«Жыццё пастаўлена на паўзу»: лідар БСДП распавёў, як усёй сям'ёй пайшлі на самаізаляцыю па каранавірусе

Жонка старшыні Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Грамада) Алена Барысава захварэла на каранавірус. «Народная Воля» пацікавілася ў Ігара і Алены Барысавых падрабязнасцямі.

— Ігар, як ваша здароўе?

— Маё нармальна, а вось жонка хварэе. Пачалося з таго, што спачатку яна перастала адчуваць пахі. Дні праз тры-чатыры пачала крыху панікаваць, звярнулася ў паліклініку, там узялі тэст. І праз два дні пацвердзілася, што ў яе каранавірус. Недзе праз дзень падвысілася тэмпература, але не надта крытычна. Яшчэ ў жонкі насмарк, аднак іншых сімптомаў няма. Доктар да нас прыходзіла, паслухала жонку, сказала, што з лёгкімі ўсё нармальна.

— Праблем з дыханнем няма?

— Не.

— А дзеці? У школу ходзяць?

— Не. Інфармацыю амаль адразу пераслалі ў дзіцячую паліклініку, адтуль прыехалі ўзяць у дзяцей тэсты. Яны таксама на самаізаляцыі.

І я падпісаў афіцыйныя паперкі, што сыходжу на самаізаляцыю як кантакт першага ўзроўню. Так што тэсты мы здалі ўсёй сям’ёй.

— Для вас гэта, калі не памыляюся, ужо другі тэст на каранавірус. Першы раз здавалі, калі вярталіся з падарожжа па Амерыцы?

— Не, што вы! Тады па прылёце ў Мінск у аэрапорце ў мяне нават пашпарт не праверылі, бо я з Масквы ляцеў. Ні пра якія тэсты ўвогуле гаворкі не было!

— Бачу, вы аптымістычна трымаецеся, не падаеце духам…

— Ну так. Адзінае, канешне, не надта прыемна адчуваць сябе скаваным, бо нельга выходзіць з дома ад двух да трох тыдняў — у залежнасці ад таго, што пакажуць тэсты.

— Быццам жа скарацілі тэрміны каранціну?

— Самаізаляцыя — два тыдні, а 10 дзён — гэта новая норма для тых, хто вяртаецца з краін з неспрыяльным эпідэміялагічным становішчам.

— Але вы на бальнічным?

— Так, даюць на 21 дзень па каранавірусе, наколькі я разумею…

Жыццё часова нібыта пастаўлена на паўзу. У краму і аптэку хадзіць можна, а больш — нікуды. І перыядычна міліцыя будзе правяраць, як мы выконваем рэжым самаізаляцыі.

— Хвароба — такая штука, якая можа ў любы момант парушыць твае планы.

— Так, хвароба і смерць прыходзяць тады, калі іх чакаеш менш за ўсё. Але ўсё будзе добра, прарвёмся, я перакананы!

Алена Барысава:

— Тэмпература ў мяне была ўвесь час невялікая, каля 37,1, — распавяла Алена Барысава. — Адзінае што — першыя дні адчувала слабасць, нават падумала: відаць, было шмат працы і я проста моцна стамілася. І пахі зніклі. Але зараз яны ўжо паціху вяртаюцца.

— Бачу, што многія людзі неяк расслабіліся, быццам каранавіруса не існуе: і ў магазіны ходзяць без масак, на акцыі пратэсту таксама… Вы захоўвалі меры бяспекі?

— Канешне! Я месцы агульнага карыстання наведвала толькі ў масцы. Ну хіба толькі ў сцяпянскім лесе гуляла з дзецьмі без маскі. У мяне ёсць антысептык-спрэй — ён таксама ўвесь час са мной. І на працы мы апрацоўвалі антысептыкам ручкі дзвярэй, рукі мылі — гэта абавязкова!

— Адным словам, адкуль заляцеў да вас гэты вірус — незразумела?

— Так. І я з верасня не хадзіла на мірныя дэманстрацыі, таму сама здзіўляюся, дзе магла падчапіць хваробу. І нават па магазінах Ігар часцей за мяне ходзіць, я вельмі рэдка.

— Тэст вам рабілі які? Па крыві?

— Не, бралі мазок з носа. Кроў дактары рэкамендуюць здаваць на дзясяты-трынаццаты дзень пасля таго, як хвароба ўжо праявілася. Бо раней ён можа проста не паказаць дакладны вынік.

Дарэчы, з сімптомаў у мяне акрамя насмарку толькі голас крыху змяніўся.

— Я чую: крыху сіпаты… Антыбіётыкі вам прызначылі ці якія іншыя лекі рэкамендавалі?

— Антыгістамінныя прэпараты, бо быў невялікі ацёк носа і горла. «Сінупрэт» яшчэ, і сказалі піць вялікую колькасць вады.

Днямі доктар нават вечарам прыбегла мяне паслухаць, каб ускладненні раптам на лёгкія не пайшлі.

— На камп’ютарную тамаграфію не накіроўвалі?

— На самай справе няма падстаў для КТ, бо ў мяне каранавірус працякае ў форме лёгкай прастуды. У мяне раней была пнеўманія без кашлю, таму я добра ведаю, як тады баліць, якія сімптомы, — зараз нічога такога няма.

— Лічбы па каранавірусе, канешне, у краіне растуць…

— І я, здаецца, разумею, чаму так адбываецца. Напрыклад, я сваіх дзяцей яшчэ на мінулым тыдні ізалявала, калі ў мяне толькі з’явіліся падазрэнні на COVID-19. У школу не пусціла.

На нашу 14-ю паліклініку прыходзіцца да 70 чалавек у дзень з падазрэннем на каранавірус — гэта тыя людзі, да якіх выязджае кавідная брыгада. І справа ў тым, што, пакуль я чакаю выніку тэста на каранавірус, мае дзеці і ўсе члены сям’і (і я таксама!) можам хадзіць і бываць дзе заўгодна! Ніякай забароны няма. Я нават тэлефанавала загадчыцы дзіцячай паліклінікі з гэтым пытаннем. Яна сказала: няма падстаў не пускаць дзяцей у школу. Дык а з маральнага боку: як я аднаго дзіцёнка павяду ў дзіцячы садок, а другую — у школу, калі ў мяне ёсць адпаведныя сімптомы і небеспадстаўнае падазрэнне на каранавірус?!

Больш за тое: папярэджанне аб самаізаляцыі падпісала толькі я, а мае дзеці ўсё роўна могуць хадзіць у садок і школу. Але ж яны жывуць са мной у адной кватэры, мы кантактуем. Мне падаецца, што калі ёсць падставы, калі ўзялі мазкі, то правільна было б пасядзець на ізаляцыі да атрымання вынікаў тэста ўсёй сям’і. І мы, дарэчы, так і зрабілі. Але ж нехта не сябруе з галавой і працягвае наведваць грамадскія месцы. Я і ў паліклініцы пра гэта сказала, і мне — быццам як выключэнне — далі даведку для школы і садка.

Людзі самі разносяць гэтую інфекцыю, і без масак шмат хто ходзіць. Вось таму ў нас і растуць штодзень лічбы па каранавірусе.

— Алена, здароўя вам і ўсёй вашай сям’і!

— Дзякуй!

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0