Nastaśsia Kaściuhova sustrakajecca z komikam Maksimam Kanavałam. Jana raskazała, jak im žyviecca razam
Ekśpiertka pa kamunikacyi, byłaja supracoŭnica ofisa Śviatłany Cichanoŭskaj raskazała pra svaje stasunki sa stendap-komikam i pradziusaram Maksimam Kanavałam, a taksama padzialiłasia receptam ich ščaścia.
«Maks niepadobny da tych, z kim ja paravałasia raniej»
Nastaśsia pryznajecca, što jaje papiarednija adnosiny skončylisia jašče ŭ Biełarusi. Paśla była praca na ofis Śviatłany Cichanoŭskaj i hramadskaja dziejnaść, jakija drenna spałučalisia z mahčymymi ramantyčnymi znosinami.
Za čatyry hady, kaža jana, było dastatkova času, kab lepiej razabracca ŭ sabie. Tak jana zrazumieła, što mocna źmianiłasia — u tym liku ŭ padychodzie da stasunkaŭ.
«Maks niepadobny da tych, z kim ja była ŭ pary raniej. Tamu što raniej dla mianie stasunki byli ŭ pieršuju čarhu dla niejkaha emacyjanalnaha pieražyvańnia, pryhody, kab było troški dramy. Usio było supier, mnie padabałasia».
Ale, tłumačyć Nastaśsia, z hadami padychod źmianiŭsia. Z Maksimam Kanavałam jany ŭ pieršuju čarhu siabry, jakija mohuć parazmaŭlać ab usim i padtrymać adno adnaho.
«Nam adno z adnym cikava rabić što b to ni było — i durycca, i vandravać, i abmiarkoŭvać niejkija surjoznyja rečy, i chadzić na ramantyčnyja spatkańni. Heta taki partnior pa žyćci, čym by my ni zajmalisia.
Budučy adno z adnym u stasunkach, my šmat što sami daviedalisia pra ich. Dla hetaha akazałasia dastatkova być maksimalna adkrytymi, nie stavić [na pieršy płan] niejkija asabistyja kryŭdy, eha», — kaža dziaŭčyna.
Paznajomilisia maładziony jašče ŭ 2023 hodzie — Kanavał byŭ scenarystam dla adnaho z pracoŭnych prajektaŭ Nastaśsi. Jany kala hoda siabravali, a ŭ pačućciach pryznalisia nie adrazu — pieražyvali, ci simpatyja ŭzajemnaja.
Navošta para bjecca na draŭlanych miačach?
Jašče adna reč, jakaja źmianiłasia dla Nastaśsi ŭ paraŭnańni ź minułymi adnosinami, — sumiesnaje žycharstva. Apošni raz jana žyła z partnioram 10 hadoŭ tamu, kali jašče była ŭ šlubie. Za hety čas jana zvykłasia da asabistaj prastory, palubiła pravodzić čas adnoj. «Zdavałasia, što heta samaabmiežavańnie — žyć z kimści», — tłumačyć jana.
Ale praz toje, što adnosiny z Maksimam akazalisia niepadobnymi da ŭsiaho, što było raniej, dziaŭčyna pabačyła sens žyć razam.
«My niejak zaiknulisia pra źjechacca. Ja Maksu kažu, što zvykła žyć adna, i jon viedaje, što mnie patrebna asabistaja prastora. Navat kali ja i hatova źjechacca z kimści ŭpieršyniu za šmat hadoŭ — heta pavinna być kvatera bolšaja, dzie pavinien być niejki kabiniet. Kažu, što my žyviom u Varšavie, heta doraha, tamu abmiarkujem heta jak-niebudź potym».
Ale cudoŭnym čynam usio skłałasia — znajomy Nastaśsi mienavita tady źjazdžaŭ sa svajoj kvatery, jakaja była bolšaj, pryhažejšaj, tańniejšaj i navat bližejšaj da centra.
«Ja pryjechała pahladzieć hetu kvateru i zrazumieła, što ŭsio — heta znak, što treba źjazdžacca. Situacyja nie mahła skłaścisia bolš udała».
Para dzielić chatnija abaviazki — pa słovach dziaŭčyny, Kanavał pačaŭ hatavać, čaho raniej nikoli nie rabiŭ. Nastaśsia bajałasia, što budzie pastajanna adčuvać stres ad taho, što z kimści žyvie, ale hetaha nie adbyłosia. Hałoŭnaje, zaŭvažaje jana, umieć ab usim damovicca.
«Ja ŭ pryncypie zajmajusia ŭsiakimi dyjałohavymi prajektami, u tym liku ŭ palityčnym poli. Tamu dla mianie ŭmieńnie adno adnaho čuć i adno z adnym damaŭlacca — klučavaja kaštoŭnaść, vakoł jakoj majo žyćcio vybudoŭvajecca. Tut pracuje taksama — my prosta ŭmiejem damaŭlacca».
Kab svarki, jakija redka byvajuć, nie byli takimi surjoznymi, para prydumała padčas ich bicca draŭlanymi katanami — heta japonskija miačy daŭžynioj kala mietra. U nieparazumieńniach Maksim čaściej pryznaje pamyłki.
«U pracy mnie davodzicca vielmi šmat kantralavać svaje emocyi, tamu ja trochi bolš sabie dazvalaju ich u stasunkach. Usio ž taki čałaviek, jakomu ja daviaraju, mahu rassłabicca, papsichavać», — kaža Nastaśsia.
U jaje taksama jość syn — jon žyvie i z maci, i z tatam pa čarzie. Padletak z Maksimam u dobrych adnosinach.
«Jany razam u łahier jeździli hetym letam, jany ahułam absalutna dobra stasujucca. Dla mianie toje, jakija stasunki ŭ Maksa sa Lvom (syn Kaściuhovaj. — NN), jak jany ŭzajemadziejničajuć, jak u ich atrymałasia vybudavać ciopłyja davierlivyja adnosiny — tłusty markier i pakazalnik jakaści hetych stasunkaŭ».
«Čytajem adno adnamu lekcyi»
Razam maładziony prydumlajuć dla siabie roznyja niezvyčajnyja aktyŭnaści: akramia ahulnych vandrovak, hatoŭki ježy, sportu i hulni ŭ šachmaty jany ładziać adno dla adnaho lekcyi, na jakija časam prychodziać ich siabry.
«My čytajem adno adnamu lekcyi, tamu što raźbirajemsia ŭ roznych rečach, my ŭ prafiesijanalnym płanie realna vielmi roznyja ludzi. Niahledziačy na toje, što Maks — stendap-komik, scenaryst, pradziusar, u jaho bolš technična zatočany mozh, jon raźbirajecca ŭ matematycy, va ŭsiakich teoryjach imaviernaści i inšych rečach. U mianie bolš humanitarna zatočany mozh — sacyjalnyja navuki, fiłasofija, psichałohija, kamunikacyja».
Taksama para stvaryła dla siabie jašče adnu tradycyju — piknik na rejkach. Kala kvatery, dzie jany žyvuć, jość čyhunačnaja stancyja, jakaja mała vykarystoŭvajecca, tam amal nikoli niama ludziej.
«My tam raskłali pled, pakłali ŭsialakaj ježy, pienistaha vina. I voś tak voś siadzieli, boŭtali nahami nad rejkami, słuchali muzyku. I heta niejak vielmi dziŭna i kruta było, zusim niezvyčajna», — zhadvaje Nastaśsia.
«Daviałosia samoj stać hryn-ściaham u stasunkach»
«Mianie časta pytajuć, jak tak atrymałasia, što ŭ ciabie taki hryn-ściah u stasunkach? Jak ja žartuju, jon nastolki zialony, što nasuprać jaho možna zdymać niejkija šou, jak na chramakiei.
Adkaz prosty: dla hetaha daviałosia stać hryn-ściaham samoj u stasunkach. Časta možna pabačyć niejkija parady psichołahaŭ ci koŭčaŭ ab tym, što kab pasavać čałavieku, jakoha vy chočacie sustreć, treba samomu stać takim čałaviekam. Heta nasamreč praŭda.
Jak tolki ty pierastaješ zajmacca stvareńniem patrabavańniaŭ da inšaha čałavieka, jakoha chočaš sustreć, pačynaješ źviartać uvahu na siabie i na pryčyny, pa jakich atrymlivajecca, što ŭ ciabie byli tyja stasunki, što byli. Ja čałaviek ščaślivy ŭ płanie adnosin, nie mahu skazać, što ŭ mianie byli choć adny drennyja adnosiny. Jany ŭsie byli ašałamlalnyja, ale na rozny ŭzrost, na rozny ŭzrovień stałaści.
Heta ŭ abodva baki spracavała — Maks mnie kaža, što jon taksama ŭ inšych svaich stasunkach takim nie byŭ».
Źnikłuju ŭ Mjanmie Vieru Kraŭcovu znajšli miortvaj6
Źnikłuju ŭ Mjanmie Vieru Kraŭcovu znajšli miortvaj
«Ja ich ni pra što nie prasiŭ i tym bolš — vysyłać mianie z radzimy». Departavanyja palitviaźni rezka adkazali Kavaleŭskamu. Nie abyšłosia biez abrazaŭ4242
Kamientary
Daj Boh vam kachańnia, Nastaśsia i Maks. Daj Boh vašaj siamje ščaścia ŭ zamiežžy.
A Nastaśsia, Anastasija, Nastia i Nasta - eto odno i to žie. Ili eto oni tak siebia oŝuŝajut?