Žurnalist, piśmieńnik i vydaviec Viktar Chursik pamior u Minsku na 70-m hodzie žyćcia, paviedamlaje jahonaja siamja. Pierad śmierciu jon doŭha chvareŭ.
Viktar Chursik naradziŭsia 9 maja 1953 hoda na čyhunačnaj stancyi Uborak Asipovickaha rajona. Skončyŭ Minski politechničny technikum, zavočna Biełaruski politechničny instytut, da pačatku 1990-ch pracavaŭ pa śpiecyjalnaści na roznych biełaruskich pradpryjemstvach.
Z 1980 hoda rehularna drukavaŭsia ŭ biełaruskaj presie, a ŭ 1991—2009 hadach byŭ supracoŭnikam haziety «Źviazda». Akramia taho, jašče z pačatku 1990-ch pačaŭ sprabavać siabie ŭ roli vydaŭca, a ŭ 2003-m zasnavaŭ pryvatnaje vydaviectva, u jakim vyjšli sotni knih, mnohija ź jakich — na biełaruskaj movie. Byli časy, kali jahonaje vydaviectva było adnym z najbolš aktyŭnych i praduktyŭnych u śfiery niezaležnaha biełaruskaha knihavydańnia.
Pisaŭ knihi Viktar Chursik i sam. U asnoŭnym jaho cikaviła histaryčnaja tematyka. U 2001 hodzie jon vydaŭ knihu «Bieły lebiedź u promniach słavy. Mahdalena Radzivił», u 2002-m — «Trahiedyja biełaj hvardyi. Biełaruskija dvaranie ŭ paŭstańni 1863—1864 hh.», u 2006-m — «Kroŭ i popieł Dražna. Historyja partyzanskaha złačynstva», u 2018-m — «Vale! Kniha pra rod i los Mahdaleny Radzivił».
Viktar Chursik byŭ siabram Sajuza biełaruskich piśmieńnikaŭ i Biełaruskaj asacyjacyi žurnalistaŭ.
Raźvitańnie ź Viktaram Chursikam adbudziecca 8 studzienia ŭ carkvie pa adrasie: pr. Praŭdy, 31, u 12.30.
-
«Dudzia hladzieŭ? A Dudź — špijon». Biełarusy raskazali, jak ciapier prachodziać pravierki telefonaŭ i apytańni na miažy
-
«Mnie litoŭcy skazali nie śviacicca, tamu što śpiecsłužby šukajuć, jak padabracca». Franak Viačorka pra pahrozy
-
U Barysavie vydzialajuć bolš čym miljon dalaraŭ na «adradžeńnie jaŭrejskich tradycyj»
Vialikaja hutarka z Franakam Viačorkam — pra kruhły stoł z Łukašenkam, pamyłki, chejtaraŭ i hałoŭnaje dasiahnieńnie26
Kamientary