«Užo nie viedaješ, kudy źviartacca». Baćka Anžaliki Mielnikavaj raskazaŭ, što jamu viadoma pra dačku
Kab nie padstaŭlać surazmoŭcu, «Jeŭraradyjo» pahutaryła z tatam źnikłaj śpikierki Kaardynacyjnaj rady Anžaliki Mielnikavaj Arturam Bialevičam ad imia žurnalista, nie ŭdakładniajučy jakoha vydańnia.
— Ci nie źjaŭlałasia Anžalika? Moža, jość niejkija naviny pra jaje?
— Nie, ničoha. Što ŭ internecie čytaŭ, to i ŭsio.
— Što, naohuł nijakich navin ad jaje za ŭvieś hety čas nie było?
— Nie, zusim nijakich. Apošni raz asabista razmaŭlaŭ u lutym.
— I što vy robicie? Vy jaje šukajecie jak-niebudź?
— Dy jak šukać? Što tut? Užo nie viedaješ, kudy źviartacca. A maci jaje telefanavali? [Artur Bialevič z maci Anžaliki Aksanaj Saŭčanka ŭ razvodzie. — Red.]
— Telefanavali, nie možam dazvanicca.
— Nu jasna, nu nie viedaju… Kudy ž tut źvierniešsia…
— A vy sami baiciesia źviartacca ŭ niejkija biełaruskija orhany?
— Sprava nie ŭ tym, ci baišsia. Jany skažuć, što muž navat… ja nie viedaju, kali muž nie padavaŭ [zajavu], to, moža, jaje naohuł niama ŭ Biełarusi.
— Nu jak heta… Svajačka źnikaje….
— Ja z Aksanaj, z maci havaryŭ — kazała, što ŭsio narmalna. Ale heta było, praŭda, tydni dva tamu ci try, dzieści tak. Skazała, zdajecca, što ŭsio narmalna, a što narmalna?..
— My čytali, što ŭ jaje byccam tam byŭ małady čałaviek, jaki akazaŭsia ci to ahientam, ci kim…
— Nu heta i ja čytaŭ.
— A jana vam ničoha nie raskazvała pra svajo novaje asabistaje žyćcio, što jana kudyści źbirajecca jechać?
— Nu, ja viedaju, što jana ź im adpačyvała dzieści, moža, u Dubai ci dzie. Raskazvała, ale bolš ničoha nie viedaju. Bo heta było daŭno.
— Ci viedali vy, što ŭ jaje jość siabar?
— Nu viedaŭ…
— Ale maci nie kazała, što vychodziła ź joj na suviaź?
— Nie. Skazała, što ŭsio narmalna.
— Dziŭna, nasamreč, što ŭsie takija spakojnyja, kali źnikaje čałaviek.
— Nu tak…
— A što kaža Andrej?
— Ja jaho nie bačyŭ, nie viedaju.
— A dzieci ciapier u Niaśvižy znachodziacca?
— Nie, dzieci ŭ Minsku.
— Andrej u Minsk pierajechaŭ?
— Nu tam byŭ jon, dziaciej tudy zavoziŭ, a ciapier nie viedaju dzie.
— A dzieci z kim u Minsku?
— A dzieci tam ź jaho maci, ja tak razumieju. Nu voś usio, što ja viedaju.
Pa paradzie Artura Bialeviča «Jeŭraradyjo» niekalki razoŭ sprabavała datelefanavacca da maci Anžaliki Mielnikavaj, ale taja ci skidała zvanok, ci prosta nie padymała. Nie reahuje na zvanok i Andrej (eks-muž Anžaliki Mielnikavaj).
Datelefanavalisia žurnalisty «Jeŭraradyjo» tolki da Alaksandra Mielnikava, baćki Andreja, ale toj ź imi razmaŭlać nie staŭ.
Chrysta Hrozieŭ: Mielnikava jak minimum hod, a chutčej za ŭsio, paŭtara pieradavała infarmacyju biełaruskim śpiecsłužbam
Adnakurśnik pra kachanka Mielnikavaj: Łabiejeŭ jašče va ŭniviersitecie časam vykarystoŭvaŭ psieŭdanim «Hardziejeŭ»
«Mahčyma, jana źbiehła ad kachanka, ci jon jaje zabiŭ, ci jana ŭ Biełarusi». Aŭtar rasśledavańnia pra Anžaliku Mielnikavu
«Mahčyma, pačytvaŭ kursy pikapu». Znajomy bojfrenda Mielnikavaj raskazaŭ pra jaho padčas vučoby ŭ BDU
Žonka ahienta-kachanka Anžaliki Mielnikavaj źviazanaja z arhanizacyjaj Ruskaja madel efiektyŭnaha spakušeńnia
Azaraŭ: Kachanak Mielnikavaj braŭ udzieł u pravakacyi z Azaronkam i byŭ uznaharodžany
Kachanak Anžaliki Mielnikavaj — ahient biełaruskich śpiecsłužbaŭ z pašpartam prykryćcia
Ciapier čytajuć
Vałancior «Viasny» Čapiuk raskazaŭ, jak jaho zatrymaŭ HUBAZiK adrazu na vychadzie z kałonii i jak dapytvali pra Mikołu Dziadka2
Kamientary
Dziakuj žurnalistam za pracu.