Byłyja artysty Kupałaŭskaha teatra, jakija ŭžo čaćviorty hod vymušanyja znachodzicca ŭ vyhnańni i staviać śpiektakli na roznych placoŭkach, pačali šukać sabie pastajanny budynak u Varšavie. Pra toje, jak idzie praces, raskazaŭ były dyrektar teatra, ciapierašni namieśnik kiraŭnicy Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta Biełarusi Pavieł Łatuška.
Pavodle słoŭ Łatuški, u śniežni i studzieni adbylisia sustrečy z pradstaŭnikami polskaj ułady, na jakich abmiarkoŭvałasia stvareńnie placoŭki ŭ Varšavie dla biełaruskich teatralnych dziejačaŭ, vymušanych pakinuć Biełaruś. Kanceptualna jana bačycca jak placoŭka dla ŭsich teatralnych kalektyvaŭ, jakija znachodziacca ŭ Polščy.
«Kupałaŭcy» ahledzieli ŭžo dva pamiaškańni, ale jany im nie padyšli. Pieršaje nie adpaviadaje techničnym patrabavańniam dla raźmiaščeńnia teatralnaj placoŭki, a pa druhim akurat idzie praces abmierkavańnia mahčymaści adpaviednaj adaptacyi pamiaškańnia.
Pavodle słoŭ Łatuški, padčas sustrečy z prezidentam Varšavy Rafałam Tšaskoŭskim byŭ atrymany dakładny mesedž, što nieabchodna vyznačyć stratehičnyja nakirunki, pa jakich horad moh by akazvać dalejšuju padtrymku pradstaŭnikam biełaruskaj nacyjanalnaj kultury, i adnym z takich nakirunkaŭ akurat i pavinna stać stvareńnie ŭ Varšavie biełaruskaj teatralnaj placoŭki. Takuju ideju padtrymlivaje i maršałak Sienata Polščy Małhažata Kidava-Błońska.
Ciapier čytajuć
«Pra sustreču Łuku zaŭsiody prasili pieradać Pucinu». Šuster raskazaŭ, jak Łukašenka prapanoŭvaŭ svaje pasłuhi amierykancam9
Kamientary
A da hetaha dzie jon byŭ? Čamu nijak nie dapamoh?