«Ničoha nie paŭtarajecca adnolkava, niemahčyma prosta viarnuć minułaje». Vyjšła treciaja častka biełaruskamoŭnych «Chronik Narnii»
Vyjšaŭ pa-biełarusku raman «Prync Kaśpijan» Kłajva Stejpłza Ljuisa. Heta doŭhačakanaja treciaja častka znakamitych «Chronik Narnii» paśla «Plamieńnika čaraŭnika» i «Lva, viadźmarki i harderoba», jakija vyjšli pa-biełarusku raniej. Novaje vydańnie prezientavaŭ u fejsbuku pierakładčyk Andrej Strocaŭ.
U mianie akramia Vadochryšča zaraz jašče adno śviata — ja nie samotny i knihu maju. Narešcie vyjšaŭ «Prync Kaśpijan» Kłajva Stejpłza Ljuisa ŭ maim biełaruskim pierakładzie. Heta doŭhačakanaja treciaja častka biełaruskamoŭnych «Chronik Narnii» paśla «Plamieńnika čaraŭnika» i «Lva, viadźmarki i harderoba». Pavodle paradku pieršaj publikacyi ŭ 1951-m heta była druhaja kniha «Chronik». Mienavita jana z asobnaj kazki pieratvaryła ich u suśvietna viadomuju sieryju.
«Prync Kaśpijan» raspaviadaje pra viartańnie dadomu, pra vyzvaleńnie i adnaŭleńnie Narnii. Kniha davoli zaŭvažna adroźnivajecca ad pieršaj — «Lva, viadźmarki i harderoba». Tut paŭstajuć novyja pytańni.
Mifałahična-kazačny śviet kanfliktuje z čałaviečym, lehienda sutykajecca z histaryčnym realizmam i palityčnym cynizmam. Ale vyśviatlajecca, što i čaroŭny śviet daloka nie biezzahanny. Adna z tem knihi — ničoha nie paŭtarajecca adnolkava, niemahčyma prosta viarnuć minułaje.
Naprykancy historyi paŭstaje zusim novy ład, jaki mała chto z hierojaŭ zdolny ŭjavić sam. Ale varta być hatovymi da niečakanaściaŭ i ździŭleńnia.
Sam pierakład ja zrabiŭ užo dosyć daŭno — u 2018 hodzie. Heta byŭ pieršy dośvied pierakładu vialikaha mastackaha tekstu — niaprosty, ale zachaplalny. Heta było tym bolš radasna, što «Chroniki Narnii» — adna z samych pieršych historyj u maim žyćci, što zajmaje asablivaje miesca ŭ maim sercy.
Niadaŭna, atrymaŭšy sihnalny asobnik knihi, ja pračytaŭ jaje za adzin dzień — i heta było vielmi niezvyčajnaje adčuvańnie.
Z adnaho boku, ja paśpieŭ zabyć asobnyja detali siužeta i paradak padziejaŭ. Ź inšaha boku, ja paznavaŭ kožny skaz, bo ŭ peŭnym sensie sam jaho i napisaŭ. Z toj pary nie raz davodziłasia pierakładać roznyja teksty, ale nie mastackija, i ja spadziajusia adnojčy da hetaha viarnucca.
Chaču asobna padziakavać Alaksieju Šeinu, jaki prapanavaŭ mnie zaniacca hetym pierakładam. Vinšuju z novaj knihaj usiu kamandu redaktaraŭ i vydaŭcoŭ, a taksama ilustrataraŭ Ładu Ciškovu i Ramana Sustava, dziakujučy jakim kniha jašče i vielmi pryhožaja. I, viadoma, vinšuju ŭsich budučych čytačoŭ!
Kupić «Prynca Kaśpijana» ŭžo možna ŭ minskaj «Akademknizie», a chutka jana budzie i ŭ inšych kramach, u tym liku anłajn. Usia infarmacyja musić być u instahramie «Knižny ryś».
Ciapier čytajuć
Učora Minsk znoŭ zatapiła. Čamu stalica nie hatovaja da daždžoŭ?2
Kamientary