U hetuju niadzielu, 19 krasavika, Vialikdzień śviatkujuć pravasłaŭnyja.
Subota — vialikaja, čyrvonaja — apošni dzień pierad Vialikadniem. U subotu farbujuć jajki, piakuć pirahi.
Jajki farbujuć u cybulniku ci advary draŭnianaj kary, što nadaje im čyrvony koler (byli i «pisanki» — jajki, razmalavanyja roznymi ŭzorami).
Zvyčajna na ŭsianočnaj u cerkvach śviaciać pafarbavanyja jajki, pirahi i inšuju ježu. Adnak
sioleta i daktary, i mitrapality zaklikali ŭstrymacca ad naviedvańnia chramaŭ, bo adbyvajecca epidemija karanavirusa. Duchoŭnyja asoby prosiać aśviacić stoł malitvaj i vielikodnym himnam «Chrystos uvaskros ź miortvych!»
U piečy ŭ pieršy vielikodny dzień nie palili. Stoł zaściłali bialutkim abrusam. Na stoł stavili najpierš «śviačonaje» — jajki, sol, pirahi, viandlinu. «Razhaŭlacca» pačynajuć sa śviačonaha jajka: jaho dzielać pa kavałku na ŭsiu siamju.
Stoł, za jakim źbirajecca ŭsia siamja, ščodra nakryty raznastajnymi stravami.
Pierad pačatkam śniadańnia čytaŭsia ŭryvak sa Śviatoha Piśma, potym usie razam čytali malitvy «Ojča naš» i «Słava Ajcu», paśla čaho jeli aśviačonaje jajka.
Na Vialikdzień asablivym čynam nazirali za soncam,
bo ličyłasia, što ŭ im možna ŭbačyć uvaskrosłaha Chrysta. Ludzi kazali taksama, što sonca ŭ hety dzień «skača ad radaści».
Samaja lubimaja hulnia na Vialikdzień — bitki.
Stukalisia śviatočnymi jajkami, i pieramožcam akazvaŭsia toj, u kaho jano zastavałasia cełaje («macak»).
Chryščonym dzieciam chryščonyja baćki na Vialikdzień dorać «vałačobnyja» haścincy.
Charakternaja admietnaść mienavita biełaruskaha falkłoru — vałačobnyja pieśni. Zvyčaj abychodzić dvary na Vialikdzień maje vielmi staražytnyja karani. Ličyli, što abychod dvaroŭ vałačobnikami — chłapčukami i dziaŭčatkami — prynosić supolnaści jednaść, a ź joj — i ŭdaču. Padychodziačy pad vokny, vałačobniki śpiavali pieśni, u jakich uschvalali haspadara, haspadyniu, ich synoŭ i dačok. Haspadary, da jakich prychodzili vałačobniki, ščodra dzialilisia ź imi roznymi prysmakami.
Kamientary