«Pryhožyn na zvanki Łukašenki adkazvać nie chacieŭ». Rasijskaja prapahanda źniapraŭdziła viersiju Łukašenki ab pieramovach z Pryhožynym
Rasijski prapahandyst Dźmitryj Kisialoŭ u prahramie «Viesti niedieli» zajaviŭ, što kiraŭnik PVK «Vahnier» Jaŭhien Pryhožyn chacieŭ razmaŭlać z Pucinym, a nie z Łukašenkam. Trubku dla razmovy z Łukašenkam Pryhožyn uziaŭ tolki paśla papieradžalnych udaraŭ pobač z vahnieraŭskaju kałonaju.
Frahmient prahramy «Viesti niedieli» ŭ svaim kanale apublikavaŭ žurnalist Ilja Šapielin.
«U Pryhožyna źniesła dach ad vialikich hrošaj, adčuvańnia ŭsiodazvolenaści, što źjavilisia ŭžo daŭno — z časoŭ apieracyj u Siryi, Afrycy, a ŭmacavałasia paśla ŭziaćcia Saladara i Arciomaŭska. Jamu zdałosia, što jon moža supraćpastavić siabie i Ministerstvu abarony, i samoj dziaržavie, i asabista prezidentu», — skazaŭ Kisialoŭ.
Prapahandyst raspavioŭ, što Pucin i ŭsie datyčnyja da situacyi struktury ŭ noč na 24 červienia nie prylehli ni na chvilinu. Za hety čas, pavodle jaho, na podstupach da Maskvy byli stvorany try linii abarony.
Adna ź ich pa race Ace. «Prajści ich u Pryhožyna nie było nijakich šancaŭ», — kaža Kisialoŭ.
Pavodle Kisialova, Pryhožyn sam zapytaŭ razmovu z Pucinym, ale toj «sa zdradnikam razmaŭlać admoviŭsia».
«U hety momant inicyjatyvu prajaviŭ lidar Biełarusi Łukašenka. Pa ŭzhadnieńni z Pucinym jon sprabavaŭ datelefanavacca da Pryhožyna, ale toj na zvanki Łukašenki adkazvać nie chacieŭ», — raspaviadaje takuju historyju Kisialoŭ.
«Tady ŭ pavietra padniałasia šturmavaja i frantavaja avijacyja i stała nanosić papieradžalnyja bombavyja ŭdary, pakul nie pa kałonie, ale pobač, typu, alo, Jaŭhien Viktaravič, vaźmicie trubačku, kali łaska. Tak Łukašenka i datelefanavaŭsia», — havoryć Kisialoŭ.
Kab paźbiehnuć vialikaha krovapralićcia, kryminalnaja sprava ab uzbrojenym miaciažy była prypynienaja, jak kaža Kisialoŭ.
«Ale Pryhožyn pavinien vyjechać u Biełaruś — na hetych umovach prezident Rasii pamiłavaŭ jaho», — padkreśliŭ jon.
«Ad prava ŭdziełu ŭ SVA Pryhožyn adchileny», — skazaŭ Kisialoŭ.
Raniej Łukašenka raspavioŭ svaju viersiju taho, jak adbyvalisia pieramovy z kiraŭnikom PVK «Vahnier». Pucin nibyta kazaŭ Łukašenku, što zvanić Pryhožynu niama sensu, toj nie biare trubku, razmaŭlać ni z kim nie choča.
Jak śćviardžaŭ Łukašenka, jamu ŭdałosia znajści try kanały kamunikacyi z Rastovam. Jon dazvaniŭsia da namieśnika ministra abarony Junus-Bieka Jaŭkurava, jaki ŭ toj momant byŭ u Rastovie pobač z Pryhožynym. Jaŭkuraŭ nibyta spytaŭ u Pryhožyna: «Voś, prezident Biełarusi telefanuje, budzieš razmaŭlać?» Na heta, pavodle Łukašenki, Pryhožyn adkazaŭ: «Z Alaksandram Ryhoravičam? Budu!»
Vynikaje, što zhodna z novymi rasijskimi mietadyčkami šturmavoj avijacyi pryjšłosia stralać, kab prymusić Pryhožyna pahavaryć z Łukašenkam.
«Ludzi nie razumiejuć, što i my prahmatyčna da hetaha padychodzim». Łukašenka patłumačyŭ, jak źbirajecca vykarystoŭvać «vahnieraŭcaŭ»
«Łukašenka moža stać miratvorcam na svaju hałavu, bo Pucin pomślivy». Analityk — pra vyniki miaciažu i Pryhožyna ŭ Biełarusi
«Cełaja bryhada hatovaja była». Łukašenka zajaviŭ, što byŭ hatovy pasłać vojski ŭ Rasiju dla padaŭleńnia miaciažu
Ciapier čytajuć
Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7
Kamientary