Cіла поціску рукі ў 50 гадоў можа прадказаць ваша здароўе ў 70: вынікі даследавання
Як моцна вы можаце сціснуць руку? Гэты просты паказчык можа прадказаць, ці пагражаюць вам праблемы са здароўем. Новае маштабнае даследаванне паказвае, што сіла поціску рукі на дзіва дакладны індыкатар перспектыў вашага арганізма.
Як паведамляе Study Finds, каманда даследчыкаў з Цэнтра біямедыцынскіх даследаванняў Пенінгтана ў Луізіяне (ЗША) прааналізавала даныя 93 275 дарослых за 13 гадоў, якія ўтрымліваюцца ў брытанскаім Біябанку. Усе яны мелі так званае «даклінічнае атлусценне» — павышаны індэкс масы цела (ІМЦ), акружнасці таліі і працэнту тлушчу ў арганізме, але яшчэ не мелі ніводнай з 18 хвароб, звязаных з залішняй вагой (ад апноэ ў сне і гіпертаніі да дыябету і хранічнага болю ў суставах).
Аналіз паказаў, што людзі ва ўзросце ад 40 да 60 гадоў з мацнейшым поціскам рукі мелі значна меншую імавернасць развіцця хвароб, звязаных з атлусценнем, або заўчаснай смерці. Гэтая залежнасць захоўвалася нават тады, калі ўдзельнікі мелі залішнюю вагу. Ахоўны эфект праяўляўся на працягу многіх гадоў: людзі са слабым поціскам рукі на пачатку даследавання з узростам сутыкаліся з цэлым каскадам праблем, у той час як іх мацнейшыя аднагодкі заставаліся здаровыя значна даўжэй.
Кожнае павелічэнне сілы поціску рукі на адзін узровень зніжала рызыку развіцця першай праблемы са здароўем на 14%. Рызыка пераходу ад адной праблемы да некалькіх зніжалася на 8%, а рызыка смерці пасля развіцця некалькіх захворванняў — на 13%.
Чаму сіла поціску — гэта больш, чым проста моцныя мускулы
Апошнія гады сіла поціску стала разглядацца важным індыкатарам здароўя. У адрозненне ад ІМЦ, які проста суадносіць вагу і рост, сіла поціску дае ўяўленне пра агульны стан мышачнай функцыі і метабалічнага здароўя. Папярэднія даследаванні ўжо звязвалі слабы поціск з высокай рызыкай дыябету, сардэчных захворванняў і ранняй смерці, але яны ў асноўным факусаваліся на людзях, якія ўжо мелі праблемы са здароўем.
Гэтае ж даследаванне засяродзілася на людзях на больш ранняй стадыі: тых, хто меў залішнюю вагу, але ў сярэдніх гадах яшчэ быў функцыянальна здаровы.
Вынікі аказаліся надзвычай паказальнымі. Удзельнікаў падзялілі на тры групы па сіле поціску. Мужчыны ў самай моцнай групе маглі сціснуць руку з сілай больш за 44 кг (вымяралі простым спружынным дынамометрам), у той час як у самай слабой групе гэты паказчык быў 36,5 кг або меншы. Для жанчын гэтыя межы склалі 26 кг і больш для моцнай групы і 20,5 кг і менш для слабой.
У параўнанні з самай слабой групай, удзельнікі з наймацнейшым поціскам мелі на 20% ніжэйшую рызыку развіцця першых праблем са здароўем; на 12% — пераходу да некалькіх захворванняў і на 23% — смерці пасля развіцця некалькіх хвароб.
Для прадухілення першай праблемы са здароўем перавагі пачыналіся пры сіле сціску каля 32 кг. Каб пазбегнуць пераходу ад адной хваробы да некалькіх, патрабавалася ўжо сіла 39,2 кг. А для прадухілення смерці пасля развіцця некалькіх захворванняў неабходна было мець сілу поціску 46,8 кг і больш.
Чым абумоўлена сувязь сілы поціску рукі і здароўя?
Як тлумачаць эксперты, сіла поціску адлюстроўвае агульную колькасць і якасць мускульнай тканкі ва ўсім целе. Людзі з большай колькасцю мускулаў, як правіла, маюць менш тлушчу, нават пры аднолькавай вазе. Менавіта тлушчавая тканка з'яўляецца рухавіком большасці хвароб, звязаных з атлусценнем.
Даследаванне паказала, што ва ўдзельнікаў з больш моцным поціскам быў ніжэйшы ўзровень С-рэактыўнага бялку — маркера хранічнага запалення, якое звязвае атлусценне з хваробамі сэрца і дыябетам.
Мышачная тканка таксама дзейнічае як эндакрынны орган, вылучаючы пэўныя біяхімічныя сігналы — міякіны, якія дапамагаюць рэгуляваць узровень цукру ў крыві, адчувальнасць да інсуліну і энергетычны абмен. З узростам і стратай мышачнай масы гэты ахоўны механізм слабее.
Што гэтыя вынікі значаць для вас?
Традыцыйны падыход да атлусцення амаль цалкам сканцэнтраваны на тлушчы і выкарыстанні індэкса масы цела ў якасці асноўнага інструмента скрынінгу, нягледзячы на яго добра вядомыя абмежаванні: ён не адрознівае тлушчу ад мускулаў, можа няправільна класіфікаваць спартоўцаў як людзей з атлусценнем і можа не выяўляць высокі ўзровень тлушчу ў арганізме ў людзей з нізкай мышачнай масай.
Сіла поціску прапануе функцыянальны паказчык, які больш дакладна адлюстроўвае метабалічнае здароўе. Тэст танны, хуткі і патрабуе толькі простага прыбора — дынамометра. Магчыма, у будучыні яго ўключаць у стандартныя медыцынскія агляды для ранняга выяўлення груп рызыкі.
Хоць даследаванне не даказвае, што павелічэнне сілы поціску непасрэдна прадухіляе хваробы, яно выразна паказвае, што людзі з лепшай фізічнай формай у сярэднія гады жывуць даўжэй і здаравей.
Для людзей 40, 50 і 60 гадоў, якія маюць залішнюю вагу, але пакуль не маюць сімптомаў, мышачная сіла можа стаць тым чыннікам, які вызначыць іх будучыню: ці будуць яны рухацца ў бок хвароб, ці захаваюць здароўе. Падтрыманне мускульнай масы і функцыі праз сілавыя трэніроўкі, дастатковае спажыванне бялку і агульную фізічную актыўнасць — гэта інвестыцыя ў здаровую старасць. Тое, што мы робім для падтрымання сілы сёння, можа вызначыць якасць нашага жыцця праз дзесяцігоддзі.
Каментары
В советском союзе он входил в состав всеобщего медомосмотра, была еще система проверки выдоха легких.
Напісана слушна. І сёння ў Беларусі выкарыстоўваецца вымярэнне сілы поціску, але не для ўсіх мед- і прафагладаў. Патрабаванні да прафесій розныя. У кожным кабінеце ЛФК і рэабілітацыі маецца такі дэвайс.
У СССР сіла поціску цікавіла выключна ваенкамат, для яго родненнкага толькі і збіраліся дадзеныя. Не было аніякіх навуковых абгрунтаванняў між сілай рукі і працягласцю жыцця чалавека.