Pra heta parazvažali komiki i scenarysty Alaksandr Kalinkin i Maksim Kanavał.
U novym vypusku jutub-kanała Alesia Čachoŭskaha «Biełaruski vajb» Maksim Kanavał zaŭvažyŭ, što pra biełarusaŭ zaŭsiody kazali jak pra dobrych aŭtaraŭ:
«My možam niedzie akciorski nie daciahvać, ale zaŭsiody biełarusy adroźnivalisia svaimi vielmi dobrymi tekstami. Bo navat kali my biarom KVZ-kamandu BDU, kamandu «ČP», u ich zaŭsiody była ščylnaść tekstu. I kali navat tam niejkija kamandy brali skokami-tancami, biełarusy vychodzili — žart, žart, žart, «Da pabačeńnia, sustreniemsia ŭ finale».
Alaksandr Kalinkin pahadžajecca: «Ja zaŭvažyŭ heta ŭ Kijevie. Ja byŭ na «Raśśmiašy komika» i chadziŭ pa mikrafonach u Kijevie. Mnie padavałasia, što Kijeŭ bolš vialiki horad, što tam budzie vyšejšy ŭzrovień kamiedyi. (…) Adzinuju roźnicu, što ja zaŭvažyŭ — što my bolš tekstaviki, i toje, što ŭ nas nie tak šmat alternatyŭnaj kamiedyi.
My pa kłasicy vychodzim — prosta mikrafon, stojka i žartujem. A ŭ Kijevie šmat ludziej, jakija tancujuć, vychodziać z repryzami, minijaciurami. Kali ty prychodziš na minski mikrafon, ty razumieješ, što roźnica ŭ hetym zaklučajecca».
«Tam šukali mietakamiedyju, jak jašče možna rabić na scenie. A ŭ Biełarusi, kali ja pryjazdžaŭ, naprykład, vystupać u Minsk, to tam tak kłasična śmiešnyja ŭsie», — dadaŭ Maksim Kanavał pra roźnicu farmataŭ humaru ŭ Kijevie i Minsku.
Na jaho pohlad, hetaja roźnica moža być źviazana z tym, «što my nie takija pa charaktaru adkrytyja, nie takija emacyjnyja, jak ukraincy, moža, niedzie nie chapaje śmiełaści».
Komik dapuskaje, što na tradycyju biełaruskaha humaru paŭpłyvali i histaryčnyja abstaviny:
«Mahčyma, heta była naša zbroja suprać usich hetych abstavin, ź jakimi sutykałasia naša kraina. My vypracavali niejki taki pancyr u vyhladzie hetaha našaha biełaruskaha humaru».
Najlepšyja biełaruskija stendapiery — chto jany?
«Humaru ja nie hublaju. Heta mahčymaść rabić lepšymi dni abo chviliny dla kahości». Hutarka z Alenaj Zuj-Vajciachoŭskaj
«ČynČyny ŭ mundzirach». Zapuścili antyvajenny satyryčny sieryjał
Rasiejcy nie zrazumieli tłustaha humaru biełaruskaha skietča. Tvitar kipić
Praź dzieviać miesiacaŭ paśla vyzvaleńnia pamior palitviazień Valeryj Bohdan7
Kamientary
Ŭpicca kroŭju svajoj nie spadziejsia!
Možaš serca rvać, vyci i klikać,—
Možaš z serca svajho mołat vykuć,
Tolki ŭdaryć nie śmiej im, a śmiejsia!
Śmiejsia śmiecham-syčeńniem praz skrohat
Pieradśmiertny zuboŭ i raśsiejsia
Ŭ hraź žyćcia, ŭ piekła Dantava rohat!
Kab až kości ŭstrasaŭ dziki drohat,—
Na paciechu ślapoj dzičy, śmiejsia!
*
Vyryvaj ź siabie žyłu pa žyle,
Vi ŭ viaroŭku, ŭ piatlu i pavieśsia,
I, pakul u ziamlu nie zaryli,
Choć duch budzie šypieć u biaśsilli,—
Na svaich visi žyłach i śmiejsia!
Śmiejsia śmiecham-skavytam viadźmačym,
U vichrovym paśviście raźviejsia,
I nad śvietam raźjušanym, śpiačym,
Nad žyvymi trupami i płačam
Ty łunaj, vočy rvi sabie... j śmiejsia!
*
Cha-cha-cha-cha! Dušu svaju vyni,
Pałažy na dałoń i nadziejsia,
Što pavierać tabie, što nie zhinie
Ŭsia prysiaha tvaja ŭ čornaj cinie
Pierasudaŭ ludskich... Cha-cha! Śmiejsia!
Śmiejsia śmiecham — chrypieńniem bydlaci
Ź pierarezanym horłam, i hrejsia
Ŭ hetym chrapie skroź stohn i praklaćcie,
I nie važsia da serca ŭzdychaci,
Łaski ždać... Choć kryvioju, a śmiejsia!