«Łukašenka moža stać miratvorcam na svaju hałavu, bo Pucin pomślivy». Analityk — pra vyniki miaciažu i Pryhožyna ŭ Biełarusi
Łukašenka «ŭpisaŭsia» za Pucina, bo ličyć, što paśla krušeńnia Pucina nastupnym padzie jon, a «vahnieraŭcy» ŭ Biełarusi mohuć stać hałaŭnym bolem. Analityk Alaksandr Kłaskoŭski razvažaje pra rolu Łukašenki va ŭrehulavańni kanfliku pamiž Pucinym i Pryhožynym i pra ryzyku ad mahčymaha pryjezdu «vahnieraŭcaŭ».
Navošta Łukašenka «vyratavaŭ» Pucina?
Palityčny ahladalnik prajekta «Pozirk» Alaksandr Kłaskoŭski miarkuje, što Łukašenka byŭ zacikaŭleny ŭklinicca ŭ hety siužet. Ale nie praz toje, što jamu patrebny bajavy dośvied «vahnieraŭcaŭ» ci niejkaje novaje padraździaleńnie ŭ šerahach biełaruskaha vojska.
«Kali ŭsłuchacca ŭ jahonyja słovy, to možna davoli vyrazna zrazumieć, što jon sapraŭdy bajaŭsia: kali razharycca «smuta» ŭ Rasii, to jana zmoža pachisnuć i razburyć pucinskuju sistemu. Adpaviedna, tady zachistajecca i jahonaja ŭłada. Napeŭna heta i była jaho asnoŭnaja matyvacyja», — ličyć analityk.
Taksama Kłaskoŭski źviartaje ŭvahu na zajavy Łukašenki, što rychtavałasia bryhada, jakuju jon byŭ hatovy pasłać na vyratavańnie Pucina.
«Miarkuju, što sapraŭdy byŭ taki zapyt z boku Pucina, ale Łukašenku, viadoma, nie chaciełasia, kab jahonyja bajcy ŭdzielničali ŭ hetym pralivańni kryvi ŭ Rasii».
«Heta vielmi balučaja situacyja dla Pucina»
«Vyhladaje, što rola Łukašenki ŭ vyrašeńni hetaha kanfliktu była davoli surjoznaj, — razvažaje Kłaskoŭski. — Jaho znajomstva z Pryhožynym i niejki ŭzajemadavier syhrali svaju rolu.
Inšaja reč u tym, što takaja praŭda nie daspadoby Pucinu, bo jon tut vyhladaje słabym i nierašučym kiraŭnikom, jakoha faktyčna ŭratavaŭ jaho biełaruski chaŭruśnik».
Kłaskoŭski ličyć, što heta vielmi balučaja situacyja dla Pucina. Analityk nie vyklučaje, što praź niejki čas jon jak pomślivy čałaviek pasprabuje adhulacca, kab pastavić Łukašenku na miesca i pakazać, chto haspadar, a chto vasał.
«Łukašenka sabraŭ dobry pijaraŭski ŭradžaj, a pucinskaja sistema pakazała, nakolki jana hniłaja i ŭraźlivaja. Łukašenka siońnia zajaŭlaŭ, što na abaronu Maskvy naskrebli ŭsiaho kala 10 tysiač čałaviek, tamu situacyja była sapraŭdy krytyčnaj. Tak što vysiłki biełaruskaha pavadyra, mahčyma, sapraŭdy surjozna dapamahli Pucinu adnosna ŭdała dla siabie «razrulić» hetuju situacyju», — ličyć Kłaskoŭski.
Niahledziačy na heta, Kłaskoŭski ŭpeŭnieny, što vyratavańnie Łukašenkam Pucina nie aznačaje źmieny ŭ ich adnosinach.
«Pucin usio adno razumieje, što Łukašenka nadzvyčaj zaležny ad Kramla, ad jahonych nafty, hazu, ad kredytaŭ, rasijskaha rynku i h. d. Tamu ŭsie hetyja ryčahi cisku ŭ rasijskaha prezidenta zastalisia. Pucin uśviedamlaje, što panavać u dvuchbakovych adnosinach budzie jon, a Łukašenka nikudy nie padzieniecca».
Efiekt ad situacyi, jakaja skłałasia, chutčej dla Łukašenki stanoŭčy, jak miarkuje analityk, ale ŭ pierśpiektyvie «vahnieraŭcy» mohuć stać hałaŭnym bolem. Pakolki budzie niezrazumieła, što ź imi rabić, na jakich padstavach jany buduć znachodzicca ŭ Biełarusi, u jakoj kolkaści, kamu ŭ vyniku buduć padparadkoŭvacca.
«Vidavočna, što razam z Pryhožynym u Biełaruś prybuduć nie piać čałaviek. Ich buduć sotni, kali nie tysiačy. I heta niebiaśpiečny kantynhient z vajskovym dośviedam, a niaredka i z kryminalnym minułym.
Jak minimum, mohuć uźniknuć niejkija kanflikty ź miascovym nasielnictvam. Miarkuju, što i biełaruskija siłaviki taksama napružylisia, bo mieć spravy z «vahnieraŭcami» nie toje samaje, što razhaniać dziaŭčat z kvietkami.
Kali kazać pra Biełaruś jak krainu ŭ cełym, to Pryhožyn zajaviŭ, što Łukašenka praciahnuŭ ruku i prapanavaŭ znajści šlachi rašeńnia dla pracy PVK «Vahnier» u zakonnaj jurysdykcyi. Kali heta sapraŭdy tak, to heta ryzykoŭny dla Łukašenki varyjant, bo ŭ šerahu krain «Vahnier» ličycca złačynnaj abo terarystyčnaj hrupoŭkaj. Brać takuju strukturu pad svajo kryło ź vialikaj imaviernaściu budzie adznačać dla Minska novyja sankcyi. Tamu i z hetaha punktu hledžańnia pierśpiektyva niadobraja».
«Ad Pryhožyna i vahnieraŭcaŭ možna čakać čaho zaŭhodna»
Aproč hetaha, znachodžańnie «Vahniera» na našaj terytoryi moža pahoršyć i biez taho kiepskija stasunki z Polščaj i Litvoj. Tamu, na dumku Kłaskoŭskaha, toje, što siońnia vyhladaje dobrym pijaram, nieŭzabavie moža stać prablemami z usich bakoŭ.
«Heta nie padabajecca nie tolki Zachadu, ale i niekatorym u samoj Rasii, bo Pucin moža zataić kryŭdu. Dy i ad samoha Pryhožyna i «vahnieraŭcaŭ» možna čakać čaho zaŭhodna. Jon užo pakazaŭ, jakim moža być vybuchnym i niepradkazalnym piersanažam. Tamu kali ŭ momancie vyhladaje, što Łukašenka vyjhraje, to ŭ pierśpiektyvie moža akazacca tak, što jon staŭ miratvorcam na svaju hałavu», — ličyć ekśpiert.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ«Ja chaču spraviadlivaści — i dla žančyn, i dla siabie». Ščyraja hutarka z Andrejem Stryžakom pra skandał z dykpikami, zaležnaści i budučyniu16
Kamientary
Chodziać čutki
Poyjdzie moładzi atrad