Jość na śviecie takija badziahi,
Što nie vierać ni ŭ Boha, ni ŭ čorta.
Im pryjemny strakatyja ściahi
Karabloŭ akijanskaha porta.
I niama im kaho tut pakinuć,
Bo nikoha na śviecie nie majuć.
Ŭsio im roŭna: ci žyć, ci zahinuć, —
Adnaho jany mocna žadajuć:
Pabyvać u krajach nieznajomych,
Dy zaznać tam i ščaścia i hora,
I zahinuć u chvalach salonych
Biełapiennaha siniaha mora.
Ale my — nie taho my šukajem,
He taho na čužynie nam treba.
He rasstalisia b my z našym krajem,
Kab było dziela nas u im chleba.
I na vułcy pad hrukat, pad homan,
Dzie natoŭp zakruciŭsia ruchavy,
Nam majačycca viosačka, Nioman
I ahni partavyja Libavy.
«NN». №17. 1914.
Staraja i novaja «Jeŭropa». U Minsku na zahad Łukašenki adnoviać hatel, dzie zasiadaŭ urad BNR. Praŭda, nie na tym miescy. Adbudova hetaha vybitnaha pomnika ŭ Minsku śviedčyła b pra mnohaje. Pačynajučy ad nazvy i skančajučy tradycyjaj.
«NN». №16. 2004.
Miljanier Varabiej atrymaŭ prava na zabudovu centra Minska — uzamien za darahuju kliniku dla Łukašenki7
Kamientary