Niadaŭna homielskija vadałazy znajšli ŭ race Biesiadź u vioscy Śviaciłavičy Vietkaŭskaha rajona pareštki mamanta. Navukoviec padrabiaźniej raskazaŭ pra toje, kamu toj čerap naležaŭ i dzie jaho buduć vystaŭlać.
Pavodle słoŭ zahadčyka adździeła archieałohii i achovy historyka-kulturnaj spadčyny Homielskaha pałacava-parkavaha ansambla Juryja Pankova, hety čerap naležaŭ šarścistamu mamantu, jaki žyŭ bolš za 20 tysiač hadoŭ tamu.
«Zychodziačy z pamieraŭ, heta była ŭžo darosłaja asobina, možna skazać, u roskvicie sił. Nižniaja skivica i biŭni, na žal, adsutničajuć. Padobna da taho, jany byli adłamanyja. Zatoje acaleli dva vierchnija zuby. Dy i ŭ cełym znachodka davoli dobra zachavałasia, što vialikaja redkaść», — raskazaŭ jon «SB».
U lednikovy pieryjad na terytoryi sučasnaj Homielščyny mamanty byli davoli raspaŭsiudžanyja.
Čerap, znojdzieny vadałazami MNS, pieradali ŭ paleantałahičnuju kalekcyju muzieja Homielskaha pałacava-parkavaha ansambla. Ale pierad tym, jak ekspanavać jaho, nieabchodna stvaryć prydatnyja ŭmovy.
— Kali zuby inšych vykapniovych žyvioł zachoŭvajucca lepš za ŭsio, to ŭ mamantaŭ inšaja struktura, — tłumačyć niuansy Juryj Pankoŭ. — Pad uździejańniem kisłarodu jany, jak i biŭni, pačynajuć razburacca — čaściej za ŭsio prosta treskajucca. Kab paźbiehnuć hetych pracesaŭ treba pryniać miery pa kansiervacyi i zabiaśpiečyć klimat-kantrol. Našy śpiecyjalisty viedajuć, jak heta zrabić.
Paleantałahičnaja kalekcyja muzieja Homielskaha pałacava-parkavaha ansambla pačała farmiravacca ŭ kancy XIX stahodździa. Siońnia ŭ joj zvyš 300 adzinak.
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»1
Kamientary