Fiłaret, pryjechaŭšy ŭ Drazdy da ajca Fiodara Poŭnaha: «Narešcie pačynajem žyć jak ludzi!»
«Ci moža śviatar być bahatym?» — zapytaŭsia viadučy prahramy «Bujnym płanam» Marat Markaŭ u protaijereja Fiodara Poŭnaha.
Fiodar Poŭny — samy nabližany da Alaksandra Łukašenki śviatar. Jon udzielničaje ŭ pajezdkach kiraŭnika krainy z «siabrami». Naprykład, śviatkavaŭ razam ź Juryjem Čyžom, Alaksandram Šakucinym i inšymi pieramohu Darji Domračavaj na Alimpijadzie ŭ Sočy.
Fiodar Poŭny — adziny śviatar, jaki zajmieŭ katedž u Drazdach. Pra jaho i raskazvaŭ protaijerej u efiry «Biełaruś-1».
«Jak i ŭ mnohich, u mianie taksama jość dom, ale nie tak užo i zadarma jon byŭ mnie dadzieny. Ja taksama braŭ kredyt i vypłačvaŭ jaho. Sam budavaŭ, sam dahladaju sad. U mianie jość siamja — žonka i dačka. Naturalna, i im pavinna być utulna i zručna žyć.
Adnojčy mitrapalit Fiłaret, pabyvaŭšy ŭ nas u haściach, pramoviŭ vybitnyja pa svajoj mudraści słovy: «Narešcie pačynajem žyć jak ludzi!» — uzhadaŭ Fiodar Poŭny.
Dyj uvohule ŭsie pierasudy z nahody katedžaŭ vielmi časta pierabolšanyja. Dachodzić da taho, što niechta, pa plotkach, žyvie ŭ pałacach. A nasamreč heta zvyčajny dom, jaki kaštuje… nu jak kvatera. I kožny jaho moža adoleć, kali zachoča.
I jašče. Bahaty — nie značyć biezduchoŭny. Vielmi časta bahaćcie dajecca jak uznaharoda za pracu, za pakuty, naprykład, za vysakarodnyja ŭčynki.
Nie kožny moža być bahatym i nie naškodzić svajoj dušy. Kali hrošy i rečy stanoviacca istotniejšymi za Boha i ludziej, heta drenna. Kali bahaćcie słužyć na karyść ludziam i hramadstvu, heta narmalna i, napeŭna, treba».
* * *
Čytajcie taksama:
Historyja žyćcia ajca Fiodara — samaha paśpiachovaha biełaruskaha śviatara
Fatohraf-ahient z dvuma pašpartami zdymaje biełarusaŭ i ich mierapryjemstvy ŭ Varšavie13
Kamientary