Minski Teatr lalek nie paśpieŭ anansavać premjeru pa Bykavu, jak kvitki na červień i lipień razabrali
Staličny Teatr lalek anansavaŭ premjeru — śpiektakl «Chutar» pavodle znakamitaj apovieści Vasila Bykava «Znak biady». Siońnia teatr apublikavaŭ afišu z hetym i inšymi śpiektaklami na červień-lipień — kvitki na ich razabrali mienš čym za hadzinu. Vakantnymi zastalisia tolki niešmatlikija miescy ŭ zali na dziciačyja pastanoŭki.
«Nu, jak takoje moža być? Paŭhadziny tamu apublikavali afišu. I ŭžo niama kvitkoŭ ni na adzin śpiektakl ni ŭ červieni, ni ŭ lipieni», — skardziacca ŭ sacsietkach teatra ludzi.
«Praz 34 siekundy paśla taho, jak na sajcie źjaviłasia afiša, sajt loh», — narakajuć inšyja.
«Jak ža pryjemna adčuvać, što budzie novy šedeŭr, jaki ty nie bačyŭ u teatry lalek!», — iranizujuć trecija.
Jość i tyja, chto trapiŭ u lik ščaśliŭcaŭ, paśpieŭšy ŭchapić kvitki, čym ciapier vychvalajucca ŭ storyz:
Dla tych ža, kamu z pakupkaj nie pašancavała, zastajecca jašče adna opcyja: nabyć toje, što zastajecca ŭ kasie, u tym liku na prystaŭnyja kresły, kvitki na jakija pradajucca ŭ dzień pakazaŭ.
Masavy ažyjataž na śpiektakli minskaha teatra lalek — sprava nie pieršych dzion. Kiraŭnictvu navat pryjšłosia apraŭdvacca, čamu jany nie mohuć zadavolić popyt usich achvotnych.
Pavodle słoŭ dyrektarki teatra, prablema z kvitkami praciahvajecca ŭžo hod, i jana tolki abvastrajecca. Jaje ŭžo pasprabavali vyrašać, dadaŭšy bolšuju kolkaść paŭtoraŭ u afišu, a taksama pierastaŭšy zahadzia paviedamlać pra pačatak prodažaŭ — kab paźbiehnuć napružańnia, ale ŭsio daremna.
Akramia samich fanataŭ teatra, sajt atakujuć i boty, pierakupy, jakija paśla pierapradajuć kvitki pa zavyšanych koštach.
Dadatkova ŭ teatry praviarali mahčymaść pravodzić śpiektakli na bolš bujnych placoŭkach (na 500—700 miescaŭ), ale i tut vynik byŭ niaŭdały: pry takich pamierach załaŭ z zadnich šerahaŭ nie budzie bačna lalek. Hrać jašče čaściej akciory nie zmohuć fizična, tamu pakul prablema zastajecca niavyrašanaj: popyt zadavolić nie atrymlivajecca.
U minskim teatry lalek raskazali, čamu ŭžo hod nie mohuć zadavolić popyt hledačoŭ na kvitki
Pa kvitki na jaho śpiektakli hadzinami stajać u čerhach. Intervju z novym režysioram Teatra lalek
Hałoŭnym režysioram Lalečnaha teatra staŭ Jaŭhien Karniah — čamu jaho možna ličyć adnoj z asnoŭnych zorak biełaruskaha teatra prosta ciapier?
«Byli tyja, chto pryjechaŭ a 6-j ranicy». Minčuki vystrailisia ŭ vializnuju čarhu, kab nabyć kvitki ŭ teatr
Ciapier čytajuć
«Ruki preč ad sasisačak!». U sacsietkach horača abmiarkoŭvajuć baraćbu Łukašenki z kavaj na zapraŭkach. Niekatoryja zaklikajuć dziejničać bolš žorstka1919
Kamientary
[Zredahavana]