Bialacki: Azaronka ŭ kałonii ciarpieć nie mohuć, vyklučajuć adrazu

Aleś Bialacki pryznajecca, što da zatrymańnia naohuł nie viedaŭ, chto takaja rasijskaja prapahandystka Volha Skabiejeva i što za pieradača «60 minut». A kali trapiŭ u źniavoleńnie, i susiedzi pa kamiery jaje ŭklučali, to pratestavaŭ:

«Kali pieršyja miesiacy (…) ŭ kamiery jaje ŭklučali, ja pratestavaŭ kožny raz i patrabavaŭ, kab vyklučyli».

Adnak, jak adznačaje Bialacki, z časam, asabliva paśla pačatku poŭnamaštabnaj vajny va Ukrainie, jaho staŭleńnie da pieradačy źmianiłasia:

«Ja pačaŭ sam užo hladzieć i sam prasić, kab mnie hety čas u kamiery vydzielili mienavita na hetuju pieradaču. Usio astatniaje hladzicie, što chočacie — muzyku tam, kino, ale dajcie mnie pahladzieć [pieradaču Skabiejevaj]».

Na dumku Bialackaha, u toj pieradačy, niahledziačy na prapahandu, šmat faktury. Mienavita heta i cikaviła pravaabaroncu.

«Skabiejeva vykarystoŭvaje fakturu vielmi roznuju. Jana padaje siužety ź niejkich zamiežnych srodkaŭ masavaj infarmacyi, jakija datyčać mižnarodnaha žyćcia i adnosin. Naprykład, Jeŭrapiejskaha sajuza i Ukrainy, Ukrainy z ZŠA, Rasii z ZŠA. Heta ŭsio idzie ŭ jaje takimi linijami. Tam dastatkova infarmacyi, nie treba vyšukvać jak krupinki».

Hałoŭnaja prablema pieradač Skabiejevaj — heta interpretacyja infarmacyi. Tamu treba ŭmieć vydzielić z hetaha patoku fakty.

«Kamientary — voś u hetym sabaka zakapany. Jany dajuć heta tak, jak im treba. Jany śmiajucca, ździekujucca, pačynajuć jorničać. Voś jany ŭsio heta pakazvajuć: «Heta ž usio Zachad hniły, my — rasijanie, my takija, my siakija». I heta zachodzić ruskamu narodu. Treba skazać, što masa rasijan usprymaje na ŭra voś taki padychod.

Ale kali ty siadziš i jak by heta ŭsio adkidvaješ i pakidaješ tolki fakturu, to dastatkova, kab nabracca davoli bahata čaho», — tłumačyć Aleś.

Jak davodzić Bialacki, navat kali rasijskaja prapahanda vybiraje tolki toje, što joj vyhadna, i navat kali kahości sprabujuć vystavić voraham, sutnaść zastajecca zrazumiełaj:

«Pakazvali Naŭsiedu, prezidenta Litvy. Jon zaŭsiody vystupaŭ tak narmalna. Jany chočaš-nie chočaš (tamu što jon inšaha nie havaryŭ) pakazvajuć jaho pryncypovuju pazicyju. Tamu što jon zaŭsiody pryncypovy, jon havoryć toje, što jon dumaje i pa adnosinach da Rasii, i pa adnosinach da vajny, i pa salidarnaści z Ukrainaj, i pa prablemach Jeŭraźviaza.

Ty słuchaješ i razumieješ jaho pazicyju. Ja tut užo kali pryjechaŭ i havaryŭ ź im, razmaŭlaju i baču — u pryncypie toje, što rasijanie pakazvajuć jaho jak voraha, ale dajuć infarmacyju, jakuju ja mahu ŭsprymać i davać užo svaje acenki jahonaj pazicyi paśladoŭnaj, heta narmalna».

Bialacki adznačaje, što pieradačy biełaruskich prapahandystaŭ nie hladziać u kałonii.

«Prosta ich vyklučajuć adrazu. Jak tolki Azaronak — adrazu pačynajucca maty-pieramaty. Jaho nie cierpiać, ciarpieć nie mohuć. Prosta čysta na čałaviečym uzroŭni jon vyklikaje takuju ahidu. Voś hety jaho napor… Adrazu: «Pieraklučajcie. Nie, tolki nie heta»».

Padsumoŭvajučy, Bialacki adznačaje, što rasijskija teleprapahandysty «pracujuć na bolš vysokim uzroŭni, bolš chitra. I infarmacyjna ichnija pieradačy bolš usio ž taki nasyčanyja».

• 9
• 0
• 9
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0