Frydman: Los Asada pakazvaje, što Łukašenku «arešniki» nie dapamohuć
Pryvid zrynutaha dyktatara Bašara Asada ŭžo chodzić pa pałacach Łukašenki i Pucina, piša ahladalnik Alaksandr Frydman.
Paśla krušeńnia dyktatury Bašara Asada budučynia Siryi vyhladaje zmročna, piša Frydman.
«Jana maje ŭsie šancy zahraznuć na hady ŭ kryvavym bałocie hramadzianskaj vajny i pieratvarycca ŭ «novuju Liviju». Tak što za radaściu ŭ Chomsie, Damasku i Alepa vielmi chutka rušyć uśled praćvieražeńnie, a ŭ Jeŭropu nakirujucca natoŭpy biežancaŭ, jakich u hety raz u ES, vierahodna, nie puściać», — miarkuje analityk.
Jon zaŭvažaje, što krach Asada nanosić surjozny ŭron maskoŭska-tehieranskaj «vosi zła».
Pavodle słoŭ Frydmana, ambicyjny fundamientaliscki Iran paŭstaŭ słaboj rehijanalnaj dziaržavaj, a razhrom iranskaha pasolstva ŭ Damasku moža stać pradvieśnikam epachalnych pieramien u samoj Isłamskaj Respublicy, režym jakoj trymajecca na štykach Korpusa vartavych isłamskaj revalucyi i inšych karnych padraździaleńniaŭ.
Maskva ž paciarpieła, mabyć, samaje hučnaje źniešniepalityčnaje paražeńnie za miežami postsavieckaj prastory z časoŭ vojnaŭ u Juhasłavii i jašče raz nahladna pakazała, što źjaŭlajecca tyhram, ale papiarovym tyhram, piša Frydman.
Analityk ličyć krach Asada znakavym dla inšych dyktataraŭ.
«Los Asada (niezaležna ad taho, zahinuŭ jon u avijakatastrofie ci stanie «novym Janukovičam») jašče raz paćviardžaje, što chod majatnika historyi možna zapavolić (jak heta robić Pucin usie apošnija hady), ale jaho nielha spynić. Pucin i Łukašenka nikoli nie zrazumiejuć hetuju prostuju aksijomu. Jany mohuć i dalej zapasacca «arešnikami», ale «arešniki» nie vyhaniać ź ich rezidencyj pryvidu… pryvidu zrynutaha dyktatara Bašara Asada», — dadaje Frydman.
Ciapier čytajuć
Chrysta Hrozieŭ: ad ramantyka-radyjoamatara da čałavieka, jaki vykryŭ samyja zmročnyja tajamnicy HRU i FSB. Jak jaho vierbavała śpiecsłužba Luksiemburha i jak jon vymušany chavacca ciapier
Kamientary