecca, prablemy mohuć być chutčej nie praz roźnicu va ŭzroście, a praz charaktary, pohlady na žyćcio. A ŭzrost ni na što nie ŭpłyvaje. Naša historyja tamu vydatny prykład.
Ciapier čytajuć
Delehatka KR Karpušonak paśla maŭčańnia apublikavała videa9
Delehatka KR Karpušonak paśla maŭčańnia apublikavała videa
Źnikły Anatol Kotaŭ byŭ partnioram samaha vysokapastaŭlenaha biełaruskaha raźviedčyka, jaki pierajechaŭ u Polšču. Tut moža być kluč da razhadki jaho źniknieńnia7878
Źnikły Anatol Kotaŭ byŭ partnioram samaha vysokapastaŭlenaha biełaruskaha raźviedčyka, jaki pierajechaŭ u Polšču. Tut moža być kluč da razhadki jaho źniknieńnia78
Biełaruski psichijatr: Palihraf z 100 chłusaŭ nie vyjavić dvuch. A siemiarych tych, chto kaža praŭdu, abvinavacić u chłuśni — i heta pa aptymistyčnych acenkach1515
Kamientary