Minčuk upotaj pabudavaŭ na leciščy stylny dom i padaryŭ jaho žoncy
Minčuk Dzianis u siurpryzach viedaje tołk: upotaj ad žonki jon pabudavaŭ stylny dom na leciščy i padaryŭ jaho joj na dzień naradžeńnia. Realt.by zazirnuŭ u sadovaje tavarystva pad Stoŭbcami i acaniŭ padarunak — jak vyhladaje, jak uładkavany, kolki kaštavaŭ i ci zadavolenaja žonka?
Barnchaŭs dla lecišča
Dačny ŭčastak pad Stoŭbcami znachodzicca praktyčna ŭ lesie — z dvuch bakoŭ da jaho padstupajuć sosny dy jełki. Vałodaje siamja im užo hadoŭ z 5, ale da zasvajeńnia ŭsio ruki nie dachodzili.
«My žyviem u Minsku z tryma dziećmi ŭ nievialikaj zdymnaj kvatery i vyjechać na pryrodu nam zaŭsiody ŭ radaść, — raskazvaje Dzianis. — Budaŭnictva lecišča ŭ nas było ŭ marach, u addalenaj pierśpiektyvie. I voś ja narešcie saśpieŭ i advažyŭsia. Zaadno padumaŭ, što kali ŭsio zrabić chutka i nie afišujučy, to atrymajecca zrabić dom jak padarunak da dnia naradžeńnia žonki».
Dzianis razumieŭ, što kali treba chutka, to patrebien karkaśnik. Vobraz budučaj chaty ŭ jaho ŭžo byŭ — jamu jaŭna padabaŭsia styl barnchaŭs. Zastavałasia tolki zrabić prajekt doma dla siamji z tryma dziećmi, ale z ulikam biudžetu ŭ 40 tysiač dalaraŭ.
«Kampanij u internecie chapaje, u Minsku možna navat pahladzieć žyŭcom vystavačnyja damy, — raskazvaje hieroj. — Z asabistych nazirańniaŭ mahu skazać, što ŭsiudy abiacajuć budavać chutka i jakasna, usiudy patrabujuć avans, ale redka z taboj detalova prapracoŭvajuć prajekt — u adnoj kantory prosta ad ruki płaniroŭku malavali. U vyniku abraŭ tuju, dzie i prajekt detalovy ŭ 3D zrabili, i prapanavali niešta nakštałt indyvidualnaj rasterminoŭki».
Pazasiezonny dom
U vyniku Dzianis zaćvierdziŭ prajekt doma na 75 kvadrataŭ, z pavialičanaj terasaj i antresolnym paviercham. Dla jaho byli važnyja i terminy — da dnia naradžeńnia zastavałasia try miesiacy i da hetaha času patrebien byŭ dom, jaki ŭžo možna pakazvać.
«Kali ščyra, to ja akazaŭsia nie hatovy da takich tempaŭ — tolki niadaŭna byŭ prosta kavałak ziamli, a voś užo i šrubavy padmurak hatovy, potym sabrany karkas, dach. Chłopcy vidavočna išli z apiaredžańniem hrafika — kožny dzień mnie ŭ vajbier prylatała fotaspravazdača ź niejkim novym etapam zroblenaha. Siadziš taki ŭ Minsku, a dzieści na leciščy dom raście biez tvajho ŭdziełu».
Za budoŭlaj pryhladaŭ baćka Dzianisa — jon žyvie ŭ Stoŭbcach, tamu zaŭsiody moh padjechać i acanić jakaść.
«Jon u mianie prychilnik staroj budaŭničaj škoły, sam umieje i lubić pracavać z drevam, tamu byŭ taksama ździŭleny, jak chutka i biez tych ža błokaŭ dy cehły možna pabudavać dačny dom».
Varta adznačyć, što dom Dzianisa tolki naminalna ličycca dačnym — pa ŭsich paramietrach heta paŭnavartasnaje zaharadnaje žyllo z vyhodami haradskoj kvatery. Zvonku barnchaŭs ababity mietałam hrafitavaha koleru — dla dachu i dźviuch doŭhich ścien vykarystoŭvaŭsia klik-falc. Materyjał listavy, narazajecca na vytvorčaści pad zadadzienyja pamiery, tamu na miescy jaho treba tolki zmantavać. Dziakujučy admysłovamu zamku, karciny lohka i nadziejna złučajucca. Tarcy budynka ababityja sasnovym płankienam — jaho jašče nieabchodna pakryć prapitkaj.
Usiaredzinie ścien zakładziena 200 mm kamiennaj vaty, u jakaści vietraachovy vykarystana MDVP «Biełterma». Stoli i padłohi taksama hruntoŭna ŭcieplenyja.
«Prajekt maje niekalki cikavych momantaŭ, — kaža Anton, pradstaŭnik kampanii Belstroyka PRO. — Naprykład, vitražnaje škleńnie haścioŭni vychodzić na paŭnočny bok. Takim čynam vyrašajucca dźvie zadačy: uletku pamiaškańnie nie budzie pierahravacca, i mienavita z poŭnačy adkryvajecca vid na sosny na ŭčastku, što było važna dla zakazčyka».
Nad zonaj haścinaj i kuchni — druhoje śviatło, vyšynia stoli ŭ kańku amal 6 mietraŭ.
Nad astatniaj častkaj doma zrobleny vialiki i śvietły pakoj. I heta nie antresol ź nizkaj stollu, dzie možna abstalavać tolki spalnaje miesca — ścieny druhoha paviercha pryŭźniatyja prykładna na mietr, pachiły dachu nie pieraškadžajuć funkcyjanalna vykarystoŭvać paddašnuju prastoru ŭ poŭnaj miery. Trapić tudy možna budzie pa leśvicy, jakaja ŭ košt doma nie ŭvachodziła.
Tut adznačym, što baćka Dzianisa zrabiŭ jaje sam, zastałosia tolki pastavić.
Na pieršym paviersie jość jašče dźvie spalni dziaciej z voknami ŭ padłohu (praź ich možna budzie vyjści na vulicu). I dva sanvuzły — siamja vialikaja, vyhody patrebnyja ŭsim.
U domie dla aciapleńnia ŭstanoŭlenyja dva kandycyjaniery, jakija pracujuć u režymie ciepłavoj pompy.
«Druhi kandycyjanier darma kuplaŭ, — kaža Dzianis. — Dom vydatna trymaje ciapło i chutka nahravajecca navat u minus 20. Technika kłasnaja i pracuje značna bolš efiektyŭna za elektrakanviektary. Spažyvaje jon 1,8 kVt, a ciapła vydaje ŭ niekalki razoŭ bolš. Va ŭmovach sadovaha tavarystva reč niezamiennaja — elektryčnaść tut, pa-pieršaje, darahaja, a pa-druhoje, dla pracy kłasičnaha elektrakatła nie chapiła b mahutnaści. U nas tut niaredka zusim śviatło adklučajuć, tamu dadatkova pad domam, a tam prastora dazvalaje, praduhledžany bienzinavy hienieratar dla takich vypadkaŭ. U płanach ustalavać padviasny kamin na drovach kala vitražnaha škleńnia ŭ haścioŭni».
Unutry miarkujecca, što budzie interjer u eka-styli — ścieny i stoli ababityja imitacyjaj brusa biez afarboŭki. Na padłohach zastałosia pakłaści plitku i łaminat, sabrać meblu i ŭstalavać santechniku.
Dzianis padzialiŭsia ličbami i pa padklučeńni inžyniernych sietak. Bolš za ŭsio kłopataŭ dastaviła elektryčnaść — pryjšłosia ciahnuć kabiel za 500 mietraŭ. Heta abyšłosia ŭ dźvie tysiačy dalaraŭ. Śvidravinu na 33 mietry prabili pobač z domam. Z pracaj, pompaj i abstalavańniem jana abyšłasia ŭ 2 tysiačy dalaraŭ. Ustalavanaja taksama stancyja bijałahičnaj ačystki ściokaŭ — kaštavała jana kala 5 tysiač rubloŭ.
Siurpryz atrymaŭsia?
Dzianis pryznajecca, što žonka zdahadvałasia pra budaŭnictva — schavać vialikija vydatki ź siamiejnaha biudžetu nie atrymałasia. Ale jana ŭsio adno była pryjemna ździŭlenaja, kali ŭbačyła źmieny na ŭčastku.
«My hetym učastkam užo hadoŭ piać vałodajem i za hetyja hady tam ničoha nie źjaviłasia, — śmiajecca Dzianis. — Znoŭ ža, jość vopyt našych siabroŭ, jaki kaža, što budoŭla — heta doŭha. Mnohija svaje damy hadami budavali, a niekatoryja dahetul nie dabudavali.
Žonka čakała ŭbačyć pačatak budoŭli, tamu vielmi mocna ździviłasia i ŭzradavałasia adnačasova, kali ja joj pakazaŭ amal hatovy da zasialeńnia dom. Jak tolki jon źjaviŭsia, my siudy stali čaściej naviedvacca i navat paru razoŭ užo načavali. Ciapier my žyviom maraj, što 20 traŭnia źjedziem ź ciesnaj kvatery na daču — da hetaha času ŭstalujem santechniku, paviesim štory, darobim padłohi i leśvicu. U płanach pravieści ŭsio leta tut. Ale i ŭ astatni čas hoda płanujem pryjazdžać na vychodnyja».
Dzianis kaža, što jahony dom užo staŭ miascovaj słavutaściu — ludzi padychodziać pahladzieć na jaho, sfatahrafavać. Chto śmialejšy, raspytvaje detalova: što ŭnutry, čym aciaplać, jak uładkavanaja kanalizacyja, chto pabudavaŭ, kolki kaštavaŭ?
U płanach pabudavać altanku z hryl-zonaj, darabić płot, ŭparadkavać učastak — spraŭ na leta chopić.
Ciapier čytajuć
Polšča pryznała Alaksandra Mašenskaha niepažadanaj asobaj2
Kamientary