Cichanoŭskaja: My ź Siarhiejem nie kankurenty, a historyju z admienaj intervju CNN razdźmuli

— Jak z taho času, jak Siarhiej vyjšaŭ na volu, źmianiłasia vaša palityčnaje, sacyjalnaje, asabistaje žyćcio?

— Ja nie mahu skazać, što niejak źmianiłasia palityčnaje žyćcio, tamu što Siarhiej razumieje maju rolu, jon jaje nie sprabuje źmianić. Zrazumieła, što jamu treba jašče trošački času, kab znajści svajo miesca, tamu što jość vialikaja prablema, što ludziam, jakija trapili ŭ turmu ŭ 2020‑m hodzie, treba čas uśviadomić, što prajšło ŭžo piać hadoŭ, pamianiaŭsia kantekst, pamianiałasia hieapalityčnaje stanovišča.

Siarhiej litaralna siońnia vydaŭ videa «100 dzion paśla źniavoleńnia», dzie jon pryznaje, što pačaŭ dziejničać paśpiešliva i zrabiŭ niekalki pamyłak. I jamu jašče treba šmat čaho daviedacca, niemahčyma [tak chutka] piać hadoŭ achapić i zrazumieć, što dzie było, što jak adbyvałasia. Ale my jaho pacichu navučajem, raskazvajem, bo dla palityki taksama patrebny dośvied.

I tut treba vybrać svoj šlach — albo ty pracuješ u miedyja, i tady ty možaš havaryć ad dušy ŭsio, što chočaš, bo ŭ nas niama cenzuravańnia miedyja, albo ty palityk, i tady ty pavinien dumać pra nastupstvy svaich słoŭ i pavinien havaryć zhodna z abstavinami. Heta jaho šlach. Ja pobač, dapamahaju jamu.

Što tyčycca doma — doma my siamja. U nas było paru niaznačnych kanfliktaŭ na fonie «ty navošta heta skazaŭ, tak niapravilna, navošta ty pakryŭdziŭ biełarusaŭ?», i my vyrašyli, što my nie pieranosim dadomu palityku, my doma siamja, my doma ź dziećmi. Viadoma, nie zaŭsiody atrymlivajecca, ale my vielmi starajemsia, tamu što ŭ cełym abstanoŭka ŭ palityčnym poli vielmi niervovaja, i možna da biaskoncaści spračacca i dyskutavać.

I ja taksama dla siabie tak padumała: ja kali była adna, bieź Siarhieja, usio adno prychodziš dadomu — pracuješ, ź dziećmi, kazku čytaješ — a ŭsio roŭna ŭ dumkach i z palitviaźniami, i pa pracy — i toje treba zrabić, i heta. Napeŭna, treba i mnie dać sabie čas być pobač z mužam i nadavać jamu šmat uvahi, čaho jamu nie chapała ŭsie hetyja piać hadoŭ.

Tamu, z adnaho boku, stała lahčej, z druhoha, našy siły, napeŭna, padvoilisia, my adzin adnaho padtrymlivajem.

— Vy kažacie: z adnaho boku, stała lahčej. A z druhoha?

— Stała składaniej, bo ja adčuvaju adkaznaść i za šlach Siarhieja taksama, kali jon siabie šukaje. I kali jon robić pamyłki, usio roŭna nas niejki čas, asabliva spačatku, usprymali jak adno cełaje i ŭsio adno pytalisia ź mianie. Ale čym bolš samastojnym stanovicca Siarhiej, tym, viadoma, mienš nas źviazvajuć u adno cełaje.

Jon zaŭsiody sam zajaŭlaje: «Ja nie pracuju ŭ Ofisie, ja asobnaja struktura, asobnaja jačejka, asobny čałaviek, nie treba nas źmiešvać u kuču». Ale heta taksama svojeasablivy šlach.

Znoŭku treba i pryvykać adzin da adnaho. Jon vyjšaŭ z turmy, viadoma, nie złamanym, jon taki ž enierhičny, u jaho šmat prajektaŭ u hałavie, i jon uvieś čas u pracy, zaniaty. Ja kažu: «Davaj doma supakoimsia, ź dzietkami mulcik pahladzim». Nu, pakul tak, usio troški chaatyčna, ale jano ŭsio pryjdzie ŭ normu.

— Heta značyć, vy duet, vy tandem ci vy pakul nie viedajecie?

— My vidavočna nie ŭ kankurencyi. U siamji my dakładna tandem. Na palityčnym poli Siarhieju pakul jašče treba vyznačycca, kab zrazumieć, chto my ŭ adnosinach adzin da adnaho.

— Vy nie škadujecie, što admovilisia ad intervju na CNN?

— Nasamreč tak hetuju historyju razdźmuli. Tam byŭ šerah abstavin, jakija pryviali da hetaha momantu. I, mahčyma, dzieści ja nie mieła racyi, tamu što dla Siarhieja hety strym byŭ važny. Ja paabiacała pryjści, i ja jaho płany razburyła. Ale zrazumieła, što być u suśvietnych ŚMI — heta vielmi važna.

Takaja voś u mianie ciapier, viedajecie, rola — albo ty z mužam, albo ty robiš svaju palityčnuju pracu. I ŭ momancie nie zaŭsiody zrazumieła, što pravilniej. My taksama vučymsia, i Siarhiej vidavočna nie chacieŭ, kab heta vyhladała tak, jak heta vyhladała, jon vielmi mocna pieražyvaŭ z hetaj nahody, ale my spravilisia.

— Jak vy bačycie vašu palityčnuju budučyniu — razam, asobna? Čaho vy naohuł žadajecie ŭ hetych adnosinach?

— Ja žadaju viarnucca dadomu i žyć u Biełarusi. Užo ŭ jakoj roli — napeŭna, heta druhasna. Ja razumieju nabyty vopyt, nabyty ŭzrovień kantaktaŭ u śviecie i svaju vahu. I kali treba budzie słužyć Biełarusi i dalej u luboj jakaści, to, viadoma, ja budu, tamu što ja hipieradkazny čałaviek, vielmi. I kali treba budzie, ja budu praciahvać.

Pakul my za miažoj, to ja rablu toje, što ja pavinna rabić, pakul jość siły — i fizičnyja, i maralnyja. Siarhiej — tut zaležyć ad taho, jaki šlach jon abiare. Jon nie vielmi dypłamatyčny čałaviek, dla dypłamatyi jon vidavočna nie padychodzić. Ale, mahčyma, nam patrebnyja takija jarkija palityki, niepradkazalnyja, u nas takija ŭ śviecie jość.

Pahladzim, ja nie chaču źviazvać našu budučyniu ź Siarhiejem tolki z palitykaj, pa-roznamu moža skłaścisia žyćcio.

• 7
• 0
• 2
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0