«Галька» Манюшкі, Вялікі тэатр імя Манюшкі (sic!), Познань. Рэжысёр Павел Пасіні, больш вядомы па авангардных тэатральных пастаноўках.
І «Галька» атрымалася, кхм, нетрадыцыйная. У першым акце — сцэна заручын, дзеянне разгортваецца ў партэры і на балконе, куды сярод гледачоў зашыліся спевакі. Неяк дзіўна, калі побач з табою Януш высвятляе стасункі з Зоф'яй.
Але галоўная рэжысёрская фішка — гэта сяляне, што ператварыліся ў нейкіх фантастычных рагатых істот, кшталту Аватара.
Мазурка ў трэцім акце — гэта нешта дзікае: і пародыя на класічны балет («Спячую прыгажуню»), і на мадэрны балет. Вось толькі з дададзенымі сэнсамі мне цяжка. Прачытаў матэрыялы ў тэчцы да спектакля, там інтэрв'ю з Даніэлем Бавуа пра крытыку міфа Крэсаў. Бавуа я вельмі шаную, і думкі ў яго заўжды слушныя, але прычым гэта да рагатых паўжывёл?
-
У Гомельскім драматычным тэатры — кадравыя чысткі. Зноў праз «палітыку»
-
«Будзе смешна і балюча»: «Купалаўцы» прэзентуюць заўтра новы спектакль. У галоўных ролях — Манаеў, Белахвосцік, Гарцуева
-
«Рашэнне прыйшло звонку». Што адбываецца ў віцебскім тэатры, дзе ў спектаклі прагучала «Жыве Фландрыя!» і пачалася чарада звальненняў?
Каментары