Łukašenka raśpiakaje jeŭrapiejskuju viertykal

Na pieršy pohlad, Łukašenka zaraz na hrebieni tryumfu. U intervju Rejter, frahmienty jakoha pierakazvajuć u aŭtorak biełaruskija ahienctvy, jon nazvaŭ brusielskich čynoŭnikaŭ hałavaciapami, abvinavaciŭ zachodnikaŭ u tym, što jany pieratvaryli ekanomiku ŭ kazino, i vydaŭ sakret, što niekatoryja apazicyjaniery prosiacca na pracu va ŭrad.

Sapraŭdy, dypłamatyčny praryŭ u Jeŭropu choć i zaciahnuŭsia na šmat hadoŭ, ale daŭsia, ličy, małoj kryvioju. Pašenciła: letašniaja vajna na Kaŭkazie, bojaź niepradkazalnaj Rasii prymusili Brusiel paśpiešliva lapić prajekt «Uschodniaha partniorstva». De-fakta — prymać kancepcyju «prahmatyčnaha dyjałohu», što daŭno nakidaŭ Minsk.

Bieź Biełarusi ideja «Uschodniaha partniorstva» łopajecca jak mylnaja burbałka. Niekatoryja palitołahi miarkujuć, što mienavita pad Biełaruś prahrama i prymałasia, bo što da inšych krain ułučanaj ŭ jaje postsavieckaj šaściorki, to tam u Jeŭraźviazu jość inšyja padviazki.

Nu jak tut nie pakpić ź jeŭrapiejcaŭ? Što, maŭlaŭ, sieli ŭ haloš, hałavaciapy, sa svajoj dubovaj palitykaj izalacyi dy padvojnych standartaŭ? Dapiali narešcie, što taki mocny arešak vam nie pa zubach?

I kali raniej Łukašenka nie sastupaŭ patrabavańniam Jeŭropy, to zaraz, na chvali tryumfu, zdajecca, tym bolej niama sensu davać słabinu, vytancoŭvać. Palitołah Valer Karbalevič z hetym, adnak, nie zusim zhodny.

Biezumoŭna, adznačaje jon, varta było čakać, što z praryvu ŭ Jeŭropu biełaruski kiraŭnik vyciśnie maksimum pijaru. Ale nie usio tak adnaznačna.

«Raniej u Łukašenki nie było tormazu, a ciapier niejki tormaz — u vyhladzie dumki, a što ž na heta skaža Zachad, — źjaviŭsia, — miarkuje ekśpiert. — Jon ža choča źjeździć i jašče kudy-niebudź u Jeŭropu, akramia Ryma». Tamu naviersie lepiej buduć uzvažvać, ci varta, naprykład, brutalna razhaniać niejkuju akcyju, ličyć Karbalevič.

Adnak u Prahu biełaruski aficyjny kiraŭnik nie lacić — pra heta narešcie abvieščana aficyjna. I heta taja łyžka dziohciu, što atručvaje miadovy smak dypłamatyčnaha tryumfu.

Šerah analitykaŭ robiać vysnovu, što tut na karyść varyjantu «nie lacieć» spracavała nie stolki zaściaroha abstrukcyi ŭ češskaj stalicy, kolki ruka Maskvy. U tym sensie, što jana mahła b stać mieniej ščodraj. Va ŭsiakim razie, maskoŭskija palitołahi prazrysta namiakali, što Kreml moža zakrucić kranik, kali flirt Łukašenki ź Jeŭropaj zojdzie daloka. Z pytańnia ab prysutnaści/nieprysutnaści na ŭstanoŭčym samicie ŭ Prazie Maskva, kali chočacie, pasprabavała zrabić dla ślizkavataha partniora test.

Zrešty, na dumku taho ž Valera Karbaleviča, maskoŭskija tavaryšy, badaj, blefujuć. Analityk zaznačaje: naadvarot, apošnim časam Kreml staŭ bolej ščodry. Tut i kredyty, i adnosna łahodnyja ŭmovy pastavak hazu, i pašyreńnie dostupu biełaruskich pradpryjemstvaŭ da rasijskaha dziaržzakazu…

«Zaraz u Łukašenki pašyrajecca absiah dla manieŭru. I Maskva, mahčyma, dumaje najpierš nie pra toje, kab zakrucić kranik, a pra toje, jak pierakupić chaŭruśnika», — kaža ekśpiert.

I sapraŭdy, u intervju Rejter Łukašenka paŭščuvaŭ Kreml: «Ja dumaju, što Rasijskaj Fiederacyi treba było zajmać bolej uzvažanuju dy akuratnuju pazicyju ŭ dačynieńni da ekanomiki Biełarusi. Kali ŭ nas błahija stasunki ŭ ekanomicy, to nie treba raźličvać, što ŭ palitycy, abaronie dy inšych pytańniach u nas buduć stasunki lepšyja». Karaciej, chočacie mieć adzinuju sistemu SPA i ŭsio takoje — hrošy na bočku!

Ale było b nieabačliva tolki razdavać pluchi. Naturalna, biełaruski kiraŭnik musić manieŭravać. I tamu ŭ intervju Rejter

Maskva čarhovy raz pačuła refren pra adsutnaść antyrasijskaj podbiŭki va «Uschodnim parniorstvie». Inačaj kažučy: nie bojciesia, ja svoj! Jeŭraźviazu ž zajaŭlena, što libieralizacyja mahčymaja, kali jana nie destabilizuje abstanoŭku ŭ krainie. Karaciej, pa čajnaj łyžcy.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0