Pamior biełaruski palitviazień časoŭ SSSR Siarhiej Chanžankoŭ
Pra śmierć byłoha palitviaźnia i hramadckaha aktyvista Siarhieja Chanžankova paviedamiła jaho žonka Alena Skamjanava.
«Jon pamior u svajoj chacie ŭ Minsku paśla ciažkaj chvaroby a 10 hadzinie ranicy. Kali pachavańnie, pakul nieviadoma», — skazała ŭdava.
Siarhiej Chanžankoŭ naradziŭsia 13 sakavika 1942 hoda ŭ pasiołku Uść-Uciny Mahadanskaj vobłaści ŭ siamji byłych palitźniavolenych (baćka byŭ asudžany ŭ 1935-m, dzied pa matčynaj linii — u 1929-m). U 1955-m siamji dazvolili viarnucca ŭ Miensk.
Z 1959-ha Siarhiej Chanžankoŭ — student hidratechničnaha fakulteta Biełaruskaha palitechničnaha instytutu.
27 maja 1963 hoda jaho i jahonych siabroŭ aryštavali savieckija śpiecorhany. 7 kastryčnika taho ž hoda zasudžany za «sprobu zrabić dyviersiju» i «antysavieckuju ahitacyju i prapahandu» da 10 hadoŭ łahieraŭ.
Ź siabrami Chanžankoŭ chacieŭ uzarvać minskuju viežu-hłušyłku, ale byŭ vykryty ŭładami.
Paśla vyzvaleńnia z łahieraŭ u 1973-m viarnuŭsia ŭ Minsk. Pracavaŭ inžynieram u Biełaruskim dziaržaŭnym instytucie prajektavańnia aŭtadaroh, na zavodzie imia Kirava. Z 2002-ha na piensii. Udzielnik I-ha źjezda palitźniavolenych (žnivień 1990-ha, Sankt-Pieciarburh).
Nie reabilitavany i reabilitacyi nikoli nie damahaŭsia.
Kaśpiaroviča pierad hibiellu dapytvali ŭ polskaj kontrraźviedcy — raspytvali pra vizy dla ahientaŭ AAC z pašpartami prykryćcia i pra Bulbu27
Kamientary