Hramadstva77

Intervju sa 100-hadovym doktaram Anatolem Zankovičam — pra žyćcio padčas Druhoj suśvietnaj i pracu chirurham u ZŠA

Žyćcio Anatola Zankoviča — heta niaprostaja historyja XX stahodździa, raskazanaja praź los adnaho čałavieka. Jaho siamja zaznała raskułačvańnie, Anatolu daviałosia pažyć pry palakach, savietach i nacystach. Urešcie mužčyna emihravaŭ u ZŠA, dzie 40 hadoŭ adpracavaŭ chirurham u Čykaha. Svaju historyju jon raskazaŭ «Našaj Nivie». 

Doktaru Anatolu Zankoviču spoŭniłasia 100 hadoŭ. Fota: Facebook / Natalla Hardziyenka

Sioleta Anatolu Zankoviču spoŭniłasia 100 hadoŭ. Jon kaža, što ŭ jaho niama sakretu daŭhalećcia. «Prosta žyŭ, dobra staviŭsia da ludziej, słuchaŭ inšych, tryvaŭ i nie padaŭ ducham».

Siamja Zankovičaŭ, u jakoj było 10 dziaciej, pachodzić ź vioski Siŭcy (Vilejski rajon).

Anatol naradziŭsia tam u 1925 hodzie, kali vioska ŭvachodziła ŭ Polskuju Respubliku. Jaho baćki mieli vialikuju haspadarku. 

«Doma zaŭsiody havaryli pa-biełarusku»

«Doma my zaŭsiody havaryli pa-biełarusku, — zhadvaje Anatol. — Dzieci išli ŭ polskuju škołu — tam, viadoma, polskaja mova, ale jak tolki viartalisia dadomu, nivodnaha polskaha słova nichto nie čuŭ. Baćki taksama havaryli tolki pa-biełarusku. Jany vučylisia jašče ŭ carskaj škole, kali Biełaruś była pad Rasijskaj impieryjaj, tamu ŭmieli pisać pa-rusku.

Pa-biełarusku havaryli, ale nie mieli mahčymaści vučycca na rodnaj movie — ułada nie davała. My, biełarusy, da palakaŭ stavilisia dobra, i jany da nas taksama. Chacia časam było i takoje. Adzin polski nastaŭnik niejak skazaŭ mnie: «Čamu ty havoryš mužyckaj movaj?» A ja maŭčaŭ — ničoha nie adkazaŭ — i nadalej havaryŭ pa-biełarusku».

Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

U Druhuju suśvietnuju vajnu z prychodam savieckaj ułady ŭ Zachodniuju Biełaruś baćkoŭ Anatola raskułačyli. Siamja vyžyła dziakujučy zapasam, jakich chapiła na peŭny čas. Potym časta haładali. 

«My ŭsie žyli razam, ludzi byli znajomyja pamiž saboj, nijakich kanfliktaŭ nie było. A potym — usio raptam źmianiłasia. Čamu jany pryjšli raskułačvać mienavita da nas? Heta vielmi cikava, čamu ludzi tak mianiajucca. 

Voś, naprykład, bratoŭ Barysa, Siarhieja i siastru Antaninu, jakija ničoha nie zrabili, nie supracoŭničali ź niemcami, zabili partyzany, jakija kryčali, što jany «ruskija». Čamu ludzi źmianiajucca tak? Čamu siońnia žyvieš pobač z čałaviekam, a zaŭtra jon hatovy ciabie zabić? Heta ciažka zrazumieć», — kaža jon i płača.

Anatol zhadvaje, što z prychodam savietaŭ ludzi ŭ vioscy stali bajacca za svajo žyćcio, bo mnohich zabirali ŭ łahiery ŭ Sibir.

«Bajalisia, što saviety vyviezuć u Sibir»  

Niamieckaje vojska pryjšło ŭ rodnuju viosku Anatola ŭ lipieni 1941-ha. Tady jon vučyŭsia ŭ Vilejskaj biełaruskaj himnazii.

«Dla biełarusaŭ heta byŭ čas vyprabavańniaŭ, bo mnohija chavalisia ŭ lasach — uciakli z Čyrvonaj Armii ci prosta nie chacieli ź joj źviazvacca. Ale žyć u lesie — heta ciažka, treba było niešta jeści. Partyzany prychodzili da miascovych, da mužykoŭ, patrabavali — to adziežu, to ježu. Časam u adnosinach była ŭzajemnaść, ale byvała, što prosta zabirali ŭsio siłaj», — raskazvaje jon.

Pa słovach Anatola, niekatoryja miascovyja ličyli, što niemcy dali peŭnuju svabodu, bo vyhnali ruskuju armiju i dazvalali vučycca na biełaruskaj movie.

«Niamieckaja akupacyja mnohim zdavałasia navat lepšaj za savieckuju, — kaža jon. — Naša himnazija praciahvała isnavać. Tolki budynak jaje niemcy zabrali pad sałdackija patreby. Vučni pierajechali ŭ inšyja damy i škoły. Ale navučańnie praciahvałasia — byli kłasy, byli biełaruskija nastaŭniki, i navučańnie išło na biełaruskaj movie».

U 1944-m Anatol pajšoŭ vučycca ŭ aficerskuju škołu Biełaruskaj krajovaj abarony. Kali niemcy stali adstupać ź Biełarusi pad ciskam savieckaj armii, Anatol evakujavaŭsia ŭ Hiermaniju. 

«Usich maładych evakujavali ŭ Hiermaniju. Ja ŭžo byŭ tam, kali daviedaŭsia, što i maje baćki taksama vyjechali. Jany apynulisia ŭ Drezdenie, daloka ad mianie. Baćka i maci pajechali ŭ Niamieččynu tolki tamu, što vielmi bajalisia, što saviety ich vyviezuć u Sibir. Žyli jany prosta, byli zvyčajnyja biełaruskija ludzi, sielskija, nie palityki. Ale tady ŭžo mnohija razumieli, što moža zdarycca — aryšty, vysyłki. Ale praź niejki čas jany viarnulisia ŭ Biełaruś. 

Biełaruskaja moładź vajennaha času. Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

Tady prychodzili savieckija aficery i ŭhavorvali: «Viartajciesia». Tak mnohija i zrabili. Na žal, mnohija tyja, chto pavieryŭ i viarnuŭsia, — ich adrazu vyvieźli ŭ Sibir. Tamu moj brat Žorž i ja vyrašyli zastacca ŭ Hiermanii, my bajalisia», — raskazvaje Zankovič.

«Pracavali ŭ amierykanskaj sałdackaj kuchni»

U Hiermanii Anatol trapiŭ na słužbu ŭ ROA — armiju hienierała Ułasava, sfarmiravanuju z pałonnych i emihrantaŭ, jakaja vajavała na baku Treciaha rejcha.

«Nas pavinny byli nakiravać u biełaruskija [čaści], ale nichto dobra nie viedaŭ, chto jość chto. Tamu mianie pa pamyłcy vysłali ŭ ruskuju kłasičnuju armiju. Prosta pierabłytali. Nichto z nas sam nie vybiraŭ, prosta tak zdaryłasia», — kaža jon. 

U Rehiensburhu — niamieckim horodzie niepadaloku ad Čechii — Anatol razam ź inšymi ŭłasaŭcami zdaŭsia amierykanskamu vojsku.

«Kab vyžyć, my pracavali ŭ amierykanskaj sałdackaj kuchni. Jeli razam z amierykanskimi sałdatami, jany byli vielmi dobryja da nas. Adčuvałasia svaboda. Amierykancy zabrali zbroju ŭ tych, u kaho jana była. A ŭ mianie zastaŭsia pistalet u kišeni, i ja jaho tak i zachavaŭ navat u łahiery.

Strašna zusim nie było. My byli ŭ vialikim łahiery, tam było kala piacidziesiaci tysiač čałaviek — nie tolki biełarusy, ale i ŭkraincy, i palaki. Amierykancy dobra da nas stavilisia, karmili. Było adčuvańnie, što nichto nas nie źbirajecca karać», — kaža jon. 

U armii ŭ Anatola byli siabry, biełaruskija chłopcy, jany trymalisia razam. Jon uzhadvaje, što ŭ łahier pryjazdžali i savieckija aficery i pierakonvali ŭsich viartacca ŭ Saviecki Sajuz. 

«Niekatoryja pavieryli i viarnulisia, — raskazvaje jon. — Saviety naciskali, pierakonvali. Adnak adnojčy hienierał amierykanski pačuŭ pra heta i skazaŭ: «Kali chto choča — niachaj viartajecca, ale nijakaha prymusu być nie pavinna». I jon zahadaŭ heta aficyjna, bo byli vypadki, što ludziej siłaj zabirali, i tyja, chto nie chacieŭ viartacca, navat siabie zabivali, kab nie trapić u SSSR. Heta byŭ strašny čas. Ale dobra, što amierykancy pastavilisia z pavahaj — chto chacieŭ, moh zastacca».

«Pieršapačatkova dumaŭ pra palityku, ale razumieŭ, što być miedykam — heta stabilnaja praca, dzie b ja ni byŭ»

U 1946 hodzie Anatol skončyŭ Biełaruskuju himnaziju imia Janki Kupały. Jana była zasnavana ŭ łahiery dla pieramieščanych asob u Rehiensburhu z metaj padrychtoŭki biełaruskaj moładzi dla pastupleńnia ŭ VNU. Paśla niadoŭha vučyŭsia ŭ Teałahična-fiłasofskaj vyšejšaj škole. Byŭ zasnavalnikam i staršynioj Rehiensburhskaha adździeła Zhurtavańnia biełaruskich studentaŭ u Hiermanii. Z druhoha siemiestra Anatol vyrašyŭ pieravieścisia na miedycynski fakultet Miunchienskaha ŭniviersiteta. Anatol maryŭ stać doktaram.

Ale ŭ 1949 hodzie ŭ Zachodniaj Hiermanii była praviedziena hrašovaja reforma i heta źmianiła płany, daviałosia pierajechać. 

«U Niamieččynie ŭsio stała vielmi ciažka — źmianili hrošy, inflacyja, žyć stała ciažka. My pačuli, što ŭ Bielhii, u horadzie Luvenie, univiersitet daje mahčymaść vučycca. Tam byŭ biełaruski ruch, padtrymka. Tamu ŭ 1949-m ja pierajechaŭ u bielhijski Luven. Spačatku zapisaŭsia ŭ himnaziju pry ŭniviersitecie. Praŭda, ciažka było, bo my nie havaryli pa-francuzsku. Pačynali z taho, što razmaŭlali z prafiesarami pa-niamiecku. Ale nas padtrymlivali — dali stypiendyju, karmili. Heta była dobraja mahčymaść žyć volna i vučycca», — raskazvaje jon. 

Anatol advučyŭsia na chirurha i ŭ 1956-m atrymaŭ dypłom. Pacikavilisia, čamu jon abraŭ mienavita miedycynu. 

Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

«Uvohule pieršapačatkova dumaŭ pra palityku, ale razumieŭ, što być miedykam — heta stabilnaja praca, dzie b ja ni byŭ. Tamu pajšoŭ u miedycynu. U Bielhii tady mnohija biełarusy, jakija vučylisia, nie mahli pracavać pa śpiecyjalnaści, bo byŭ taki asablivy zakon, ale z časam u krainie jaho źmianili — biełarusy atrymali prava adkryvać svaju praktyku i pracavać samastojna, a nie razam ź inšymi daktarami. Na žal, ja ŭžo na toj momant vyjechaŭ u ZŠA i nie viarnuŭsia», — raskazvaje jon. 

«Žonka była na dziesiać hadoŭ maładziejšaja za mianie»

U Bielhii Anatol paznajomiŭsia sa svajoj budučaj žonkaj — Matyldaj. 

«Ja byŭ na miedycynskim, jana — na fakultecie francuzskaj movy, fiłołah. Matylda była na dziesiać hadoŭ maładziejšaja za mianie, kali paznajomilisia, joj było 18, a mnie — 29. Jana razmaŭlała na francuzskaj, taksama na niamieckaj. Pastupova syšlisia, i ŭ 1956 hodzie ažanilisia. Žonka vielmi palubiła biełarusaŭ. Kali jaje baćki daviedalisia pra mianie, jany nie byli suprać, kab jana vychodziła zamuž za mianie, bo ja biełarus.

Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

U nas troje dačok, adna ź ich pajšła z žyćcia ŭ maładym uzroście: ankałohija. Majem čatyroch unukaŭ. Adzin ź ich matematyk, dva inšyja — advakaty, a małodšy vučyć karejskuju movu». 

U 1958 hodzie razam z žonkaj Anatol pierajechaŭ žyć u ZŠA. 

«U Bielhii žyli šmat maich siabroŭ — biełarusy, čechi, ukraincy, palaki, — jakija vyjazdžali ŭ Amieryku. Ale ŭ toj čas ja bačyŭ, što treba budzie šukać lepšyja mahčymaści. Ja pačaŭ čytać časopisy i daviedaŭsia, što amierykanskija špitali šukajuć lekaraŭ. Napisaŭ u niekalki špitalej, i adzin u Ilinojsie adkazaŭ, što ja mahu atrymać pracu. Ja chutka atrymaŭ hryn-kartu», — raskazvaje jon.

Matylda pahadziłasia jechać z Anatolem. «Dobra, davaj ciapier adukoŭvać Amieryku», — skazała žančyna.

«Jana pajšła z žyćcia niadaŭna, heta stała dla mianie vialikaj strataj. My abjechali ź joj usiu płanietu, akramia Japonii, kudy taksama chacieli pajechać. Mnie cikava było ŭbačyć, jak ludzi za tysiačy hadoŭ nie źmianilisia, zachavaŭšy svaju kulturu i mientalitet».

Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

«Z bratam my razam źjeździli ŭ našu viosku Siŭcy. Tam amal ničoha nie zastałosia — vioski byli spalenyja»

Budučy chirurham, Anatol pieravažna pravodziŭ apieracyi na žyvacie. 

«Adnojčy zrabiŭ dźvie apieracyi na lohkich, dzie vydaliŭ častki lohkich, u jakich byŭ rak. Byli i vielmi adkaznyja apieracyi na vialikim sasudzie serca — aorcie. Heta było vielmi ciažka, bo pamyłka mahła pryvieści da surjoznych uskładnieńniaŭ, navat straty noh. Astatnija apieracyi byli bolš prostyja ŭ paraŭnańni», — zhadvaje jon. 

Fota: asabisty archiŭ Zankoviča

U Biełarusi ŭ Anatola zastalisia stryječnyja braty. Adzin ź ich žyvie ŭ Minsku — skulptar Valancin Zankovič. 

«My sustrakalisia ŭ Minsku ŭ 1993 hodzie, tady Stanisłaŭ Šuškievič zaprasiŭ biełarusaŭ z usiaho śvietu na źjezd. A z bratam my razam źjeździli [zaadno] ŭ našu viosku Siŭcy. Tam amal ničoha nie zastałosia — vioski byli spalenyja. Maich baćkoŭ pachavali ŭ Vilejcy — niedaloka ad vioski. Tam taksama pachavanyja maje dziady pa maci i pa baćku».

U emihracyi Anatol nie zabyŭsia na biełaruskuju movu. U Čykaha, pa jaho słovach, biełarusy zaŭsiody źbiralisia razam i havaryli pa-biełarusku. 

«Maja žonka nie havaryła pa-biełarusku, dzieci taksama, časam jany pierachodzili na francuzskuju, ale ja zastavaŭsia ź biełaruskaj movaj», — kaža jon. 

Fota: Facebook / Natalla Hardziyenka

Što dapamahała Anatolu pa žyćci?

«Usiudy było ciažka, bo byŭ taki čas, ale ja zaŭsiody trymaŭsia, lubiŭ chadzić u škołu, chacia niekatoryja siabry sychodzili z zaniatkaŭ, nie lubili vučycca. Moža, praha da vučoby niejak i dapamahała. 

Ja bačyŭ šmat vojnaŭ. Heta ludskaja pryroda. Vojny pačynajucca, bo ludzi nie mohuć pahavaryć i znajści parazumieńni. Kab vajny nie było, treba pačynać sa škoły, adukacyi, z dapamohi ludziam, z dabryni. Treba vučyć ludziej mirnamu žyćciu, kab vajna nie paŭtarałasia». 

Kamientary7

  • Josik
    05.06.2025
    Pavaha čałavieku, kolki ŭsiaho pieražyŭ. Topčuć Biełaruś rasiejcy trećciaje stahod́dzie, i nie chočuć spyniacca.
  • Imia
    05.06.2025
    Krasunčyk. Zdaroŭja i radaści!
  • Los biełarusa
    05.06.2025
    https://kamunikat.org/lyos-belarusa-zankovich-anatol

Ciapier čytajuć

Krutoha ajcišnika, jaki viarnuŭsia z Polščy, kinuli za kraty za finansavańnie «ekstremizmu»

Krutoha ajcišnika, jaki viarnuŭsia z Polščy, kinuli za kraty za finansavańnie «ekstremizmu»

Usie naviny →
Usie naviny

Dziciačy centr, jaki admoviŭ dziaŭčynie ŭ pracaŭładkavańni za biełaruskuju movu, ułady pravieryli i znajšli parušeńni2

U Izraili 1 zahinuŭ, 40 paranienych ad iranskaj balistyki. Pačałasia treciaja chvala ŭdaraŭ pa Iranie11

«Hety fest nie tolki dla kajfu». Arhanizatary fiestyvalu Tutaka raskazali pra sioletnija płany i pierśpiektyvy10

Pucin asudziŭ parušeńnie Izrailem Statuta AAN i normaŭ mižnarodnaha prava11

Za miesiac popyt na lalek Łabubu vyras na «Kufry» ŭ 6,5 raza7

Pad Saladaram adzin rasijski samalot źbiŭ inšy?4

Izrailskaja rakieta ŭdaryła pa rezidencyi Viarchoŭnaha lidara Irana Ali Siejeda Chamieniei3

Padčas izrailskaj ataki na Iran zabili kamandzira śpiecpadraździaleńnia «Kuds»1

Nietańjachu ŭvioŭ Iran u zman z dapamohaj viasiella, a Tramp — svaimi zajavami8

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

Krutoha ajcišnika, jaki viarnuŭsia z Polščy, kinuli za kraty za finansavańnie «ekstremizmu»

Krutoha ajcišnika, jaki viarnuŭsia z Polščy, kinuli za kraty za finansavańnie «ekstremizmu»

Hałoŭnaje
Usie naviny →

Zaŭvaha:

 

 

 

 

Zakryć Paviedamić