Чаму Бондаравай дазваляюць кідацца нават на «небажыхароў» і чым гэта можа скончыцца, разважае Алесь Кіркевіч.
Вось мы здзіўляемся, як яна можа ўступаць у канфлікт з Каранікам, кіраўніком МУС вобласці, з «Белай Руссю»… і ёй нічога за гэта.
Першая версія — шырокія плечы. Незразумела чые. Тут можна гадаць, але ці ёсць сэнс, калі няма дакладных інсайдаў.
Іншая версія — канцэптуальная. Бондарава — гэта Гіркін, «якога мы заслужылі».
Карысная ініцыятарка з нізоў, якая калі-нікалі пераходзіць чырвоныя лініі. І аднойчы не вяртаецца назад. У любой дыктатуры ёсць свае «хунвэйбіны», штурмавікі, якіх рана ці позна прыбіраюць.
Бо калі людзі па-за сістэмай крытыкуюць сістэму — гэта ўжо перабор. Бюракратыя такога не любіць.
Бо сістэма — бюракратычная, гэта апарат, механізм. І тут важна, што гэты апарат не адразу наважваецца: ён даспявае. Як з Гіркіным: яго цярпелі-цярпелі ды пасадзілі. Чыноўнікаў такія людзі раздражняюць як муха, якая гудзе ў памяшканні (можа, і па справе гудзе), але надакучвае. «Юродзівыя».
У бюракратычнай дыктатуры ўсё мае быць па ўказцы. Без лішняй творчасці. Ёсць патрэба — далі загад — сабралі мітынг бюджэтнікаў — распусцілі — усе ідуць дадому піць піва. Усё. А тут — нейкая непрадказальная х@рня, якая невядома што наробіць заўтра.
У сістэмы заўжды ў такіх выпадках ёсць дылема: а што зрабіць з ініцыятарам? Пасадзіць? У псіхушку здаць? Дык гэта стане мемам. «Будет вонять» — як там кажуць. Таму сістэма думае. Часам доўга думае. Ці варта? Калі варта? Як менавіта варта?..
А потым вырашае. І ўсё адбываецца вельмі хутка. Ці мала, які эксцэс? «В страшное время живем…»
Цяпер чытаюць
На канверце Ціханоўскай напісана «Медведю О.В.» Што гэта за чалавек?13
На канверце Ціханоўскай напісана «Медведю О.В.» Што гэта за чалавек?
Хрыста Грозеў: ад рамантыка-радыёаматара да чалавека, які выкрыў самыя змрочныя таямніцы ГРУ і ФСБ. Як яго вербавала спецслужба Люксембурга і як ён вымушаны хавацца цяпер
Каментары