«Naša milicyja nas bieraže, a chulihanaŭ karaje. Poŭnaje ŭbostva!» Kinakrytyki patłumačyli sens pierarobki kancoŭki «Słova pacana»
«Kryžoŭnikavu spatrebiłasia adnavić u pravach dziaržavu». Kinakrytyki raspaviali kanału «Možiem objaśniť», u čym vyjaviŭsia hałoŭny sens sieryjała «Słova pacana» paśla skandałaŭ i pierazdymak kancoŭki.
Siońnia zjaviłasia vośmaja, pieraźniataja sieryja našumiełaha sieryjała «Słova pacana. Kroŭ na asfalcie». Jaho krytykavali ŭ rasijskich uładnych kołach (deputaty prasili SK pravieryć kino «na pradmiet prapahandy niebiaśpiečnaha ładu žyćcia dla padletkaŭ»), paśla čaho zjavilisia padazreńni, što dźvie finalnyja sieryi pierazdymajucca z-za cenzurnych mierkavańniaŭ.
Režysior Žora Kryžoŭnikaŭ u hutarcy z «MO» najaŭnaść cenzury i cisku źvierchu admaŭlaŭ i śćviardžaŭ, što pierarobka kino — zvyčajnaja praktyka.
Adnak apošniaja sieryja sapraŭdy istotna adroźnivajecca ad pieršapačatkovaha varyjantu:
u joj značna bolš hodna vyhladajuć pradstaŭniki ŭłady — kamsamolcy i milicyja; u pryvatnaści, prybrana šakujučaja scena z kamsamolcami ŭ łaźni. A hałoŭny hieroj, «afhaniec», jaki staŭ bandytam, naadvarot, pradstaŭleny ŭ jašče bolš zmročnym śviatle.
«Što tyčycca pieraźniataha finału — heta biesprecedentnaja historyja, jana ŭ čarhovy raz dakazvaje, što i tut my napieradzie płaniety ŭsioj, hatovyja mianiać całkam dramaturhiju i zadumu va ŭhodu «duchu času», — skazała ŭ razmovie z «MO» kinakrytyk Zinaida Prončanka. — Adno zrazumieła, Kryžoŭnikavu spatrebiłasia adnavić u pravach dziaržavu.
Naša milicyja nas bieraže, a chulihanaŭ karaje. Poŭnaje ŭbostva! Škada kiniematahrafistaŭ, jakim davodzicca ciapier pierakvalifikavacca na praciahu sieryjału navat nie va «ŭpraŭdomy», a ŭ palitruki. Dakładniej nie škada».
«Ja dumaju, što supraćstajańnie milicyjantaŭ i maładych bandytaŭ, jakoje abmiarkoŭvajecca ŭsimi, špany ŭ sieryjale «Słova pacana» heta niejki łžekanflikt, u tym sensie, što heta niešta nakštałt kanfliktu pamiž roznymi hrupoŭkami — univiersamaŭskimi i dambytaŭskimi, dapuścim, — skazaŭ «MO» kinakrytyk «Mieduzy» Anton Dolin. — Jany, viadoma, adzin z adnym dzielać zony ŭpłyvu, ale pa sutnaści, jany [milicyjanty i bandyty] adnolkavyja.
Jany pry dapamozie chłuśni, manipulacyj i hvałtu, zmahajucca za cieły i dušy bajcoŭ, viarbujuć na svoj bok, nie hrebujučy nijakimi srodkami».
«Mnie zdajecca zusim nieistotnym pytańnie ab tym, zamaŭlaŭ ci nie Instytut raźvićcia internetu Kryžoŭnikavu, Załatarovu i pradziusaram zrabić mienavita taki sieryjał, kiravali jany imi ci nie, — dadaje Dolin. — Pa sutnaści hety sieryjał pracuje na tyja kaštoŭnaści, jakija zjaŭlajucca ŭ siońniašniaj Rasii daminujučymi na ŭsich uzroŭniach».
Prapahanda azadačyłasia, čamu moładź abmiarkoŭvaje sieryjał «Słova pacana», a nie vybary. I raśpisałasia ŭ biazdarnaści
«Poc» — heta maleńki člen u maleńkaha chłopčyka». Karpiankoŭ blisnuŭ u linhvistycy
Ź jakoha rajona, čušpan? Što za sieryjał «Słova pacana», jaki rvie rejtynhi
U sieryjale «Słova pacana» zaŭvažyli Pahoniu
«Kali ciapier chierova, značyć, heta jašče nie kaniec». Pahutaryli z epatažnym «śviatarom XXI stahodździa», pra jakoha nie było čuvać piać hadoŭ paśla aryštu
Kamientary