2 krasavika — prezientacyja knihi pra losy dziaciej u čas Druhoj suśvietnaj vajny
Kniharnia «Akademičnaja kniha» (pr.Niezaležnaści, 72).
2 krasavika a 18.00 u «Akademknizie» adbudziecca aŭtohraf-siesija Paŭła Hušynca ŭ suviazi z vychadam zbornika apaviadańniaŭ «Vajna dziaŭčynki Sašy»
«Vajna dziaŭčynki Sašy» - heta nie prosta zbornik mastackich apaviadańniaŭ Paŭła Hušynca i Andreja Aŭdzieja. Jaje hieroi — realnyja ludzi. U 1941—45-ch im było 4, 5, 12, 16 hadoŭ. Chtości pravioŭ hady vajny na akupavanaj terytoryi, chtości byŭ sahnany ŭ Niamieččynu i doŭhija hady byŭ praktyčna rabom, chtości haładaŭ i mierz u abłožanych haradach.
Hetyja ludzi ŭžo raspaviadali svaje historyi. Dzieciam, unukam, karespandentam rajonnych haziet. Ale hazieta vyjdzie, pralažyć tydzień i źniknie ŭ śmiećci. Trochi daŭžej historyja pražyvie ŭ pamiaci dziaciej. Hetaja kniha napisana, kab usie jany zachavalisia na hady i dziesiacihodździ. Kab ni ŭ koha nie ŭźnikła spakusy «paŭtaryć».
«U siecivie ja bolš viadomy, jak aŭtar humarystyčnych vajenna-miedycynskich apaviadańniaŭ i dziciačy piśmieńnik, — kaža pavieł Hušyniec. — Napeŭna, ja saśpieŭ dla čahości bolš surjoznaha.
Tamu ŭvieś minuły hod ja jeździŭ pa krainie, sustrakaŭsia sa śviedkami akupacyi, ich dziećmi, unukami. Pa krupinkach źbiraŭ infarmacyju, braŭ intervju, zapisvaŭ siamiejnyja historyi. u vyniku naradziłasia hetaja kniha.
Jana ni ŭ jakoj miery nie imkniecca stać histaryčnym dakumientam. Heta ŭ pieršuju čarhu losy ludziej, ich emocyi, ich dumki».
Kamientary