«Rak prosta zdarajecca. Nichto ŭ im nie vinavaty»
«Ja zaraz napišu pra toje, što balić, tamu prašu daravać taki emacyjny post», — piša ŭ fejsbuku viadoŭca TB i jutuba Kaciaryna Vadanosava.
Apošnim časam vychodzić šmat intervju i artykułaŭ pra rak. Jakasnyja, navukovyja… Ale mnie, jak čałavieku, jaki zanurany ŭ chvarobu, časta kidajecca ŭ vočy… niekatoraja nieśviadomaja styhmatyzacyja chvorych. Ja voś što skažu ŭ suviazi z hetym.
Rak zdarajecca. Prosta zdarajecca. Nie ad niejkich zahannych pavodzinaŭ, nie ad niapravilnaha charčavańnia ci poźnich rodaŭ.
Ja naradziła dziaciej u 24 i 27 hadoŭ. Heta tyja ciažarnaści, jakija skončylisia paśpiachova. Jašče byli vykidki. 4 štuki. Treci i čaćviorty ŭsprymalisia ŭžo zusim spakojna, jak zvyčka.
Ja karmiła dziaciej svaim małakom ahułam 4 hady. 2 hady Stefu, 2 hady Jana. Jeli jany šmat — da samaha kanca pa 10—15 razoŭ na sutki. I ja zachvareła na ahresiŭny rak hrudziej, niahledziačy na heta.
Ja nie mieła lišniaj vahi. Moj maksimum — ciapier, na harmonaterapii. Kaliści ja navat pracavała madellu. Viedajecie, jak mianie nazyvali ŭ ahienctvie?.. «Eta, kormiaščaja». Tamu što mnie było pad 30, i ja karmiła Jana navat pierad vychadami na defile.
Ja nikoli nie paliła cyharet.
Da emihracyi ja 3 razy na tydzień chadziła ŭ trenažorku. Jeździła na rovary. I zaraz jezžu na im uvieś čas, niahledziačy na adviečny i zvykły bol u baku i limfastaz z-za vydalenych vuzłoŭ.
Ja charčavalisia zdarovaj ježaj. Nie buchała, nie švendałasia aby-dzie. Zaŭsiody hatavała dla siamji, uličvajučy nie tolki karyść dla dziaciej, ale i mahčymaści muža z dyjabietam 1 typu.
U čym ja mahu siabie papraknuć — u chraničnym biassońni, va ŭskładańni na siabie bieźličy abaviazkaŭ i prac, u pieryjadyčnych depresijach, jakija, zrazumieła, nie lačyła, bo «ŭsie tak žyvuć, a mnie nielha skardzicca, u mianie ŭsio ok».
Ja mahu papraknuć siabie ŭ nielubovi da siabie.
Takoj ahromnistaj, što, kali syšoŭ moj pieršy muž i pakinuŭ mianie z małymi dziećmi, kali byŭ u maim žyćci hvałt, kali ja zachvareła, kali zdarylisia emihracyja i vajna, kali byli vykidki, ja zaŭsiody dumała, što sama vinavataja. Što ja nie vartaja ničoha, akramia pakut.
Ale ŭ raku ja nie vinavataja. Jon prychodzić prosta tak. Moža być, ad unutranaha bolu, ale heta navukova nieabhruntavana.
Bieražycie, kali łaska, tych, chto ŭraźlivy i ŭražlivy. Darujcie im toje, što jany mohuć pakryŭdzicca na pustym miescy. Prosta im ciažka.
Ciapier čytajuć
Ziankovič nazvaŭ imia pravakatara, ź jakoha pačałasia sprava zmoŭščykaŭ suprać Łukašenki. Jaho karjera ciapier pajšła ŭharu19
Kamientary
što čytała pra vas, kaža, nakolki vy pryhožaja i talenavitaja