Dacki zaapark zaklikaŭ zdavać niepatrebnych chatnich žyvioł na korm drapiežnikam
Zaapark u dackim horadzie Olbarh zaklikaŭ achviaravać jamu zdarovych, ale niepatrebnych chatnich žyvioł — jany pojduć na korm drapiežnikam. Zaaparku cikavyja kury, trusy i marskija śvinki, a za achviaravanaha kania možna navat atrymać padatkovy vylik, piša Bi-bi-si.

Zaapark nazvaŭ heta adnaŭleńniem naturalnaha charčovaha łancuha — «jak u metach dabrabytu žyvioł, tak i z-za navukovaj sumlennaści».
«Kali ŭ vas jość zdarovaja žyviolina, ad jakoj vy pa jakich‑niebudź pryčynach vymušany admovicca, vy možacie achviaravać jaje nam. Žyvioły humanna ŭsyplajucca kvalifikavanym piersanałam i paśla vykarystoŭvajucca jak korm. Takim čynam, ničoha nie vykidajecca darma — i my zabiaśpiečvajem naturalnyja pavodziny, charčavańnie i dabrabyt našych drapiežnikaŭ», — prapanuje zaapark.
Dopis ilustrujecca fatahrafijaj rysi — jak paviedamlajuć aŭtary, jeŭrapiejskaj rysiam asabliva patrebna zdabyča, maksimalna blizkaja da toj, na jakuju jana paluje ŭ dzikaj pryrodzie.
Drobnych žyvioł možna prynosić u budnyja dni, nie bolš za čatyry za raz — biez papiaredniaha zapisu. Zaapark prymaje ŭ dar žyvych koniej — pry hetym uładalniki mohuć raźličvać na padatkovyja lhoty. Koni pojduć na korm ilvam i tyhram.
Na svaim sajcie pad fatahrafijaj tyhra, jaki jeść miasa, zaapark Olbarha pieraličvaje ŭmovy pieradačy koniej: u žyvioliny pavinien być pašpart, i jana nie pavinna prachodzić lačeńnie na praciahu apošnich 30 dzion.
Kali pieradača kania adbyvajecca paśpiachova, uładalniku moža być dadzieny padatkovy vylik.
U aficyjnaj zajavie namieśnica dyrektara zaaparka Pija Nilsien paviedamiła, što drapiežnikaŭ u zaaparku karmili drobnaj žyviołaj užo šmat hadoŭ.
«Kali havorka idzie pra ŭtrymańnie drapiežnikaŭ, nieabchodna zabiaśpiečvać im miasa, pažadana z poŭściu, kostkami i h. d., kab racyjon byŭ maksimalna blizki da naturalnaha», — patłumačyła jana.
— Tamu razumna vykarystoŭvać žyvioł, jakich usio adno nieabchodna ŭsypić pa roznych pryčynach. U Danii takaja praktyka šyroka raspaŭsiudžanaja, i mnohija našy naviedvalniki i partniory ceniać mahčymaść unieści svoj układ. U jakaści achviaravańniaŭ my atrymlivajem kurej, trusoŭ, marskich śvinak i koniej».
Ciapier čytajuć
«Ruki preč ad sasisačak!». U sacsietkach horača abmiarkoŭvajuć baraćbu Łukašenki z kavaj na zapraŭkach. Niekatoryja zaklikajuć dziejničać bolš žorstka

Kamientary