Stała viadoma, što płanujuć zrabić z tramvajnymi rejkami na vulicy Kastryčnickaj u stalicy.
Da 2015-ha hoda pa vulicy Kastryčnickaj kursiravaŭ tramvajny maršrut № 2. U kancy svajho isnavańnia jon rabiŭ ličanyja rejsy ŭ dzień, pryčym tolki ŭ hadzinu pik. Maršrut byŭ vielmi karotki — da płoščy Miaśnikova.
«Dvojku» admianili paśla taho, jak była zakryta dla ruchu linija naziemnaha rejkavaha transpartu na čyhunačny vakzał. Padčas ramontu tramvajnych šlachoŭ pavarot na vuł. Kastryčnickuju byŭ razabrany.
— Staryja tramvajnyja šlachi pakinutyja, bo my chočam u pierśpiektyvie abstalavać u hetym miescy konku, — paviedamiŭ «Minsk-Navinam» kiraŭnik administracyi Leninskaha rajona Minska Raman Mielnik. — Miarkuju, pakatacca ŭ vahonie na konnaj ciazie spadabajecca jak minčanam, tak i haściam stalicy. Heta dadaść kałarytu ŭ styl Kastryčnickaj vulicy.
***
Minskaja konka dziejničała z 1892 pa 1928 hady (ź pierapynkam z 1918 pa 1921 hod u suviazi z vojnami). Da studzienia 1913 hoda ŭ absłuhoŭvańni minskaj konki było 99 koniej. U śpiecyjalnaj stajni na vulicy Bazarnaj byli koniuchi i vieterynary. U 1921 hodzie mielisia dva vahonnyja parki, adzin ź jakich znachodziŭsia na vulicy Bazarnaj, 170 koniej i dźvie haspadarki dla absłuhoŭvańnia najaŭnaj majomaści — u Ludamoncie i Michałovie. Minskaja konka spyniła isnavańnie ŭ 1928 hodzie ŭ suviazi z puskam elektryčnaha tramvaja.
Ciapier čytajuć
«My kidali kamiani, kab jany nie ŭźlatali». Adnym z tych, chto sprabavaŭ spynić drony, što vylatali z fur, byŭ biełarus Anton46
Kamientary
Ili prietienduješ na rabotu?)