Дзесяць катоў. Андрэй Скурко ў турме напісаў верш, на якім можна вучыць дзяцей лічыць
Андрэй Скурко — палітвязень, выбітны аўтар і рэдактар. Па надуманым абвінавачванні ён і галоўны рэдактар «Нашай Нівы» Ягор Марціновіч, як і дзясяткі іншых незалежных журналістаў, знаходзяцца за кратамі. У сваіх лістах Андрэй не толькі разважае пра літаратуру, гісторыю ды філасофію, але і дасылае ўласныя вершы для свайго малога сына і ўсіх дзяцей свету.

Кот адзін і кот другі
Елі з макам пірагі.
Трэці і чацвёрты кот
Маслам мажуць бутэрброд.
Пяты кот і шосты зранку
Елі смачную аўсянку.
Сёмы кот і восьмы кот
П’юць са сподкаў малако.
Кот дзявяты і дзясяты
Налілі сабе гарбаты!
Каб спяваць, гуляць і бегаць —
Трэба ўсім як след паснедаць!
Чытайце таксама: Дзіцячыя вершы Андрэя Скурко чытаюць купалаўцы ВІДЭА
Чытайце таксама: Андрэй Скурко даслаў новую порцыю турэмнай лірыкі
-
«Па што ідзеш, воўча?» Евы Вежнавец выдадуць па-іспанску
-
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне
-
«Ён адказаў: Я ненавіджу хахлоў. І ўсё». Алексіевіч расказала, з якімі людзьмі ёй давялося гаварыць, збіраючы матэрыялы для новай кнігі
Цяпер чытаюць
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне
Каментары