Моладзь выходзіць на вуліцы гарадоў па ўсёй Танзаніі, пратэстуючы супраць несправядлівых выбараў.

Сотні людзей загінулі ў Танзаніі за тры дні пратэстаў пасля ўсеагульных выбараў у сераду, заявіла галоўная апазіцыйная партыя краіны, піша Бі-бі-сі.
Прадстаўнік апазіцыйнай партыі «Чадэма» паведаміў агенцтву AFP, што «каля 700» чалавек былі забітыя ў сутыкненнях з сіламі бяспекі; дыпламатычная крыніца ў Танзаніі паведаміла Бі-бі-сі, што ёсць дакладныя доказы гібелі як мінімум 500 чалавек.
Ацэнкі колькасці загінулых розняцца, а адключэнне інтэрнэту па ўсёй краіне ўскладняе праверку даных.
Урад спрабуе паменшыць маштабы гвалту — улады працягнулі каменданцкую гадзіну, каб задушыць беспарадкі.
Дэманстрацыі праходзяць у асноўным сярод моладзі, якая выходзіць на вуліцы гарадоў па ўсёй Танзаніі, пратэстуючы супраць несправядлівых выбараў.
Пратэстоўцы вінавацяць улады ў падрыве дэмакратыі шляхам пераследу лідараў апазіцыі — адзін знаходзіцца ў турме, другога знялі з выбараў па тэхнічных падставах — каб у прэзідэнта Саміі Сулуху Хасан не было канкурэнтаў.
Пратэсты працягнуліся ў пятніцу, калі дэманстранты ў сталіцы краіны, партовым горадзе Дар-эс-Салам праігнаравалі патрабаванні вайскоўцаў спыніць беспарадкі.
Міністр замежных спраў Махмуд Комба Табіт заявіў, што гвалт меў месца ў выглядзе некалькіх ізаляваных інцыдэнтаў і сказаў, што сілы бяспекі дзейнічалі вельмі хутка і рашуча, каб урэгуляваць сітуацыю.
«Мы таксама працягваем атрымліваць паведамленні аб вандалізме», — сказаў міністр, дадаўшы, што адключэнне інтэрнэту было неабходна для выратавання жыццяў людзей.
Журналістам і праваабарончым арганізацыям цяжка праверыць паведамленні аб загінулых, а бальніцы адмаўляюцца прадастаўляць інфармацыю аб ахвярах.
Крыніца ў адной з бальніц Дар-эс-Салама паведаміла, што з чацвярга яна перапоўнена пацярпелымі, і большасць дзяржаўных бальніц горада знаходзяцца ў аналагічнай сітуацыі, а моргі перапоўнены.
Адзін з кіраўнікоў партыі «Чадэма» заявіў, што баіцца за сваё жыццё, паколькі «разня адбываецца ноччу, калі ніхто не можа гэта ўбачыць».
«[Сілы бяспекі] шукаюць усіх нашых лідараў, і некаторым давялося пакінуць краіну. Гэтыя людзі забіваюць беспакарана», — сказаў Джон Кітока, дырэктар партыі па замежных справах і справах дыяспар.
«Мы застаемся занепакоеныя тым, што перадвыбарчы перыяд быў адзначаны пераследамі, выкраданнямі і запалохваннем апазіцыйных дзеячаў, журналістаў і прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці», — дадаў ён.
ААН заклікала сілы бяспекі Танзаніі ўстрымацца ад прымянення празмернай сілы, а міністры замежных спраў Вялікабрытаніі, Канады і Нарвегіі выступілі з сумеснай заявай, заклікаючы ўлады «дзейнічаць максімальна стрымана» і паважаць свабоду выказвання меркаванняў.
У паўаўтаномным архіпелагу Занзібар, які выбірае ўласны ўрад і лідара, кіраўнік, які прадстаўляе кіроўную партыю «Чама Ча Мапіндузі» Хусейн Мвіньі перамог, набраўшы амаль 80% галасоў.
Апазіцыя Занзібара заявіла аб масавых фальсіфікацыях.
Турысты на востраве, па паведамленнях, затрымаліся ў аэрапорце, так як пратэсты на мацерыку і адключэнне інтэрнэту затрымліваюць рэйсы.
Афіцыйныя вынікі павінны быць названыя ў суботу, але чакаецца, што пераможцам аб'явяць прэзідэнта Самію Сулуху Хасан.
Яна прыйшла да ўлады ў 2021 годзе пасля смерці былога прэзідэнта Джона Магуфулі і стала першай жанчынай на чале Танзаніі.
Спачатку Самія атрымала прызнанне за паслабленне палітычных рэпрэсій, але затым палітычная прастора звузілася, а яе ўрад сталі абвінавачваць у пераследзе апанентаў шляхам арыштаў і выкраданняў.
У цяперашніх выбарах планавалі ўдзельнічаць два асноўныя апазіцыйныя кандыдаты — Тунду Лісу, які ўтрымліваецца пад вартай па абвінавачванні ў дзяржаўнай здрадзе, і Лухага Мпіна, якога да выбараў не дапусцілі.
Каментары
"...але затым палітычная прастора звузілася", пераслед апанентаў, фальсіфікацыі на выбарах, рэпрэсіі, забойствы.
Калі змяняецца толькі асоба лідара, а каштоўнасці і падыходы застаюцца, краіна прынцыпова не змяняецца.
Думаць тым, хто расказвае, што дэмакратыя і свабоды ў Беларусі пачакаюць, што без іх нібыта можна часова абысціся, пакуль нацыянальная дзяржава будзе будавацца.
Тым больш класічны ідэал еўрапейскай нацыянальнай рэспублікі аб'ядноўвае абодва падыходы. Яны не супярэчаць адзін аднаму.
Таму, калі гэта была спроба сказаць "вось яны, дрэнныя, сунуць уперад сваю д., а мы насуперак ім будзем пра прыярытэт н.", - то гэта дрэнная спроба. Ілжывая дылема.