Voś tak vyhladaje pientchaŭs za $1 000 000 kala płoščy Pieramohi ŭ Minsku
Niahledziačy na toje, što žyllovy kompleks Depo znachodzicca ŭ samym centry Minska, praces jaho budaŭnictva dla bolšaści adbyvajecca niezaŭvažna. Novyja budynki z usich bakoŭ «zakrytyja» stalinskim ampiram, jaki pryciahvaje na siabie ŭsiu ŭvahu.
I tolki sapraŭdy cikaŭnyja haradžanie ŭhladajucca ŭ praśviety pamiž stalinkami i adsočvajuć, što mienavita adbyvajecca na placoŭcy. A navin chapaje. U śniežni ŭ Depo byli zdadzieny dva damy — terakotavy Sarria 1 i piasočny Sarria 2. Razam ź imi zdali i častku parkinha, raźmieščanaha pad hetymi damami, piša Onliner.by.
«Prybaŭka» ŭ vyhladzie dvuch damoŭ dała pašyreńnie dvarovaj terytoryi: tam, dzie kaliści stajaŭ budaŭničy płot, ciapier «biahuć» źvilistyja darožki, zielanieje śniežańskaja trava i čakaje pieršych haściej vialiki ačah (z MNS usio ŭzhodniena, tak što možna nie hnievacca).
Novyja šaścipaviarchovyja damy — praktyčna bliźniaty: u ich pa 30 kvater, adnolkavaje afarmleńnie miescaŭ ahulnaha karystańnia, svoj padziemny parkinh (miescy ŭ im, darečy, davoli prastornyja — kanflikty na hlebie taho, što chtości nie moža adkryć dźviery aŭto z-za kryva pastaŭlenaha susieda, vyklučany). Taksama na minusavym uzroŭni znachodziacca kładoŭki.
Pa tradycyi ŭ damach uładkovany pryhožyja łobi: miakkaja mebla, karciny, ciopłaje śviatło ŭ niekalkich uzroŭniach — užo jaki hod novabudoŭli pakazvajuć nam, što ŭvachod u dom moža być paradnym, a nie surova-zmročnym.
Hałoŭnaja fiška abiedźviuch Sarria — ułasnaja biblijateka. Na pieršym paviersie vydzielena prastora, u jakoj uładkavana «haścioŭnia intelihientnaj siamji»: stełažy z knihami (sabrana kłasika fiłfaka), utulnaja kanapa, aŭtarskija pradmiety dekoru. Taksama ŭ pamiaškańni ŭstalavany prajektar, jość mini-kabiniet, kava-zona, prybiralnia. U Sarria 1 biblijateka bolš prastornaja: kala 30 kvadratnych mietraŭ. Ale ŭ łobi niama łapamyjki. U Sarria 2 pamiaškańnie dla pryviadzieńnia ŭ paradak sabak paśla prahułki jość, adnak za košt hetaha biblijateka mienšaja — kala 18 «kvadrataŭ».
— Hetu prastoru my prajektavali jak «treciaje miesca» — niešta pamiž pracaj i domam, — tłumačyć kiraŭnik adździeła prodažaŭ kvartała Depo Alaksandra Chacianovič. — Tut žychary doma zmohuć sustrakać haściej, pravodzić pracoŭnyja zvanki, navat pryznačać niejkija sustrečy. Nu i, viadoma, čytać knihi. My razam z prajektam Arzamas pastaralisia sabrać nievierahodnuju kalekcyju, kab kožny zmoh znajści niešta dla siabie.
Biblijateki «krokavaj dastupnaści» — nie zusim publičnyja prastory. Dastupnyja jany buduć tolki žycharam abiedźviuch Sarria. Navat bližejšyja susiedzi z damoŭ Brill abo Tatra nie zmahuć naviedvać «schoviščy viedaŭ». Ale ŭ budučyni kalekcyja knih źjavicca i ŭ ahulnaj «haradskoj haścioŭni», jakaja zaprajektavana jakraz u łancužku damoŭ Tatra. Tak što bieź litaratury nichto z žycharoŭ Depo nie zastaniecca. Zabudoŭščyku nieabchodna tolki adpracavać miechanizm «knihazvarotu», kab navinki dastavalisia ŭsim, a nie zachrasali ŭ adnych rukach.
Ale pakiniem asablivuju kvateru na sałodkaje i pahladzim na standartnuju (kali heta słova ŭ dadzienym vypadku darečy). Tut 84 kvadratnyja mietry — niašmat pa mierkach Depo. Vyšynia stolaŭ — try mietry. Vydzielena adna spalnia i sanvuzieł. Usio astatniaje — ahulnaja prastora. Jość nievialiki bałkončyk, na jakim možna stajać i suzirać (pasiadzieć užo asabliva nie atrymajecca).
A ciapier nyrajem u pientchaus: dva ŭzroŭni (uvachody arhanizavany ź piataha i šostaha pavierchaŭ), 196 kvadratnych mietraŭ, cikavaje akno prama ŭ dachu. Asobnaja tema — vysokija, vielmi vysokija vokny ŭ zonie kuchni-haścioŭni (ad jaje možna spakojna «adrezać» izalavanuju spalniu, i nichto navat nie zaŭvažyć). Myć takija vokny — taja jašče zadača. Ale zabudoŭščyk udakładniaje, što dvojčy ŭ hod jana budzie vyrašana siłami absłuhoŭvajučaj arhanizacyi, jakaja sama najmie pramysłovych alpinistaŭ i zabiaśpiečyć čyściniu.
Pavierchi pientchausa źviazvaje čarnavaja leśvica. Druhi ŭzrovień — nie prosta adkrytaja halereja, tut taksama jość prastora, u jakoj možna arhanizavać dźvie spalni, i vydzieleny sanvuzieł ź biaskonca vysokaj stollu.
Charakterna, ale łodžyi, bałkona abo terasy ŭ pientchausa niama: kontur kvatery zakryty. Niezvyčajnaje rašeńnie z ulikam taho, što ŭ apošni čas biełarusy ŭsio čaściej vybirajuć adkrytyja bałkony (heta značyć «dostup da vulicy»). Ale, jak kažuć u «A-100 Deviełapmient», mienavita ŭ Depo pakupniki addajuć pieravahu «kamiernaści» i ceniać, u pieršuju čarhu, sučasnuju architekturu, u jakoj niama ničoha lišniaha.
Kolki ž moža kaštavać takaja pryhažość? Zabudoŭščyk nie raspaŭsiudžvajecca, ale ŭ bazie servisu «Doma i kvatery» ŭžo źjaviŭsia «pieršyniec» — 212‑mietrovy pientchaus u domie Sarria 2. Za jaho pradaviec choča vyručyć roŭna $1 000 000 pa kursie.
Nie tak daŭno ŭ ofisie prodažaŭ ustalavali makiet žyłoha kompleksu. Ciapier možna pahladzieć na Depo «ŭ abjomie» i zrazumieć, jak architektary «pahulali» z reljefam, jak budzie vyhladać toj samy «dom z mostam» i jakija haradskija kvartały źviaža piešachodnaja vulica.
Kamientary