Čamu chłopcy vyrašajuć adpuścić vusy? «Naša Niva» spytała pra heta ŭ viadomych biełaruskich błohieraŭ-vusačoŭ.
«Natchniaŭsia refierensami Ivana Dorna»
Ivan Prus, błohier
Prus, zorka jutub-šou «O(b)suždajem», pryznajecca, što ŭ dziacinstvie i junactvie ličyŭ vusy niečym žudasnym i niamodnym, bo bačyŭ ich na ludziach, čyj vobraz paŭtarać nie chaciełasia. Prus zhadvaje Łukašenku, a taksama salista hrupy «Vierasy» Alaksandra Cichanoviča.
Niedzie ŭ 17-18 hadoŭ Ivan pačaŭ nasić karotkuju baradu, a ŭ 2021-m, kali jamu było 25, pryjšoŭ da idei adpuścić vusy:
«Heta było źviazana ź pieramienami ŭ asabistym žyćci, mnie zachaciełasia zrabić niešta novaje. Dziaŭčaty ŭ takich vypadkach mohuć kardynalna źmianić pryčosku, a ŭ mianie i tak karotkaja stryžka, tamu vyrašyŭ adpuścić vusy. Natchniaŭsia refierensami Ivana Dorna — maŭlaŭ, u jaho byccam stylovyja i prykolnyja vusy, moža, heta pojdzie i mnie?
Na toje, kab adpuścić vusy, šmat času nie treba. Tydzień nie holišsia, i jany pačynajuć raści, i jašče praz tydzień u ciabie ŭžo narmalny pamier vusoŭ. Z 2021-ha ja amal zaŭsiody našu vusy, tolki na miesiac ich zhaliŭ, ale potym viarnuŭ».
Chłopiec ličyŭ vusy niepraktyčnaj źjavaj — maŭlaŭ, časam jany pieraškadžajuć jeści i całavacca. Ale šlachu nazad niama, kaža Ivan, bo kali ty zhalaješ vusy, adčuvaješ siabie ledź nie hołym. Dy i dahladać ich nie składana: biełarus kaža, što prosta raŭniaje vusy tym ža trymieram, jaki vykarystoŭvaje dla barady.
«Ty tak chutka pryzvyčajvaješsia, što prastora pamiž huboj i nosam zapoŭnienaja vałasami, što kali vusoŭ niama, adčuvaješ siabie niajomka. Ciapier razumieju ludziej, jakija šmat času chodziać z vusami, bo ja i sam ich našu z kanca 2021-ha. Nieviadoma, ci budu ad ich niekali admaŭlacca, bo vusy — niešta takoje, što vyklikaje zaležnaść»,
— raskazvaje Prus.
Raniej Ivan čuŭ žarty ad biełarusaŭ, što jaho vusy padobnyja da vusoŭ Łukašenki, ale ŭžo paru hadoŭ jak jany spynilisia. Prus dadaje, što ŭ jeŭrapiejskich krainach, u adnoj ź jakich jon žyvie, vusy ni ŭ koha nie asacyjujucca z Łukašenkam, bo heta nie samy papularny tam piersanaž. Zatoje pra vusy dobra vykazvajucca ludzi, jakija bačyli chłopca bieź ich — maŭlaŭ, z vusami było lepš, viartaj ich nazad.
«28 hadoŭ žyćcia ja nie davaŭ vusam ni šansu, a tut padumaŭ — čamu b i nie?»
Jarasłaŭ Pisarenka, błohier
U Jarasłava ŭ žyćci byli ciažkija časy, i niejak u toj pieryjad jon zajšoŭ da barbiera: «Jon u mianie pytajecca, jak stryhčy. A da hetaha ja chadziŭ da jaho ŭžo hod i zaŭsiody kazaŭ tolki, što stryhčy treba jak zaŭždy. A tut byŭ ciažki nastroj, i ja spytaŭ u jaho, jak jon moža mianie pastryhčy. Barbier prapanavaŭ mnie vobraz, da jakoha vielmi pasujuć vusy.
28 hadoŭ žyćcia ja nie davaŭ vusam ni šansu, zaŭsiody byŭ hładka paholeny. A tut padumaŭ — čamu b i nie, kolki taho žyćcia?»
Chłopiec pasprabavaŭ adpuścić vusy, i vynik jamu spadabaŭsia, dy i asiarodździe kazała, što tak jon vyhladaje kruta. Na dumku Jarasłava, vusy dadajuć mužčynie brutalnaści, i heta jašče adna pryčyna ich nasić.
Jarasłaŭ žartuje, što, kali pahladzieć na historyju, vusačy — heta nie vielmi pryjemnyja chłopcy, to jon i nie šukaje natchnieńnia ŭ vobrazach znakamitych ludziej z vusami. Vusy jon amal nie dahladaje, prosta časam rasčesvaje ich i padstryhaje, a taksama karystajecca dapamohaj barbiera.
«Mnie raniej zdavałasia, što dziaŭčynam vusy nie vielmi padabajucca, bo padčas pacałunkaŭ jany mohuć razdražniać skuru, ale hety mif vykryty, usio dobra. Tak što minusaŭ nie baču»,
— dzielicca chłopiec.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆČytajcie taksama:
Ciapier čytajuć
20-hadovaja dziaŭčyna z Bresta zapisała žartaŭlivy tyktok pra śmierć u DTZ — i ŭ toj ža viečar raźbiłasia8
Kamientary