U 1986—1990 hadach Viarcinski byŭ hałoŭnym redaktaram «Litaratura i mastactva». U toj čas na jaje staronkach źjaviłasia mnostva artykułaŭ pa historyi i kultury Biełarusi, u tym i artykuł Zianona Paźniaka i Jaŭhiena Šmyhalova pra Kurapaty.
Anatol Viarcinski naradziŭsia ŭ 1931 hodzie ŭ sialanskaj siamji, skončyŭ adździaleńnie žurnalistyki BDU. Pieršy zbornik paezii («Pieśnia pra chleb») vyjšaŭ u 1962 hodzie.
U tym samym hodzie Anatol Viarcinski pierajechaŭ u Minsk i pačaŭ supracoŭničać z hazietaj «Litaratura i mastactva». U 1986—1990 hadach byŭ jaje hałoŭnym redaktaram.
Z 1990 pa 1995 hod byŭ deputatam Viarchoŭnaha Savieta Biełarusi, namieśnikam staršyni pastajannaj Kamisii pa pytańniach hałosnaści, srodkaŭ masavaj infarmacyi i pravoŭ čałavieka. Uvachodziŭ u skład kamisii, jakaja raspracoŭvała tekst biełaruskaj Kanstytucyi.
Za knihu publicystyčnych natatak «Ńju-jorkskaja sirena» Anatol Viarcinski byŭ u 1988 hodzie ŭhanaravany Dziaržaŭnaj premijaj imia Janki Kupały, a ŭ 2010 hodzie za vysoki ŭkład u biełaruskuju litaraturu staŭ łaŭreatam premii «Załaty apostraf» ad redakcyi časopisa «Dziejasłoŭ».
Ciapier čytajuć
«Usio tak ci inakš budzie vyrašacca na poli boju». Čym budzie zajmacca novaja kiraŭnica Misii demakratyčnaj Biełarusi va Ukrainie?12
Kamientary